Проглас за воспоставување воена состојба во колонијата Вирџинија, 14 ноември1775 г.
Воена состојба — посебен, високоограничен режим на правни односи воведен во одредена земја или дел од нејзината територија, кој е наменет да обезбеди живост на државата и заштита на граѓаните во одредени прекумерни услови. Најчестата причина за воведување на оваа мерка е надворешна агресија или граѓанска војна. Во повеќето современи земји, шефот на државата е одговорен за воведување воена состојба. Сепак, за неговиот чин треба задолжително одобрение од парламентот. Во некои случаи, законодавецот целосно презема иницијатива за воведување таков посебен режим.[1]
Воената состојба може да ја користи владата за да ја потврди својата моќ над општеството. Ова може да се случи по државен удар, под закана од народни протести, за да се потисне политичката опозиција или да се стабилизираат бунтовите. Воената состојба може да се применува и за време на вооружени судири и за време на окупација, кога отсуството на каква било граѓанска влада доведува до нестабилност меѓу населението. Честопати, воведувањето воена состојба е придружено со полициски час, ограничувања на граѓанските права, а непослушните граѓани можат да се соочат со воен суд.[2]
