BI Лебед
  Автор: Ерик Ларсен | |
| Податоци од набљудување Епоха J2000 Рамноденица J2000 | |
|---|---|
| Соѕвездие | Лебед |
| Ректасцензија | 20ч 21м 21,8803с[1] |
| Деклинација | 36° 55′ 55,771″[1] |
| Прив. величина (V) | 8,4 - 9,9[2] |
| Особености | |
| Спектрален тип | M4 Iab[2] |
| Променлив тип | Lc[2] |
| Астрометрија | |
| Сопствено движење (μ) | Рект: −2,929 ± 0,140[3] млс/г Дек.: −5,223 ± 0,151[3] млс/г |
| Паралакса (π) | 0.7269 ± 0.0811[3] млс |
| Оддалеченост | 1,580[4] пс |
| Апсолутна величина (MV) | −6,78[5] |
| Податоци | |
| Полупречник | 850[6] - 1,240[5] R☉ |
| Сјајност | 123.000[4]-226,000[5] L☉ |
| Температура | 3.575[4][5]-3,720[6] K |
| Други ознаки | |
| Наводи во бази | |
| SIMBAD | — податоци |
BI Лебед (BI Cyg, IRC +40408, BD+36 4025) — црвен суперџин во соѕвездието Лебед. Станува збор за неправилна променлива ѕвезда со максимална сјајна светлосна величина 8,4 и минимална величина од 9,9. Моменталната маса изнесува 20 M☉.[6]
Се смета за члена на ѕвезденото здружение Лебед OB1,[5] кое е на растојание од 1.580 парсеци (5.150 светлосни години) од Сончевиот Систем. Истата е на помалку од степен од друг променлив црвен суперџин, BC Лебед.
BI Лебед е спора неправилна променлива ѕвезда класисфицирана како Lc, неправилен суперџин. Нејзината сјајност се менува меѓу крајните вредности magnitude 8,4 и 9,9.[2] Честотната анализа на неговта светлинска крива не покажува значајни периоди.[7]
BI Лебед една од најголемите познати ѕвезди со пречник од 1.240 R☉ што пак е засновано на претпоставката од делотворна температура од 3.575 K и болометриска сјајност од 226.000 L☉.[5] Поновите изучувања увиделе пониска сјајност под 130.000 L☉, што пак укажува на почетна маса од 20 M☉, а тоа значи и пониски вредности за полупречникот.[4][6]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Hog, E.; Kuzmin, A.; Bastian, U.; Fabricius, C.; Kuimov, K.; Lindegren, L.; Makarov, V. V.; Roeser, S. (1998). „The TYCHO Reference Catalogue“. Astronomy and Astrophysics. 335: L65. Bibcode:1998A&A...335L..65H.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Samus, N. N.; Durlevich, O. V.; и др. (2009). „VizieR Online Data Catalog: General Catalogue of Variable Stars (Samus+ 2007-2013)“. VizieR On-line Data Catalog: B/gcvs. Originally published in: 2009yCat....102025S. 1. Bibcode:2009yCat....102025S.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Brown, A. G. A.; и др. (Gaia collaboration) (август 2018). „Gaia Data Release 2: Summary of the contents and survey properties“. Astronomy & Astrophysics. 616. A1. arXiv:1804.09365. Bibcode:2018A&A...616A...1G. doi:10.1051/0004-6361/201833051. Запис на DR2 од „Гаја“ за овој извор на VizieR.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Nicolas Mauron; Eric Josselin (2010). „The mass-loss rates of red supergiants and the de Jager prescription“. Astronomy and Astrophysics. 526: A156. arXiv:1010.5369. Bibcode:2011A&A...526A.156M. doi:10.1051/0004-6361/201013993.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 Table 4 in Levesque, Emily M.; Massey, Philip; Olsen, K. A. G.; Plez, Bertrand; Josselin, Eric; Maeder, Andre; Meynet, Georges (August 2005). „The Effective Temperature Scale of Galactic Red Supergiants: Cool, but Not As Cool As We Thought“. The Astrophysical Journal. 628 (2): 973–985. arXiv:astro-ph/0504337. Bibcode:2005ApJ...628..973L. doi:10.1086/430901.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Josselin, E.; Plez, B. (2007). „Atmospheric dynamics and the mass loss process in red supergiant stars“. Astronomy and Astrophysics. 469 (2): 671–680. arXiv:0705.0266. Bibcode:2007A&A...469..671J. doi:10.1051/0004-6361:20066353.
- ↑ Kiss, L. L; Szabó, Gy. M; Bedding, T. R (2006). „Variability in red supergiant stars: Pulsations, long secondary periods and convection noise“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 372 (4): 1721. arXiv:astro-ph/0608438. Bibcode:2006MNRAS.372.1721K. doi:10.1111/j.1365-2966.2006.10973.x.