Прејди на содржината

Викторија Баденска

Од Википедија — слободната енциклопедија
Викторија Баденска
Кралицата Викторија во 1910
Кралица придружничка на Шведска
На позиција8 Декември 1907 – 4 Април1930
Роден(а)7 август 1862(1862-08-07)
Карлсруе, Баден
Починал(а)4 април 1930(1930-04-04) (возр. 67)
Рим, Италија
Почивалиште12 April 1930
СопружникГустав V од Шведска (в. 1881)
ДецаГустав VI Адолф од Шведска
Принц Вилхелм, Војвода од Судерманланд
Принц Ерик, Војвода од Вастманланд
Полно име
Софи Мари Викторија
ДинастијаЦерингени
ТаткоФредерик I, Велики Војвода од Баден
МајкаПринцеза Луиз од Прусија

Викторија од Баден (германски: Sophie Marie Viktoria; 7 август 1862 година - 4 април 1930 година) била кралица на Шведска како сопруга на кралот Густаф V. Таа била политички активна на конзервативен начин за време на развојот на демократијата и позната како прогермански ориентирана за време на Првата светска војна.

Принцезата Викторија е родена на 7 август 1862 година во палатата Карлсруе, Баден. Нејзини родители биле големиот војвода Фридрих I од Баден и принцезата Луиз од Прусија. Викторија го добила името по нејзината тетка по брак, престолонаследничката принцеза Викторија од Прусија, ќерка на кралицата Викторија од Обединетото Кралство.

Престолонаследничка

[уреди | уреди извор]
Викторија и Густаф од Шведска
Престолонаследничката принцезата Викторија и престолонаследникот Густаф од Шведска, 1880-ти

На 20 септември 1881 година во Карлсруе принцезата Викторија се омажила за престолонаследникот Густаф од Шведска и Норвешка, син на кралот Оскар II од Шведска и Норвешка и Софија од Насау . Оттогаш таа го користела името Викторија. Германскиот император и царицата биле присутни на свадбата, а бракот бил договорен како знак дека Шведска припаѓа на германската сфера во Европа.[1] Бракот бил популарен во Шведска, каде што била наречена „Принцезата Васа“[2] поради нејзиното потекло од старата династија Васа, и таа добила многу детално добредојде во Стокхолм на 1 октомври 1881 година. На 1 февруари 1882 година, Викторија и Густаф го посетиле Осло, каде што биле пречекани со поворка од 3.000 факели.

Таа и Густаф биле запознаени преку нивните семејства, а нивниот брак не бил среќен. Имале три деца. Во 1890-1891 година, Викторија и Густаф отпатувале во Египет за да ја поправат нивната врска, но тоа не успеало, наводно поради интересот на Викторија за еден од дворјаните,[3] и таа го повторила патувањето во Египет во 1891-1892 година. По 1889 година, личната врска помеѓу Викторија и Густаф се сметала дека е завршена, делумно, како што проценува Ларс Елгклу, поради бисексуалноста на Густаф.[4] Таа претрпела депресија по раѓањето на нејзиното прво дете во 1882 година, а после тоа често ги поминувала зимите во бањи во странство. Таа ќе продолжи да ги поминува зимите надвор од Шведска од таа година до нејзината смрт. До 1888 година, нејзините зимски патувања ја направиле непопуларна и била опишана како многу горделива.[5] Во 1889 година, таа имала пневмонија и лекарите официјално ѝ наредиле да ги помине студените шведски зими во јужна клима. Имала конфликти со свекорот за нејзиниот скап престој во странство.

Таа многу не го одобрувала бракот помеѓу нејзиниот девер принцот Оскар и Еба Мунк аф Фулкила во 1888 година.[6] Опишана е како жена со силна волја и уметнички талентирана. Била успешен аматерски фотограф и сликар, а исто така и вајар. На нејзините патувања во Египет и Италија, таа опширно фотографирала и сликала, и експериментирала со различни техники за развој на фотографии, создавајќи висококвалитетна фотографска работа. Таа исто така била одлична пијанистка и, на пример, можела да го отсвири целиот Прстен на Нибелунг од Вагнер без ноти. Имала добро музичко образование и во младоста ги вртела нотите на дворските концерти за Франц Лист. Нејзини омилени композитори биле Шуберт и Бетовен. Исто така била опишана и како вешт јавач.

