Аша

Од Википедија — слободната енциклопедија

Аша е авестиски израз за „вистина“ и главен концепт на теологијата и доктрината во зороастризмот.[1][2] Спротивно на аша е друј, „лага“. Всушност значењето на овој збор е сложено, и иако вообичаено се користи со значење „вистина“, може да означува и „ред“ и „вистинска работа“.[3][4]

Значење[уреди | уреди извор]

Аша не може да се преведе само со еден збор на друг јазик,[3] но може да се објасни на следниве начини:

Најпрво, значи „вистинска изјава“.[5][j] Оваа космичка сила е проткаена со морал и праведност како морален чин.[6]

Поврзаноста меѓу „вистина“, реалност и сеопфатниот космички принцип, наликува на концептот логос.[7]

Сличноста на аша и „постоење“ се среќаваат во објаснувањето за Ахура Мазда како творец, кој сам по себе постои. Според етиката на зороастризмот („добри мисли, добри зборови, добри дела“), Воху Мана е активен во добрите мисли, Сраоша во добрите зборови, а Аша Вахишта во добрите дела. (Денкард 3.13-14). Според тоа, аша е „активност и ефект“.[8]

Со значење „вистинска работа“, изразот аша е употребен кога Ахура Мазда ги создава патеките на сонцето, месечината и ѕвездите (Јасна 44.3), и се вели дека преку аша растат растенијата (Јасна 48.6). Ова исто така сугерира на хармонија и соработка.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Duchesne-Guillemin 1963, стр. 46.
  2. Lommel 1930, стр. 48 qtd. in
      Boyce 1987, стр. 389.
  3. 3,0 3,1 Boyce 1975, стр. 27.
  4. Zaehner 1961, стр. 34ff.
  5. Duchesne-Guillemin 1963, стр. 47.
  6. Boyce 1970, стр. 29.
  7. Duchesne-Guillemin 1963, стр. 48–49.
  8. Boyce 1987, стр. 390.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]