IC 647

Од Википедија — слободната енциклопедија
IC 647


Соѕвездие Еридан
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 4 ч 31 м 3,2 с
Деклинација -12° 58' 25"
Положбен агол 45°
Податоци од набљудување
Вид на тело галаксија
Морфолошки вид Sb
Привиден сјај
(видлив)
14
Привиден сјај
(во честот. појас.)
14,8
Површински сјај 13,2 m/лм2
Физички податоци
Привидни димензии 0,9' x 0,6'
Историја
Откривач Стефан Жавел
Откриена 13 октомври 1891

IC 647галаксија во соѕвездието Еридан, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 13 октомври 1891 година од страна на Стефан Жавел.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 647 е од видот Sb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 14 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,8 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,2 m/лм2.[2] IC 647 има привидни димензии од 0,9' х 0,6'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 31 м 3,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -12° 58' 25".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 45°.[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на IC 647 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 88275.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]