Кралицата

[уреди | уреди извор]
Викторија, престолонаследничка на Шведска со нејзината мајка, големата војвотка Луиз од Баден (ќерка на Вилхелм I, германскиот император) и нејзиниот најстар син, бебето Густаф Адолф, 1883 година.
Кралицата Викторија од Шведска.

Викторија станала кралица-сопруга на Шведска со смртта на нејзиниот свекор на 8 декември 1907 година. Како кралица, таа била присутна во Шведска само во текот на летото, но сепак доминирала на дворот.[7] Таа го договорила бракот меѓу нејзиниот син Вилхелм и големата војвотка Марија Павловна од Русија во 1908 година.[7] Таа, исто така, била посветена на различни видови добротворни цели, во Шведска, Германија и Италија.

Кралицата Викторија имала значително политичко влијание врз нејзиниот сопруг, кој често се сметал за прогермански. Во 1908 година, Викторија била во официјална посета на Берлин со Густаф, каде што била прогласен за почесен пруски полковник: била опишана како строга и милитантна и било речено дека има срце на пруски војник.[8] Таа била многу строга со дисциплината, и ако некој од членовите на стражата на палатата заборавел да ја поздрави, тој генерално би бил приведен.[4] Во шведскиот дворски живот, исто така, доминирала одредена вкочанетост, поддржана од нејзината омилена дама, Хелен Таубе.[9] Била длабоко конзервативна во своите ставови и негодувала поради распаѓањето на шведско-норвешката унија во 1905 година, Големиот штрајк од 1909 година, изборната победа на радикалите и социјалистите, како и либералите во 1911 година, и кога нејзиниот син бил привремен регент во 1912 година, со писма од Италија го предупредила дека не треба да биде премногу „интимен“ со избраната влада.[10]

Кралицата Викторија изгубила голема популарност меѓу Швеѓаните поради нејзиниот често забележан прогермански став, особено политички за време на Првата светска војна кога се вели дека во голема мера влијаела на нејзиниот сопруг. За време на Првата светска војна, таа му дала личен подарок на секој шведски доброволец на германските сили.[4] Одржувала близок контакт со нејзиниот прв братучед, германскиот император Вилхелм II, кого често го посетувала за време на војната [11] Таа го основала „Централниот комитет на кралицата“ за одбранбена опрема. Длабоко се налутила на социјалдемократските изборни победи во 1917 година и работела да ги спречи да учествуваат во владата.[12] Политичкото влијание на Викторија било засновано на позицијата на моќ на нејзиниот прв братучед, германскиот император и крал на Прусија, а во 1918-1919 година, откако тој бил соборен, таа го изгубила целото политичко влијание во Шведска.[12]

Кралицата Викторија страдала од многу лошо здравје (многу поради лошиот третман од страна на неколку лекари во нејзината младост), и често одела на патувања за да го подобри своето здравје (страдала од бронхитис и можеби туберкулоза ). Била третирана со жива и непотребни тешки лекови за време на нејзините тешки бремености, најверојатно причината за нејзините хронични состојби. Од 1892 година до нејзината смрт, Аксел Мунте бил нејзин личен лекар и од здравствени причини ѝ препорачал да ги поминува зимите на италијанскиот остров Капри. Додека првично се двоумела, во есента 1901 година отпатувала за Капри, пристигнувајќи на официјалното добредојде и толпата која ја придружувала од Марина Гранд до хотелот Парадајс. Оттогаш, освен за време на Првата светска војна и последните две години од животот, таа поминувала неколку месеци годишно на Капри. По некое време, решила да купи сопствена резиденција на Капри, интимна рустикална двокатна фарма што ја нарекла Каса Каприле, која опширно ја уредувала, опкружувајќи ја со густ парк. Во 1950-тите, дваесет години по нејзината смрт, имотот станал хотел.

