IC 693

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 693


Соѕвездие Секстант
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 10 ч 10 м 11,9 с
Деклинација -6° 53' 55""
Положбен агол 170°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид S
Привиден сјај
(видлив)
15
Привиден сјај
(во честот. појас.)
15,8
Површински сјај 13,3 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,8' x 0,3'
Историја
Откривач Стефан Жавел
Откриена 4 мај 1893
Други ознаки NPM1G -06.0286

IC 693галаксија во соѕвездието Секстант, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 693 се споменува и како NPM1G -06.0286.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 4 мај 1893 година од страна на Стефан Жавел.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 693 е од видот S.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 15,8 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,3 m/лм2.[2] IC 693 има привидни димензии од 0,8' х 0,3'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 10 ч 10 м 11,9 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -6° 53' 55"".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 170°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 693 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 154761.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Vorontsov-Velyaminov, B.A., and V.P. Arhipova, ""Morphological Catalog of Galaxies"",

Parts I-V. Moscow: Moscow State University, 1962-74. (9,679)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]