NGC 381
| NGC 381 |
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Касиопеја | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 1 ч 8 м 20 с | ||
| Деклинација | + 61° 35' 0" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
| Морфолошки вид | III2p | ||
| Привиден сјај (видлив) |
9,3 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 7' х ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Каролина Хершел | ||
| Откриена | 1783 | ||
| Други ознаки | OCL 317 | ||
NGC 381 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Касиопеја, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 381 се споменува и како OCL 317.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен во 1783 година од страна на Каролина Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 4,2 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 381 е од видот III2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 9,3 m.[2] NGC 381 има само една позната привидна димензија, која изнесува 7'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 8 м 20 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 61° 35' 0".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 381 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 16; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4017. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 945.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 381 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)