Грaфало

Од Википедија — слободната енциклопедија
Графало
Податотека:Fairuse Gruffalo.jpg
Front cover of the first edition
АвторЏулија Доналдсон
ИлустраторАлекс Шефлер
ЗемјаОбединето Кралство
ЈазикАнглиски
ЖанрДетска фантазија
ИздавачМекмилан Паблишерс-Мекмилан (ОК)/Викинг Чилдренс Букс (САД)
Издадена
23 март 1999
Страници32
ISBN0-333-71093-2
OCLC59379845
СледнаДетето на Графало 
Websitehttps://www.gruffalo.com/

Грaфало е британска детска сликовница од авторката Џулија Доналдсон и илустрирана од Аксел Шефлер. Во сликовницата се раскажува за глушец кој шета низ шумата мами различни предатори, вклучувајќи го и Графалото. Графало првпат било објавено во 1999 година во Обединетото Кралство од страна на Macmillan Children's Books. Книгата е напишана во рима. Тоа е пример за приказна за измамник и е инспирирана од кинеската народна приказна наречена „Лисицата што го позајмува теророт на тигарот“. Графало се продало во над 13,5 милиони примероци и има освоено неколку награди за литература за деца, вклучувајќи ја и наградата за книга на Нестле Смарти .

Книгата е адаптирана во претстави и во анимиран филм номиниран за Оскар. Книгата инспирирала голем број стоки, спомен монета, возење во забавениот парк во светот на авантурите во Чесингтон и повеќе патеки низ шумите. Во 2004 година било издадено - Детето на Графало - исто така напишано од Доналдсон и илустрирано од Шефлер.

Контекст[уреди | уреди извор]

Автор и илустратор[уреди | уреди извор]

Џулија Доналдсон е автор на книги за деца, од кои најпозната е Груфало.[1]Таа ја започнала својата кариера како писател со пишување детски песни за телевизиски програми. Во 1993 година, една од нејзините песни што ја испеала - „A Squash and Squeeze“ била претворена во книга, објавена од Метхуен и илустрирана од Аксел Шефлер.[2][3] Шефлер е роден и израснат во Германија а потоа се преселил во Велика Британија да студира уметност. Со Доналдсон работел најпрво на A Squash and Squeeze, објавена во 1993 година. [4]

Заплет[уреди | уреди извор]

Во приказната се зборува за глувчето кое оди низ шума и наидува на тројца предатори - прво лисица, потоа був и на крајот змија. Секое од овие животни го поканува глушецот во својот дом на оброк, а се имплицира дека тие имаат намера да го изедат. Глувчето ја одбива секоја понуда, кажувајќи им на предаторите дека планира да вечера со „Графало“. Глувчето му кажува на секој предатор дека всушност тие се омилената храна на графалото. Исплашени дека графалото може да ги изеде, секое од животните бега. Убеден дека Груфало е измислен, глувчето вели:

Колку смешна лисица/був/змија! Зарем не знае дека
не постои такво нешто како Графало! [5]

Откако ќе се ослободи од последното животно, глувчето е шокирано кога ќе наиде на вистинско Графало, кое ги има сите карактеристики што тој ги измислил. Графалото се заканува дека ќе го изеде глушецот. но наместо тоа, глувчето инсистира дека самото тоа е најстрашното животно во шумата. Смеејќи се, Графало се согласува да го следи глувчето. Двајцата одат низ шумата, повторно наидувајќи на секој од тројцата предатори. Секој предатор е преплашен од глетката на Графало и бега, но Графало верува дека тие всушност се исплашени од глувчето. Искористувајќи го ова, глувчето се заканува дека ќе го изеде Графало. Графало бега, а глувчето останува на мир да јаде орев.

Адаптации[уреди | уреди извор]

Филм[уреди | уреди извор]

Книгата била адаптирана во анимиран филм од 30 минути,[6] емитуван на БиБиСи во ОК на 25 декември 2009 година.[7] Роби Колтрејн е во главната улога, Џејмс Корден како глушец, Хелена Бонам Картер како наратор на мајка верверица, Џон Херт како Був, Том Вилкинсон како Лисицата и Роб Брајдон како Змијата.[8]

Филмот бил номиниран за Оскар за најдобар краток филм (анимиран) во 2011 година.[9]

Филмот бил номиниран за БАФТА во 2010 година.[10]

Театар[уреди | уреди извор]

Графало било адаптирано за сцената од театарската компанија „Тал приказни“, премиерно прикажан во 2001 година. Рецензијата во „Шкотланѓанецот“ вели дека претставата „ги развива зборовите на Доналдсон со совршено разбирање“.[11] Рецензијата во Британскиот театар ги пофалува „динамичните движења во сите сцени“, вклучително и кршењето на четвртиот ѕид, но пишува дека музичките бројки и сценографијата не се толку инспиративни.[12] Графалото исто така било адаптирано за сцената и од холандската театарска куќа Менеер чудовиште.[13]

Награди[уреди | уреди извор]

Груфало ја освоило наградата за книга на Нестле Смарти и наградата за најдобра книга за читање на Блу Питер Книжевни Награди.[14]

Книгата била прогласена за „најдобра приказна пред спиење“ од слушателите на БибиСи 2 во ноември 2009 година.[15]

Во 2010 година, во истражување од британската добротворна организација Буктајм, книгата се најде на прво место на листата на омилени книги на децата. [16]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Franklin-Wallis, Oliver (17 December 2020). „How Julia Donaldson conquered the world, one rhyme at a time“. The Guardian. Посетено на 24 September 2022.
  2. ↑ Baker 2006.
  3. ↑ Burke 2022.
  4. ↑ Freeman, Hadley (3 September 2022). „'At first she didn't like my drawings': Axel Scheffler and Julia Donaldson on three decades of collaboration“. The Guardian. Посетено на 24 September 2022.
  5. ↑ Donaldson 1999.
  6. ↑ „Gruffalo to menace Christmas TV“. BBC. 22 June 2009. Посетено на 27 December 2009.
  7. ↑ „The Gruffalo, Christmas Day, BBC1, 5.30 pm“. Daily Mirror. UK. 24 December 2009. Посетено на 27 December 2009.
  8. ↑ „The Gruffalo BBC One Christmas special“. BBC. 22 June 2009. Посетено на 27 December 2009.
  9. ↑ Hueso, Noela (15 February 2011). „How Director Jakob Schuh Turned Best Seller 'Gruffalo' Into Oscar-Nominated Short“. The Hollywood Reporter. Посетено на 28 August 2022.
  10. ↑ „Film | Short Animation in 2010“. BAFTA. Посетено на 28 August 2022.
  11. ↑ „Recent Reviews and Feedback“. Tall Stories. Посетено на 28 August 2022.
  12. ↑ Hochstrasser, Tim (6 July 2015). „The Gruffalo“. British Theatre. Посетено на 28 August 2022.
  13. ↑ „De Winter Gruffalo“. Meneer Monster (Dutch). Посетено на 28 August 2022.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
  14. ↑ „The Story so Far“. The Gruffalo. Посетено на 28 August 2022.
  15. ↑ „Jeremy Vine's Bedtime Stories“. BBC Radio 2. Посетено на 28 August 2022.
  16. ↑ „Gruffalo tops list of children's favorite books“. BBC News. 18 October 2010. Посетено на 19 October 2010.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Грaфало&oldid=5185253“