Долмабахче: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
Нема опис на уредувањето |
|||
| Ред 16: | Ред 16: | ||
Самата изградба довела да империјата се доближи до банкрот и да стане финансиски зависна од надворешни извори односно земји. Долмабахче е првиот дворец кој бил изграден во европски стил. Од неговата изградба со 1922 година служел како главна резиденција на султанот. По ова, овде живеел и таткото на турската нација, [[Мустафа Кемал Ататурк]]. |
Самата изградба довела да империјата се доближи до банкрот и да стане финансиски зависна од надворешни извори односно земји. Долмабахче е првиот дворец кој бил изграден во европски стил. Од неговата изградба со 1922 година служел како главна резиденција на султанот. По ова, овде живеел и таткото на турската нација, [[Мустафа Кемал Ататурк]]. |
||
== Карактеристики== |
|||
Должината на дворецот е 600 м, плоштината е 45 000 м2, со вкупно 285 стаи, 6 хамами и 68 бањи. Самата фасада на Долбабахче ја покажува класична европска зграда со две страни. Сепак, внатрешноста на зградата е со типичен отомански стил. Едно од најзабележителните работи во палатата се техничките услуги кои биле воведени во времето, преку гасоводното осветлување, тоалети со вода, централно затоплување и лифт. Таваните се украсени со злато. Биле искористени 14 тони злато и 40 тони сребро. При изградбата стаклото како материјал нема голема намена, туку бил користен кристалот. Во централната сала се наоѓа најголемиот лустер во светот, со 750 сијалици, кој бил подарок од страна на британската кралица Викторија. |
|||
== Видете исто така == |
== Видете исто така == |
||
Преработка од 17:12, 15 март 2011
 |
Долмабахче (турски: Dolmabahçe Sarayе) е дворец во Истанбул, Турција. Се наоѓа во европскиот дел на градот. Овој објект е првиот дворец којшто бил изграден во Османлиската империја. Бил граден во времето на Абдул Меџит I во периодот помеѓу 1842 и 1853 година. До 1922 година служил за резиденција на султанот. По 1922 година во него живеал Кемал Ататурк. Денеска е претворен во музеј.
Историја
До средината на 19 век, резиденцијата на Отоманската Империја, односно на султанот се наоѓала во Топкапи Сарај, кој бил изграден главно во средновековен стил. Во времето кога империјата своите контакти ги проширила со земјите од Западна Европа, султанот решил дека треба да биде изградена палата по европски стил. Така, по порачка на султанот Абдул Меџид I, ерменските архитекти Карабет и Балијан ја изградиле новата резиденција. Изградбата на истата започнала во 1842, а завршила до 1856 година целосно. Трошоците кои биле потрошени за изградбата на Долмабахче биле околу 5 милиони фунти, кое одговарало на приближно 1/4 од годишните даноци. Финансирањето на објектот се одвивало преку печатење на книжни пари. Според некои извори, се говори дека тогашниот министер за финансии му соопштил на султанот дека изградбата на палатата чини околу 3500 пиастра, но всушност тоа била сумата која била неопходна за печатењето на парите.
Самата изградба довела да империјата се доближи до банкрот и да стане финансиски зависна од надворешни извори односно земји. Долмабахче е првиот дворец кој бил изграден во европски стил. Од неговата изградба со 1922 година служел како главна резиденција на султанот. По ова, овде живеел и таткото на турската нација, Мустафа Кемал Ататурк.
Карактеристики
Должината на дворецот е 600 м, плоштината е 45 000 м2, со вкупно 285 стаи, 6 хамами и 68 бањи. Самата фасада на Долбабахче ја покажува класична европска зграда со две страни. Сепак, внатрешноста на зградата е со типичен отомански стил. Едно од најзабележителните работи во палатата се техничките услуги кои биле воведени во времето, преку гасоводното осветлување, тоалети со вода, централно затоплување и лифт. Таваните се украсени со злато. Биле искористени 14 тони злато и 40 тони сребро. При изградбата стаклото како материјал нема голема намена, туку бил користен кристалот. Во централната сала се наоѓа најголемиот лустер во светот, со 750 сијалици, кој бил подарок од страна на британската кралица Викторија.
