Пашалак: Разлика помеѓу преработките

Интерактивен преглед на историјата

[проверена преработка]

← Постаро уредување Поново уредување →

Избришана содржина Додадена содржина

НагледноВикитекст

Во редови

Преработка од 23:22, 17 јануари 2016

Пашалак, ејалет или беглербеглак (турски: paşalık, eyalet или beylerbeylık) — претставувал најголемата административно-територијална единица во Османлиското Царство. На чело на пашалакот стоел беглербег или паша кој бил директно потчинет на Високата порта. Пашалакот од своја страна се делел на санџаци.

Првобитната организација имаla свои корени уште во времето на настанувањето на Османлиското Царство, како вазална држава на Селџуците во централана Анадолија.

Проширувањата настанале врз основа на веќе постоечката административна структура на селџучкиот систем, во која наследните владеачи на овие територии ја имале титулата бег. Овие бегови (локални водачи) продолжиле да владеат под сузеренство на Отоманските султани. Титула бег од тогаш не се однесувала само на постоечките и поранешните владеачи туку и на новите управници кои султанот ги поставувал на местото на оние кои ги разрешувал.

По освојувањата помеѓу 1362 и 1400 на Мурат I и неговиот син Бајазит I, во царрството се појавила потребада од територијална организација. Во текот на првите години од владеењето на Бајазит биле создадени првите два пашалака, и тоа Румелиски пашалак кој се состоел од сите земји кои се наоѓале во Европа и Анадолски пашалак кој ги опфаќал териториите во Мала Азија.

Во 1395 година Бајазит I ги зазел последните територии на Шишмановци зазимајќи го Бугарското царство и претварајќи го во вазална држава како дел од Румелија. Во 1468 година бил основан Караманскиот пашалак, а синот на Мехмед бил назначен за управител на Конија. Во текот на 16 век бројот на пашалаците доживеал најголем пораст главно поради освојувањата на Селим I и Сулејман I. Ова довело до реорганизација на пашалаците и како пашалаци од 1527 година се споменуваат и Египет, Сирија, Дијалрбекир и Курдистан.

Помеѓу 1861 и 1866 година, пашалаците биле укинати, а територијата била поделена исклучиво на вилаети^[1].

Наводи

↑ A handbook of Asia Minor Published 1919 by Naval staff, Intelligence dept. London. стр. 203

[rm39-1] A handbook of Asia Minor Published 1919 by Naval staff, Intelligence dept. London. стр. 203

[1]

@@ Ред 1: / Ред 1: @@
 [[Податотека:Rumelia Eyalet, Ottoman Empire (1609).png|thumb|десно|[[Румелија]]]]
-'''Пашалак''', '''ејалет''' или '''беглербеглак''' ({{lang-tr|paşalık}}, ''eyalet'' или ''beylerbeylık'') — претставувал најголемата административно-територијална единица во [[Османлиската империја]]. На чело на пашалакот стоел [[беглербег]] или [[паша]] кој бил директно потчинет на [[Високата порта]]. Пашалакот од своја страна се делел на [[санџак|санџаци]].
+'''Пашалак''', '''ејалет''' или '''беглербеглак''' ({{lang-tr|paşalık}}, ''eyalet'' или ''beylerbeylık'') — претставувал најголемата административно-територијална единица во [[Османлиското Царство]]. На чело на пашалакот стоел [[беглербег]] или [[паша]] кој бил директно потчинет на [[Високата порта]]. Пашалакот од своја страна се делел на [[санџак|санџаци]].
-Првобитната организација имаla свои корени уште во времето на настанувањето на Османлиската империја, како вазална држава на [[Селџуци]]те во централана [[Анадолија]].
+Првобитната организација имаla свои корени уште во времето на настанувањето на Османлиското Царство, како вазална држава на [[Селџуци]]те во централана [[Анадолија]].
 Проширувањата настанале врз основа на веќе постоечката административна структура на селџучкиот систем, во која наследните владеачи на овие територии ја имале титулата [[бег]]. Овие бегови (локални водачи) продолжиле да владеат под [[сузерен]]ство на Отоманските султани. Титула бег од тогаш не се однесувала само на постоечките и поранешните владеачи туку и на новите управници кои султанот ги поставувал на местото на оние кои ги разрешувал.
-По освојувањата помеѓу 1362 и 1400 на [[Мурат I]] и неговиот син ми [[Бајазит I]], во империјата се појавила потребада од територијална организација. Во текот на првите години од владеењето на Бајазит биле создадени првите два ејалети, и тоа Румелиски ејалет кој се состоел од сите земји кои се наоѓале во Европа и Анадолски ејалет кој ги опфаќал териториите во Мала Азија.
+По освојувањата помеѓу 1362 и 1400 на [[Мурат I]] и неговиот син [[Бајазит I]], во царрството се појавила потребада од територијална организација. Во текот на првите години од владеењето на Бајазит биле создадени првите два пашалака, и тоа [[Румелиски пашалак]] кој се состоел од сите земји кои се наоѓале во [[Европа]] и [[Анадолски пашалак]] кој ги опфаќал териториите во [[Мала Азија]].
-Во 1395 година Бајазит I ги зазел последните територии на [[Шишмановци]] зазимајќи го Бугарското царство и претварајќи го во вазална држава како дел од Румелија. Во 1468 година бил основан Карамански ејалет, а синот на Мехмед бил назначен за управител на Конија. Во текот на 16 век бројот на ејалетите доживеал најголем пораст главно поради освојувањата на Селим I и Сулејман I. Ова довело до реорганизација на ејалетите и како ејалети од 1527 година се споменуваат и Египет, Сирија, Дијалрбекир и Курдистан.
+Во 1395 година Бајазит I ги зазел последните територии на [[Шишмановци]] зазимајќи го Бугарското царство и претварајќи го во вазална држава како дел од Румелија. Во 1468 година бил основан Караманскиот пашалак, а синот на Мехмед бил назначен за управител на Конија. Во текот на 16 век бројот на пашалаците доживеал најголем пораст главно поради освојувањата на Селим I и Сулејман I. Ова довело до реорганизација на пашалаците и како пашалаци од 1527 година се споменуваат и Египет, Сирија, Дијалрбекир и Курдистан.
-Помеѓу 1861 и 1866 година, ејалетите биле укинати, а територијата била поделена на [[вилает]]и<ref name="rm39">[http://www.archive.org/stream/handbookofasiami01greauoft#page/203 A handbook of Asia Minor] Published 1919 by Naval staff, Intelligence dept. in London. Page 203</ref>.
+Помеѓу 1861 и 1866 година, пашалаците биле укинати, а територијата била поделена исклучиво на [[вилает]]и<ref name="rm39">[http://www.archive.org/stream/handbookofasiami01greauoft#page/203 A handbook of Asia Minor] Published 1919 by Naval staff, Intelligence dept. London. стр. 203</ref>.
 == Наводи ==