Клер Паркер
| Клер Паркер | |
|---|---|
| Податотека:Photo of Claire Parker.jpg Parker at the pinscreen
| |
| Born | 30 Август, 1906 година |
| Died | 3 Октомври, 1981 година |
| Nationality | Американка |
| Education | Масачусетс Институт на Технологија |
| Known for | Инженерство, Анимација |
| Spouse | Александар Алексејф (в. 1940) |
Клер Паркер (31 август 1906 - 3 октомври 1981) била американски инженер и аниматор, која дипломирала на МИТ. Нејзиниот најпознат придонес е во историјата на кинематографијата, односно Пинскринот (Pinscreen) (Écran d'épingles). Тоа е вертикална мрежа од помеѓу 240.000 и 1 милион лизгачки метални шипки кои рачно се туркаат во позиција за да се создадат осветлени и засенчени области, а потоа се снимени кадар по кадар.[1] Иако рачно управуваниот, механички Pinscreen површно ги споделува одликите со раните оптички играчки како зоетропот, тој сепак се одликува со тоа што е еден од првите уреди што произведувал анимација со реконфигурирање на збир на поединечни елементи на сликата, подоцна наречени пиксели. Модел со доволна „резолуција“ на пиновите може да се користи за да се создаде анимација на пинскрин на фотореалистички слики, макотрпен процес аналоген на модерната пикселна уметност.
Паркер ги сподели режисерските заслуги за нејзините филмови со нејзиниот сопруг и соработник, рускиот аниматор Александар Алексејф; сепак, француските патенти од 1935 година и американските патенти на Пинскринот од 1937 година биле направени само во нејзино име.[2][3] Филмовите на Алексејф и Паркер ги вклучуваат Ноќ на ќелава планина (1933)[4][5] и Носот (1963),[6] како и почетната насловна секвенца за филмот на Орсон Велс, Судењето (1962). Од 2012 година, последниот познат оригинален Пинскрин кој сè уште се користи во продукцијата на анимација се одржува на главниот кампус на Националниот филмски одбор на Канада во Монтреал.[7] Вториот екран бил составен и производен во 2018 година.[8]
Понатамошно читање[уреди | уреди извор]
- Уникатната анимација со пинскрин на Александар Алексејф и Клер Паркер Архивирано на 25 декември 2017 г. враќање
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Furniss, Maureen (December 1998). Art in Motion: Animation Aesthetics. Indiana University Press. стр. 54–57. ISBN 978-1-86462-039-9. Посетено на 17 February 2012.
- ↑ Neupert, Richard (2011). French Animation History (англиски). John Wiley & Sons. ISBN 978-1-4443-9257-9.
- ↑ „Apparatus for producing images - US2100148A“. Google Patents. Посетено на 13 June 2022.
- ↑ Alexander, Vincent (21 October 2022). „20 Spooky Stop-Motion Classics To Get You In The Mood For Halloween“. Cartoon Brew (англиски). Архивирано од изворникот на 22 October 2022. Посетено на 27 October 2022.
- ↑ „A Night on Bald Mountain [Original title: Une nuit sur le mont chauve]“. IMDb. Архивирано од изворникот на 4 August 2022. Посетено на 27 October 2022.
- ↑ Alexeieff, Alexander; Parker, Claire. „Le Nez (Short 1963)“. IMDb. Архивирано од изворникот на 28 October 2022. Посетено на 27 October 2022.
- ↑ Blair, Iain (4 June 2012). „NFB pushes Canadian artists in edgy direction“. Variety. Архивирано од изворникот на 20 September 2021. Посетено на 5 June 2012.
- ↑ Mello, Marie (28 August 2018). „Justine Vuylsteker embraces the magic of pinscreen animation“. NFB Blog. Архивирано од изворникот на 25 December 2021. Посетено на 4 March 2021.
|