Прејди на содржината

Цитотаксономија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Клетката во анафаза хромозомите се делеле и кинетохора микротубулите се намалувале.
Cell in anaphase the chromosomes having split and the kinetochore microtubules shrinking

Цитотаксономијата е класификација на организми користејќи компаративни студии на хромозомите за време на митоза.

Цитотаксономијата е гранка на таксономијата која ги користи карактеристиките на клеточните структури за да ги класифицира организмите. Во цитотаксономијата, хромозомската конфигурација на организмот е најшироко користен параметар за да се заклучи врската помеѓу два организми. Заклучокот за врските на видовите се заснова на претпоставката дека тесно сродните видови споделуваат слични карактеристики во нивната хромозомска поставеност (наведени како кариотип).[1][2] Со анализа на сличностите и разликите во хромозомите, еволуцијата на кариотипот и еволуцијата на видовите може да се реконструираат.

Бројот, структурата и однесувањето на хромозомитесе од голема вредност во таксономијата, при што бројот на хромозомите е најшироко користен и најцитиран карактер. Броевите на хромозомите обично се одредуваат во фазата на метафаза за време на митозата. Вообичаено, се референцира диплоидниот хромозомски број (2n), освен ако се работи за полиплоидна серија во кој случај се цитира основниот број или бројот на хромозоми во геномот на оригиналниот хаплоид. Друг корисен таксономски карактер е положбата на центромерот. Мејотичкото однесување може да ја покаже хетерозиготноста на инверзиите. Ова може да биде константно за таксон, нудејќи дополнителни таксономски докази.

Често, цитолошките докази се придружени и зајакнати со други анализи, вклучително и геномика и филогении базирани на ДНК.

Цитологијата придонесува за следење на еволутивната историја на многу организми, особено примати и цветни растенија. Како пример, споредбите на кариотипот во голема мера ја разјасниле еволуцијата на Arabidopsis thaliana[3] и на шафранскиот качунка[4], иако имало многу повеќе студии кои заслужувале да се истакнат.

  1. Guerra, M. (2012-09-01). „Cytotaxonomy: The end of childhood“. Plant Biosystems. 146 (3): 703–710. doi:10.1080/11263504.2012.717973. ISSN 1126-3504.
  2. Guerra, M. (2008). „Chromosome numbers in plant cytotaxonomy: concepts and implications“. Cytogenetic and Genome Research (англиски). 120 (3–4): 339–350. doi:10.1159/000121083. ISSN 1424-8581. PMID 18504363.
  3. Lysak, Martin A.; Berr, Alexandre; Pecinka, Ales; Schmidt, Renate; McBreen, Kim; Schubert, Ingo (2006-03-28). „Mechanisms of chromosome number reduction in Arabidopsis thaliana and related Brassicaceae species“. Proceedings of the National Academy of Sciences (англиски). 103 (13): 5224–5229. doi:10.1073/pnas.0510791103. ISSN 0027-8424. PMC 1458822. PMID 16549785.
  4. Schmidt, Thomas; Heitkam, Tony; Liedtke, Susan; Schubert, Veit; Menzel, Gerhard (2019). „Adding color to a century-old enigma: multi-color chromosome identification unravels the autotriploid nature of saffron (Crocus sativus) as a hybrid of wild Crocus cartwrightianus cytotypes“. New Phytologist (англиски). 222 (4): 1965–1980. doi:10.1111/nph.15715. ISSN 1469-8137. PMID 30690735.