Лептоспироза
| Лептоспироза | |
|---|---|
 | |
| Leptospira magnified 200 times with dark-field microscope | |
| Специјалност | Заразна болест  |
Лептоспироза (позната како полска треска,[1] глувчешка жолтица,[2] и осип на предната писка,[3] покрај другите имиња) е инфекција предизвикана од бактеријата во форма на спирала, наречена Лептоспира. Симптомите можат да бидат поблаги; главоболка, болка во мускулите и треска, и посериозни: крвавење од белите дробови или менингитис.[4][5] Ако инфекцијата направи човекот да пожолти, да му откажат бубрезите и да крвави, тогаш е позната како Вејлова болест.[5] Ако има обилно крвавење од белите дробови, тогаш болеста е позната како синдром на обилно белодробно крвавење.[5]
Причинители и дијагноза[уреди | уреди извор]
Тринаесет различни генетски видови на Лептоспира можат да ја предизвикаат оваа болест кај човекот.[6] Се пренесува преку дивите и домашните животни.[5] Најчести животни кои ја шират болеста се глодачите.[7] Често се пренесува преку урината од животните или преку вода или земја што содржат животинска урина која дошла во контакт со отворените рани на кожата, очите, устата или носот.[4][8] Болеста најчесто се појавува во земјите во развој, кај земјоделците и сиромашните луѓе во градовите. ref name=McB2005/> Во развиените земји, најчесто се појавува кај оние кои се занимаваат со надворешни активности во топлите и влажни места.[4] Дијагнозата најчесто се поставува со барање на антитела против бактеријата или пронаоѓање на нејзина ДНК во крвта.[9]
Превенција и лекување[уреди | уреди извор]
Напорите да се спречи болеста вклучуваат заштитна опрема со која ќе се спречи директен контакт при работа со потенцијално инфицираните животни, миење на рацете по контактот, и намалување на бројот на глодачи во местата за живеење и работење.[4] Сѐ уште не е јасна користа од антибиотикот доксициклин, за спречување на инфекцијата кај оние што патуваат.[4] Постојат вакцини за животни со одреден вид на Лептоспира, која може да го намали ширењето кај човекот.[4] Инфицираните се лекуваат со антибиотиците: доксициклин, пеницилин или цефтриаксон.[4] По лекувањето на пациентите со Вејлова болест и обилно белодробно крвавење, смртната стапка изнесува од 10% до 50%, по наведениот редослед.[5]
Епидемиологија[уреди | уреди извор]
Од седум до десет милиони луѓе годишно се заразени со оваа болест.[10] Не се знае точно бројот на смртни случаи предизвикни од болеста.[10] Болеста е најчеста во тропските делови од светот, но може да се појави и на кое било друго место.[4] Ширењето може да започне во сиромашните квартови од земјите во развој.[5] Вејл за првпат ја опишал болеста во 1886 година во Германија.[4] Некои од заразените животни немаат симптоми, кај некои се поблаги, а кај некои се посериозни.[6] Симптомите се различни за секое животно.[6] Кај некои животни Лептоспирата опстојува во органите за репродукција, која потоа се пренесува преку полов однос.[11]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Mosby's Medical Dictionary (9. изд.). Elsevier Health Sciences. 2013. стр. 697. ISBN 9780323112581.
- ↑ McKay, James E. (2001). Comprehensive health care for dogs. Minnetonka, MN.: Creative Pub. International. стр. 97. ISBN 9781559717830.
- ↑ James, William D.; Berger, Timothy G.; и др. (2006). Andrews' Diseases of the Skin: clinical Dermatology. Saunders Elsevier. ISBN 0-7216-2921-0.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link):290
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Slack, A (Jul 2010). „Leptospirosis“. Australian family physician. 39 (7): 495–8. PMID 20628664.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 McBride, AJ; Athanazio, DA; Reis, MG; Ko, AI (Oct 2005). „Leptospirosis“. Current opinion in infectious diseases. 18 (5): 376–86. doi:10.1097/01.qco.0000178824.05715.2c. PMID 16148523.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 „Leptospirosis“ (PDF). The Center for Food Security and Public Health. October 2013. Посетено на 8 November 2014.
- ↑ Wasiński B, Dutkiewicz J (2013). „Leptospirosis—current risk factors connected with human activity and the environment“. Ann Agric Environ Med. 20 (2): 239–44. PMID 23772568.
- ↑ „Leptospirosis (Infection)“. Centers for Disease Control and Prevention. Посетено на 8 November 2014.
- ↑ Picardeau M (January 2013). „Diagnosis and epidemiology of leptospirosis“. Médecine Et Maladies Infectieuses. 43 (1): 1–9. doi:10.1016/j.medmal.2012 ноември 005 Проверете ја вредноста
|doi=(help). PMID 23337900. - ↑ 10,0 10,1 „Leptospirosis“. NHS. 7/11/2012. Посетено на 14 March 2014. Проверете ги датумските вредности во:
|date=(help) - ↑ Faine, Solly; Adler, Ben; Bolin, Carole (1999). „Clinical Leptospirosis in Animals“. Leptospira and Leptospirosis (Revised 2nd. изд.). Melbourne, Australia: MediSci. стр. 113. ISBN 0 9586326 0 X.