Џиу-џицу

Обука по џиу-џицу во Земјоделското училиште во Јапонија околу 1920 г.

Џиу-џицу (јапонски: 柔術) — општо име што се користи за јапонските боречки вештини што вклучуваат техники со и без оружја; уметноста на ракопашна борба, чиј главен принцип е „мека“, „подвижна“ техника на движење. Најраната забележана употреба на зборот „џиу-џицу“ се случила во 1530-тите и била измислена од Хисамори Тененучи кога службено го основал првото училиште за џиу-џицу во Јапонија.

Подгрупа техники од одредени стилови на џиу-џицу биле користени за развој на многу современи боречки вештини и боречки спортови, како што се џудо, аикидо, самбо, армиска ракопашна борба, бразилско џиу-џицу и мешани боречки вештини.

Надворешни врски

• Spalding Athletic Library, Jiu Jitsu, The Effective Japanese Mode of Self Defense
•  „Ju-Jutsu“ . Encyclopædia Britannica. 15 (11. изд.). 1911. стр. 546–547.
• Џиу-џицу