Кралицата одела во резиденцијата на Мунте, вилата Сан Микеле, повеќето утра за да му се придружи на Мунте на прошетки низ островот. Мунте и кралицата организирале и вечерни концерти во Сан Микеле, на кои кралицата свирела на пијано. Тие, исто така, ја споделувале љубовта кон животните, при што кралицата често била видена со куче со поводник, и била позната по тоа што ги поддржувала (на крајот успешни) напорите на Мунте да ја купи планината Барбароса за употреба како засолниште за птици. Се шпекулирало дека Мунте и кралицата биле љубовници, но тоа никогаш не е потврдено.

Кралицата Викторија поминувала многу од своето време во странство поради здравствени причини, бидејќи шведската клима не се сметала за добра за неа, а во последните години како кралица, таа ретко била присутна во Шведска: учествувала во официјална посета на Норланд во 1921 година., посета на Даларна во 1924 година и на Финска во 1925 година. Посетата на Финска била нејзиното последно официјално појавување како кралица; иако таа ја посетила Шведска на роденденот на нејзиниот сопруг во 1928 година, таа не се покажала пред јавноста.[13] По ова, таа засекогаш ја напуштила Шведска за Италија: починала две години подоцна.

Таа била 855-та Дама на кралскиот ред на кралицата Марија Луиза.

Гробот на кралот Густаф и кралицата Викторија во црквата Ридархолм.

Кон крајот на нејзиниот живот, со опаѓање на нејзиното здравје, Мунте и препорачал повеќе да не поминува време во Капри и се вратила во Шведска некое време, градејќи вила во стилот на Капри таму. Потоа се преселила во Рим.

Нејзината последна посета на Шведска била на 70-тиот роденден на нејзиниот сопруг во јуни 1928 година, а кралицата Викторија починала на 4 април 1930 година во нејзиниот дом Вила Свезија во Рим на 67-годишна возраст.

Име Родени Починале Белешки
Кралот Густаф VI Адолф од Шведска 11 ноември 1882 година септември 15, 1973(1973-09-15) (возр. 90) Прв брак со Принцезата Маргарет од Конат (1882-1920), од која има четири сина, една ќерка

Втор брак со Луиз Маунтбатен (1889-1965), мртва ќерка

Принцот Вилхелм, војводата од Седерманланд 17 јуни 1884 година јуни 5, 1965(1965-06-05) (возр. 80) Женет за големата војвотка Марија Павловна од Русија (1890–1958)
Принцот Ерик, војвода од Вестманланд 20 април 1889 година септември 20, 1918(1918-09-20) (возр. 29) умрел неженет од шпански грип, без деца
Брачниот грб на престолонаследникот Густаф
и принцезата Викторија
Грб на Викторија како кралица на Шведска
Кралскиот монограм на кралицата Викторија на Шведска

Фотографска работа

[уреди | уреди извор]

 

  1. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 128. ISBN 91-7008-882-9.
  2. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien - eller historier - om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 129. ISBN 91-7008-882-9.
  3. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 133. ISBN 91-7008-882-9.
  4. 4,0 4,1 4,2 Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 161. ISBN 91-7008-882-9.
  5. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 131. ISBN 91-7008-882-9.
  6. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 140. ISBN 91-7008-882-9.
  7. 7,0 7,1 Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 162. ISBN 91-7008-882-9.
  8. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 160. ISBN 91-7008-882-9.
  9. Heribert Jansson (1963). Drottning Victoria. Stockholm: Hökerbergs bokförlag
  10. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 163. ISBN 91-7008-882-9.
  11. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 164. ISBN 91-7008-882-9.
  12. 12,0 12,1 Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 165. ISBN 91-7008-882-9.
  13. Lars Elgklou (1978). Bernadotte. Historien – eller historier – om en familj [Bernadotte. The history – or stories – of a family.] (шведски). Askild & Kärnekull Förlag AB. стр. 166. ISBN 91-7008-882-9.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]