Долни Д’бник
| Долни Д’бник Долни Дъбник | |
|---|---|
| град | |
 Поглед на читалиштето во градот | |
  Долни Д’бник | |
| Координати: 43°24′32″N 24°26′25″E / 43.408945° СГШ; 24.44024° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Плевен |
| Општина | Долни Д’бник |
| Управа | |
| • Градоначалник | Иван Ветов (БЗНС) |
| Површина | |
| • Вкупна | 75,247 км2 (29,053 ми2) |
| Надм. вис. | 110 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 4,400 |
| • Густина | 58/км2 (150/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 5870 |
| Повик. бр. | +359 06514 |
| Мреж. место | dolnidabnik.egov.bg |
Долни Д’бник (бугарски: Долни Дъбник) — град во Северна Бугарија, административен центар на општината Долни Д’бник во Плевенската Област. Има население од околу 4.400 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Градот се наоѓа во централниот дел на Дунавската Рамнина, во близина на реката Вит, само на 15 километри западно од регионалниот центар Плевен.
Историја[уреди | уреди извор]
Долни Д’бник првпат се споменува во официјалните турски документи од 1430 година.
При избувнувањето на Балканската војна во 1912 година, 1 жител на Долни Д’бник доброволно се пријавил во Македонско-одринското ополчение.[2]
На 29 август 1969 година, со Указ бр.829 на Државниот совет на НР Бугарија, Долни Д’бник бил прогласен за град.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.
- ↑ Македоно-одринското опълчение 1912 - 1913 г.: Личен състав по документи на Дирекция „Централен военен архив“. София, Главно управление на архивите, Дирекция „Централен военен архив“ В. Търново, Архивни справочници № 9, 2006. ISBN 954-9800-52-0. с. 843.