11 Партенопа
 | |
| Откривање | |
|---|---|
| Откривач | Анибале де Гаспарис |
| Откриено во | Каподимонте |
| Откриено | 11 мај 1850 |
| Ознаки | |
| Изговор | /pɑːrˈθɛnəpiː/[1] |
Наречена по | Партенопа |
| Главен појас | |
| Орбитални особености[3] | |
| Епоха 13 јануари 2016 (JD 2457400.5) | |
| Параметар на неодреденост 0 | |
| Лак на набљудување | 60281 days (165.04 yr) |
| Афел | 2.69837 ае (403.670 Gм) |
| Перихел | 2.20671 ае (330.119 Gм) |
| 2.45254 ае (366.895 Gм) | |
| Занесеност | 0.10024 |
| 3.84 a (1402.9 d) | |
Просечна орбитална брзина | 19.02 km/s |
| 330.520° | |
| 0° 15м 23.81с / day | |
| Наклон | 4.62985° |
| 125.567° | |
| 196.005° | |
| Земјино НРОП | 1.19227 ае (178.361 Gм) |
| Јупитерово НРОП | 2.54174 ае (380.239 Gм) |
| Јупитеров Тисеранов параметар | 3.483 |
| Физички особености | |
| Димензии | c/a = 0,88 ± 0,05[4] |
Среден пречник | 149 ± 2 km 153,3 ± 3,1 km (IRAS)[3] |
Среден полупречник | 76.665 ± 1.55 km |
| Маса | (5,5 ± 0,4)⋅1018 kg[4] 6,15⋅1018 kg[5] |
Средна густина | 3,2 ± 0,27 g/cm3[4] 3,28 ± 0,20 g/cm3[5] |
Екваториска површ. гравит. | 0.0578 m/s2 |
Екваторска втора космичка брзина | 0.0941 km/s |
| 13.7204 h (0.57168 d)[3] | |
| 0.187 (calculated)[4] 0,1803 ± 0,007[3] | |
| Температура | ~174 K |
| S-type asteroid[3] | |
| 8.68[6] to 12.16 | |
| 6.55[3] | |
| 0.178" to 0.057" | |
.svg){kind=small}
Партенопа (ознака на мала планета: 11 Parthenope}[4]) — голем, светол астероид од Главниот Појас.
Партенопа била откриена од Анибале де Гаспарис на 11 мај 1850 година, второ од неговите девет откритија за астероиди. Името го добил по Партенопе, една од сирените во грчката митологија, за која се вели дека го основала градот Неапол. Де Гаспарис „ги искористил своите максимални напори да ја реализира „Партенопа“ на небесата, како што е името предложено од сер Џон Хершел по повод откривањето на Хигија во 1849 година“.[7]
Биле забележани две партенописки прикривања, на 13 февруари 1987 година и на 28 април 2006 година.
На 6 август 2008 година, за време на перихелична спротивставеност, Партенопа имала привидна магнитуда од 8,8.
Во 1988 година било извршено пребарување за сателити или прашина што орбитирле околу овој астероид со помош на телескопот UH88 во опсерваторијата Мауна Кеја, но напорите не се исполниле.
Врз основа на светлинска крива која е генерирана од фотометриски набљудувања на овој астероид во опсерваторија Пулково, има ротација период од 13,722 ± 0,001 часа и се движи во осветленост со 0,10 ± 0.0s во големината. Кривата на светлината прикажува три максимални и минимуми по циклус. JPL базата на податоци за мали тела наведува вртежен период од 13,7204 часа.
Маса[уреди | уреди извор]
Во 2007 година, Баер и Чесли пресметале поголема маса и густина за Партенопа врз основа на пертурбациите на астероидот 17 Тетида. Баер и Чесли пресметале маса од 6,3 ×1018 кг[8] со густина од 3,3 g/cm 3 .[8] Проценките на Баер од 2008 година сугерираат маса од 6,15 ×1018 .[5] Проценките од 1997 и 2001 година на Вијато и Рапапорт биле поблиску до 5 ×1018 кг со густина од 2,7 g/cm 3 .[8]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Noah Webster (1884) A Practical Dictionary of the English Language
- ↑ „Parthenopean“, Oxford English Dictionary (3rd. изд.), Oxford University Press, September 2005 Invalid
|mode=CS1(help) (бара Претплата или членство во британска јавна библиотека .), „Parthenopian“, Oxford English Dictionary (3rd. изд.), Oxford University Press, September 2005 Invalid|mode=CS1(help) (бара Претплата или членство во британска јавна библиотека .) - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 „JPL Small-Body Database Browser: 11 Parthenope“ (2008-08-04 last obs). Посетено на 8 April 2016.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 P. Vernazza et al. (2021) VLT/SPHERE imaging survey of the largest main-belt asteroids: Final results and synthesis. Astronomy & Astrophysics 54, A56
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Jim Baer (2008). „Recent Asteroid Mass Determinations“. Personal Website. Архивирано од изворникот на 8 July 2013. Посетено на 6 December 2008.
- ↑ „AstDys (11) Parthenope Ephemerides“. Department of Mathematics, University of Pisa, Italy. Посетено на 26 June 2010.
- ↑ De Gasparis, Annibale (May 1850). „The New Planet Parthenope“. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 10: 144–147. Bibcode:1850MNRAS..10..145.. doi:10.1093/mnras/10.7.144.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 Baer, James; Steven R. Chesley (2008). „Astrometric masses of 21 asteroids, and an integrated asteroid ephemeris“. Celestial Mechanics and Dynamical Astronomy. Springer Science+Business Media B.V. 2007. 100 (2008): 27–42. Bibcode:2008CeMDA.100...27B. doi:10.1007/s10569-007-9103-8.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Заплет на светлинска крива на 11 Партенопа, опсерваторија Палмер Дивид, БД Ворнер (2008)
- IOTA (база на Меѓународното здружение за времеодредување на прикривања)
- Прикривање 2011-јан-26 / (Резултати од астероидна прикривање 2011 година за Северна Америка)
- 11 Партенопа — AstDyS-2
- 11 Партенопа — База на мали небесни тела на JPL
