Малоја
Малоја - еден од двата главни музички жанра на Реинион, вообичаено пеен на креолски јазик на Реинион и традиционално придружен со перкусии и музички лак.[1] Малоја била нова форма која потекнувала од музиката на африканските и малгашките робови и индиските работници на островот, како и другата народна музика на Реинион. Светските музички новинари и не-специјалистите научници понекогаш ја споредувале малоја со американската музика, блузот, иако тие имале малку заедничко.[2] Малоја се сметала за закана за француската држава, па била забранета во 1970-тите.[3]
Опис[уреди | уреди извор]
Традиционалната малоја користила само перкусии и музички лак.[4]
Песните на Малоја често биле политички ориентирани[5] и нивните лирски теми често биле ропство и сиромаштија.[5]
Потекло[уреди | уреди извор]
Домородната музика и танцова форма на малоја честопати била претставена како стил со чисто африканско потекло, поврзани ритуали на предците од Африка и Мадагаскар и како такво музичко наследство на раното робовско население на островот.
Историја[уреди | уреди извор]
Малоја била забранета до 1960-те години поради поврзаноста со креолската култура.[2] Претставите на некои групи на Малоја биле забранети до 1980-те, делумно поради нивните автономистички верувања и поврзаноста со Комунистичката партија на Реинион.[6]
Во денешно време, еден од најпознатите музичари на Малоја бил Даниел Варо. Неговиот ментор, Фирмин Вири, бил заслужен за спасување на Малоја од исчезнување.[2] Според Франсоаз Вержес, првата јавна изведба на малоја била од Фирмин Вири во 1959 година при основањето на Комунистичката партија.[7] Малоја бил усвоен како медиум за политички и социјален протест од креолските поети како Варо, а подоцна и од групи како како Жискакан.[1] Од почетокот на 1980-тите, групите на малоја мешале малоја со други жанрови како што се реге, самба, џез и рок.[8]
Културно значење[уреди | уреди извор]
Малоја бил впишан во 2009 година на Репрезентативниот список на нематеријалното културно наследство на човештвото на УНЕСКО за Франција.[9]
Оваа музичка форма била тема на документарниот филм од 1994 година на Жан Пол Роиг, насловен Малоја Дусман.[10]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Alex Hughes; Keith Reader (2001). Encyclopedia of contemporary French culture. Taylor & Francis. стр. 225. ISBN 978-0-415-26354-2. Посетено на 2010-06-15. Грешка во наводот: Неважечка ознака
<ref>; називот „encyc“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ 2,0 2,1 2,2 Nidel, Richard (2005). World music: the basics. Routledge. стр. 30. ISBN 978-0-415-96800-3. Посетено на 2009-07-31.
maloya music.
Грешка во наводот: Неважечка ознака<ref>; називот „thebasics“ е зададен повеќепати со различна содржина. - ↑ Denselow, Robin (5 October 2013). „Maloya: The protest music banned as a threat to France“. BBC News. Посетено на 6 October 2013.
- ↑ Hawkins, Peter (2007). The other hybrid archipelago: introduction to the literatures and cultures of the francophone Indian Ocean. Lexington Books. стр. 135. ISBN 978-0-7391-1676-0. Посетено на 2009-07-31.
- ↑ 5,0 5,1 Tom Masters; Jan Dodd; Jean-Bernard Carillet (2007). Mauritius, Réunion & Seychelles. Lonely Planet. стр. 45. ISBN 978-1-74104-727-1. Посетено на 2009-07-31.
origin sega music.
- ↑ James Porter; Timothy Rice; Chris Goertzen (1999). The Garland encyclopedia of world music. Indiana University: Taylor & Francis. стр. 30. ISBN 978-0-8240-4946-1. Посетено на 2009-07-31.
- ↑ Francoise Verges, Monsters and Revolutionaries, pp.309–10, n.3
- ↑ Frank Tenaille (2002). Music is the weapon of the future: fifty years of African popular music. Chicago Review Press. стр. 92. ISBN 1-55652-450-1.
- ↑ „Intangible Heritage Home - intangible heritage - Culture Sector - UNESCO“. www.unesco.org (англиски). Посетено на 2018-09-17.
- ↑ „Maloya Dousman“. Festival listing. African Film Festival of Cordoba. Посетено на 12 March 2012.