NGC 290
| NGC 290 |
 | ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Тукан | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 0 ч 51 м 14,7 с | ||
| Деклинација | - 73° 9' 45" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
| Морфолошки вид | OCL | ||
| Привиден сјај (видлив) |
12 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 0,8' х ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Џон Хершел | ||
| Откриена | 11 април 1834 | ||
| Други ознаки | ESO 29-SC19 | ||
NGC 290 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 290 се споменува и како ESO 29-SC19.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 11 април 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 290 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12 m.[2] NGC 290 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,8'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 51 м 14,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 9' 45".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 290 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 290 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)