IC 419
| IC 419 | |
|---|---|
|
| |
| Соѕвездие | Телескоп |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 20 ч 6 м 28,2 с |
| Деклинација | -48° 22' 33" |
| Положбен агол | 38° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | E2 |
| Привиден сјај (видлив) |
12,7 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,6 |
| Површински сјај | 13,2 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,4' x 1,1' |
| Историја | |
| Откривач | Луис Свифт |
| Откриена | 8 јули 1897 |
| Други ознаки | ESO 233-28 |
IC 419 — галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 419 се споменува и како ESO 233-28.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 8 јули 1897 година од страна на Луис Свифт.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 419 е од видот E2.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,7 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,6 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,2 m/лм2.[2] IC 419 има привидни димензии од 1,4' х 1,1'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 20 ч 6 м 28,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -48° 22' 33".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 38°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 419 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 64102.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 419 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)