Члеб за леб
class="infobox-label" scope="row" style="line-height:1.15em;
padding-right:0.65em;" |Алтернативни имиња |
Грисини |
|---|---|
class="infobox-label" scope="row" style="line-height:1.15em;
padding-right:0.65em;" |Вид |
Леб |
class="infobox-label" scope="row" style="line-height:1.15em;
padding-right:0.65em;" |Место на потекло |
Италија |
class="infobox-label" scope="row" style="line-height:1.15em;
padding-right:0.65em;" |Главни состојки |
Брашно, Вода, Квасец |
Стапчиња леб, исто така познати како грисини, грисино или стапчиња за потопување, се стапчиња со големина на молив направени од остар, сув печен леб кој има потекло од Пиемонт, регион во Италија. Постои и друга верзија на меко печен леб, популарна во Северна Америка.
Историја[уреди | уреди извор]
Се смета дека потекнува од далечната 1643 година, кога еден игумен од Фиренца опишал леб со долг облик и „тенок со коски“ што се правел во Ланзо Торинезе, град кој надвор од Торино.[1][2] Традицијата кажува дека потекнува од регионот на Пиемонт во 17 век, кој бил измислен од страна на пекар наречен Антонио Брунеро, од Торино. Тоа било храна што била измислена за да биде полесно сварлива за војводата Виктор Амадеус II од Савој, кој имал дигестивни проблеми во неговото детство.[3][4][5][6]
Послужување[уреди | уреди извор]
Во италијанско-американските ресторани, грисини или стапчиња леб, најчесто се понудени како предјадење.[7] Во други региони, тие може да бидат тип кој е многу поголем од големината на молив, како и мек наместо тврд. Стапчињата леб може да се комбинираат со состојки како што е пршута и орев.
Во повеќето северноамерикански ресторани, грисините се многу меки, најчесто прелиени со путер, лук и сирење кога се служат како мезе; како десерт, може да се прелиаат со цимет, шеќер,[8] и глазура.[9]
Готови, сушени стапчиња леб може да се најдат на пазарите како брза ужина или предјадење пред оброк за домашна употреба, нешто слично на крекер. Најчесто се служат со некој вид на натопување, како сирење.[10]
Друг рецепт за грисини, наречен "rosquilletas" (роскуилиетас, крофни), постои во Валенсија (автономна заедница).[11]
-
Непечени домашни грисини на тава за печење, зачинети со билки -
Широки и меки стапчиња леб во корпа -
Грисини во соодветно подготвени за служење на маса
Поврзано[уреди | уреди извор]
- Багет, поголемиот долг леб од Франција
- Ѓеврек стапчиња
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „The Nibble: Breadstick History“. www.thenibble.com. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ „Grissini Recipe | Italian Breadsticks | Leite's Culinaria“. Leite's Culinaria (англиски). 11 November 2016. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ cobblestonewebdesign.com. „The History of Grissini“. www.claudiosspecialtybreads.com. Архивирано од изворникот на 15 April 2018. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ „Grissini - Breadsticks from Piedmont with Recipe & History“. blog.italian-connection.com. 7 March 2013. Архивирано од изворникот на 2018-09-23. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ „The famous Grissini of Turin are traditional breadsticks - Dear Italy Piedmont“. Piedmont (англиски). 19 November 2014. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ „Grissini were invented around 1670 in Turin by a baker“. Meet Piemonte (англиски). 9 September 2017. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ Joseph, Ryan (9 August 2018). „Why Olive Garden Serves Unlimited Breadsticks“. Thrillist. Посетено на 19 August 2018.
- ↑ Various references:
- ↑ Broyles, Tom. „Earn more dough by making some bread . . . sticks“. PMQ Pizza Magazine. Посетено на 19 August 2018.
- ↑ „Creamy Swiss with Classic Breadsticks“. The Laughing Cow (англиски). Архивирано од изворникот на 17 April 2018. Посетено на 16 April 2018.
- ↑ „Aima Rosquilletas Artesanas Hechas a Mano · Castellón“. Aima Rosquilletas (шпански). Посетено на 16 April 2018.