Англосаксонци

Од Википедија — слободната енциклопедија
Страна со Христов монограм од Евангелието по Матеј во Линдисфарнските евангелија ок. 700

Англосаксонцитекултурна група која ја населувала Англија во раниот среден век. Потекнуваат од доселениците кои дошле во Британија од континентална Европа во 5 век. Сепак, етногенезата на англосаксонците се одвивала во Британија. Англосаксонскиот идентитет произлегол од меѓусебната интеракција на дојдените германски племиња, но и од интеракцијата со домородните Британци. Многу домородци со текот на времето ја прифатиле англосаксонската култура и јазик и биле асимилирани.

Историја[уреди | уреди извор]

Јужниот дел на Велика Британија во 600 година после населувањето на Англо-Саксонците, при што биле формирани повеќе мали кралства.

Историски, англосаксонскиот период го опфаќа периодот во Британија од околу 450 до 1066 година, односно од нивното населување на островот до Норманското освојување.[1] Во раниот англосаксонски период била создадена англиска етничка група, со многу аспекти кои опстоиле до денес. Во овој период Англосаксонците го примиле христијанството и имало процут во литературата и јазикот. Биле носени повелби и закони.[2] Терминот англосаксонски јазик се користи за јазикот кој го зборувале и пишувале Англосаксонците во Англија и југоисточна Шкотска од средината на 5-от век до средината на 12-от век. Меѓутоа, овој јазик во науката најчесто се нарекува староанглиски.[3]

Историјата на англосаксонците е историја на нивниот културен идентитет. Идентитетот се развил од разнородни групи и се поврзува со прифаќање на христијанство од луѓето, и бил мошне значаен за основањето на многу кралства. Загрозени од долготрајните инвазии од дански Викинзи и воената окупација на источна Англија, овој идентитет бил повторно воспоставен и доминирал сè до Норманското освојување. [4] Англосаксонското материјално културно наследство може да се види и денес во архитектурата, стилот на облекување и уметноста. Зад симболиката на овие културни обележја, има силни елементи на племенски и господарски врски. Луѓето од елитата се самопрогласувале за кралеви и граделе бурхови (утврдени градови) и според принципите во Библијата си ја дефинирале својата улоги и улогата на својот народ. Во текот на англосаксонскиот период, месните и пошироките родовски заедници биле суштинска единица во производството.[5] Според една студија од 2015, ефектите од родовската поделба се присутни и денес, односно дека генетскиот состав на Британците денес се совпаѓа со поделбата на племенските политички единици од раниот англосаксонски период. [6]

Терминот англосаксонски почнал да се користи во 8 век (на латински и на континентот) за да ги разграничат „германските“ етнички групи во Британија од оние на континентот (Стара Саксонија и Ангелн во Северна Германија).[7]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Higham, Nicholas J., and Martin J. Ryan. The Anglo-Saxon World. Yale University Press, 2013.
  2. Higham, Nicholas J., and Martin J. Ryan. The Anglo-Saxon World. Yale University Press, 2013. p. 7
  3. Richard M. Hogg, ed. The Cambridge History of the English Language: Vol 1: the Beginnings to 1066 (1992)
  4. Higham, Nicholas J., and Martin J. Ryan. The Anglo-Saxon World. Yale University Press, 2013. pp. 7–19
  5. Hamerow, Helena. Rural Settlements and Society in Anglo-Saxon England. Oxford University Press, 2012. p166
  6. Sarah Knapton (18 March 2015). „Britons still live in Anglo-Saxon tribal kingdoms, Oxford University finds“. Daily Telegraph. Архивирано од изворникот на 2022-01-10. Посетено на 19 March 2015.
  7. Higham & Ryan 2013"The Anglo-Saxon World"

Надворешни врски[уреди | уреди извор]