Георгиј Плеханов
Георгиј Валентинович Плеханов (11 декември 1856 - 30 мај 1918) е руски марксистички филозоф, политичар, историчар, критичар, естетичар и социолог. Тој се смета за една од клучните фигури во развојот на марксистичката мисла во Русија.
Плеханов потекнува од благородничко семејство. Се вклучил во револуционерните активности во студентските години, а подоцна се приклучил на народничкото движење. Сепак, тој постепено се префрлил кон марксизмот и станал еден од неговите најрани и највлијателни поборници во Русија. Плеханов често се нарекува „татко на рускиот марксизам“.
Во 1883 година ја основал првата руска марксистичка група „Ослободување на трудот“ и почнал да ги преведува делата на Карл Маркс и Фридрих Енгелс на руски. Списите на Плеханов одиграа клучна улога во популаризацијата на марксистичките идеи меѓу руската интелигенција.
Во текот на својот живот, Плеханов придонесувал за разни марксистички публикации, се занимавал со полемики со други политички фигури и учествувал во револуционерни активности. Неговите интелектуални придонеси за марксистичката теорија вклучуваат дискусии за улогата на пролетаријатот, историскиот материјализам и развојот на капитализмот во Русија.
Плеханов се соочил со предизвици во Руската социјалдемократска работничка партија, каде што преовладуваа фракционерството и несогласувањата. Тој на крајот се нашол во меншевичката фракција, која се залагала за поумерен и постепен пристап кон револуцијата во споредба со болшевиците предводени од Владимир Ленин.
По Руската револуција од 1917 година, здравјето на Плеханов се влошило и тој починал на 30 мај 1918 година во Теријоки, Финска.
Творештво
[уреди | уреди извор]Најпознати негови дела се: „За улогата на личноста во историјата“, „Нашите размислувања“, „Писма без адреса“ и „Уметноста и општествениот живот“.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор] |
„Георгиј Плеханов“ на Ризницата ? |
|