Прејди на содржината

Роскилдски мировен договор

Од Википедија — слободната енциклопедија
Со црвено: Халанд, кој дотогаш бил под шведска окупација во времетраење од 30 години (согласно Договорот од Бремсебру од 1645), сега станал постојан дел од Шведска. Со жолто: Сканија и Бохуслен исто така ѝ припаднале на Шведска. Со виолетово: Тренделаг и Борнхолм ѝ се отстапени на Шведска во 1658, но потоа се побуниле и во 1660 се вратиле во состав на Данска-Норвешка.
Мировната гозба во дворецот Фредериксборг по склучувањето на договорот

Роскилдски мировен договор — меѓународен договор склучен на 8 март 1658 г.[1][2] во текот на Втората северна војна помеѓу данско-норвешкиот крал Фредерик III и шведскиот крал Карл X Густав во градот Роскилде, Данска. По катастрофалниот пораз, Данска-Норвешка била приморана да се откаже од речиси половина од своите територии. Со ова Шведска ги добила покраините Блекинге, Борнхолм, Бохуслен, Сканија и Тренделаг и Халанд.[2]

Одредби на договорот

[уреди | уреди извор]

Во договорот се поставени следниве услови:[3][4][5]

  • данската покраина Сканија веднаш да ѝ се отстапи на Шведска.
  • данската покраина Блекинге веднаш да ѝ се отстапи на Шведска.
  • данската покраина Халанд веднаш да ѝ се отстапи на Шведска. Халанд во тој момент бил под шведска окупација, која требала да трае 30 години согласно Договорот од Бремсебру од 1645.
  • данската покраина Борнхолм веднаш да ѝ се отстапи на Шведска.
  • норвешката покраина Бохуслен веднаш да ѝ се отстапи на Шведска. Со ова Шведска обезбедила непречена трговија на запад.
  • норвешкката покраина Тренделаг веднаш да ѝ се отстапи на Шведска (тогаш во нејзин состав биле Нурдмере и Румсдал).
  • Данска да се откаже од сите протившведски сојузништва.
  • Данска да го спречи минувањето на непријателски (кон Шведска) воени бродови и нивно навлегување во Балтикот преку протоците.
  • Враќање на поседите на Војводата од Холштајн-Готорп.[6]
  • Данска да ги подмири трошоците за шведската окупација.
  • Данска да учествува со војници во другите воени ангажмани на Карл X Густав.[7]

Последици

[уреди | уреди извор]

По склучувањето на договорот, Шведска го прекршила договорот продолжувајќи со походи во преостанатите делови на Данска-Норвешка, но морала да се повлече од данските острови и Тренделаг поради сојузот што Данско-Норвешка го слкучила со Холандија. Со Копенхашкиот мировен договор во 1660, Данска и Норвешка ги повратиле Борнхолм и Тренделаг, но останатите покраини останале во состав на Шведска.

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 26 февруари по стар стил.
  2. ↑ 2,0 2,1 Frost, Robert I (2000). The Northern Wars. War, State and Society in Northeastern Europe 1558-1721. Longman. стр. 180. ISBN 978-0-582-06429-4.
  3. ↑ Stiles, Andrina (1992). Sweden and the Baltic, 1523 - 1721. Hodder & Stoughton. ISBN 0-340-54644-1.
  4. ↑ Scott, Franklin D. (1988). Sweden; the Nation's History. Southern Illinois Press.
  5. ↑ Gjerset, Knut (1915). History of the Norwegian People, Volume II. The MacMillan Company.
  6. ↑ Lisk, Jill (1967). The Struggle for Supremacy in the Baltic: 1600-1725. Funk & Wagnalls, New York.
  7. ↑ Frost, Robert I. (2000). The Northern Wars; 1558-1721. Longman, Harlow, England. ISBN 0-582-06429-5.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Роскилдски_мировен_договор&oldid=5288443“