Љубишња

Љубишња

Љубишња — планина на север од Црна Гора. Нејзините највисоки врвови се наоѓаат на 2238 метри. Еден дел од Љубишње е во Република Србија.

Исто така поминува низ локалниот пат што води кон Фоча. Кај него се наоѓа рудникот за олово и цинк "Шапља Стеина". Таа била покриена со борова шума со зимзелени шуми. Во Црна Гора е познат по различни ендемски и лековити растенија. Често снегот се чува и лета, а зимата паѓа на неколку метри, кога селата и населбите се целосно облечени на неа.

Легендата вели дека името било дадено за време на средновековниот владетел на Херцеговина, Стјепан Вукчиќ Кошача. Тој отишол по невеста за својот син во Плевља, потоа во Љубиша. Сепак, младата Латинка многу му се допаднла, и ја ветил на падините на планината, која од тогаш му е позната на Љубиша како Љубиша. Откако слушнал што се случило, синот отишол со војската на својот татко, но овој го претворил потковицата кон коњите на погрешен начин и го измамил својот син и избегал.

Планината е околу 30 километри од најблискиот град Плевља.

На неговите падини има рударско населба Сула.

Галерија

• Поглед на Љубишња
  Поглед на Љубишња
• 
  Поглед кон врвот на Љубишње
• Поглед на Љубишња и Коњско поле од Бобов
  Поглед на Љубишња и Коњско поле од Бобов

Литература

• Мала енциклопедија Просвета (3. изд.). Београд: Просвета. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2. Мала енциклопедија Просвета (3. изд.). Београд: Просвета. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2.
• Марковић, Јован Ђ. (1990). Енциклопедијски географски лексикон Југославије. Сарајево: Свјетлост. ISBN 978-86-01-02651-3. Марковић, Јован Ђ. (1990). Енциклопедијски географски лексикон Југославије. Сарајево: Свјетлост. ISBN 978-86-01-02651-3. Марковић, Јован Ђ. (1990). Енциклопедијски географски лексикон Југославије. Сарајево: Свјетлост. ISBN 978-86-01-02651-3. Марковић, Јован Ђ. (1990). Енциклопедијски географски лексикон Југославије. Сарајево: Свјетлост. ISBN 978-86-01-02651-3.