Хаплогрупа Q-L804 (Y-ДНК)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа Q-L804
Можно време на потекло3,000-15,000 п.н.е.
Можно место на потеклоБерингија
ПредокQ-L54
ПотомциQ-Y9052, Q-A13540, Q-JN15, Q-Y16137, Q-Y7582
Дефинирање на мутацииL804 (rs1952836)

Хаплогрупа Q-L804 (Y-DNA) — хоплогрупа на ДНК на Y-хромозомот. Хаплогрупата Q-L804 е потклада на Хаплогрупата Q-L54. Во моментов Q-L804 е Q1b1a1b под Q1b-M346.[1]

Во 2000 година, истражувачката група на Оксфордски универзитет предводена од д-р Агнар Хелгасон прв го откри хаплотипот кој многу подоцна стана познат како Q-L804. Во 2000 година чудниот хаплотип беше наречен „гранка-А“ (т.е. R1b-гранка А) и беше пронајден единствено на Исланд и Скандинавија.[2] Подоцнежните студии го комплетираа генетскиот мост со тоа што утврдија дека Q-L804 е поврзан со популациите Q-M242 на домородните Американци, Туркмените (Q-M3) и сибирските популации на луѓето Селкуп и Кет (Q-L54*xM3).[3][4]

Потекло и распространетост[уреди | уреди извор]

Потеклото на Haplogroup Q-L804 е неизвесно. Сепак, најверојатно потекнува од Берингија (Североисточен Сибир) околу 15.000 до 17.000 година п.н.е. бидејќи е тесно поврзан со Q-M3 и со други хаплогрупи поврзани со домородните народи на Америка (над 90% од домородните луѓе во Месо и Јужна Америка). Денес, Q-L804 се среќава главно во Норвешка и Шведска и во регионите на северозападна Европа со експанзија на ерата на Викинзите (Британски острови, Атлантските острови, Северна Германија, Нормандија и Полска). Q-L804 се наоѓа и кај потомците на скандинавските имигранти во Северна Америка. Хаплогрупата Q-L804 е дефинирана со присуството на (L804) еднонуклеотидниот полиморфизам. Q-L804 се случи на лозата Q-L54 пред приближно 10-15 илјади години додека миграцијата во Америка беше во тек. Веројатно е дека поделбата помеѓу Q-M3 и Q-L804 се случила кај предците на домородните народи на Америка.

Северна Европа[уреди | уреди извор]

Популациите што носат Q-L804 се исклучително слабо распоредени низ Северна Европа и меѓу неодамнешните северноевропски имигранти во Северна Америка. Од откривањето и дефиницијата на Q-L804 во 2014 година, во Северна Европа се откриени три главни подклади на популации што носат Q-L804. Q-Y9052, Q-JN14 и Q-Y7582. Од овие три гранки Q-JN14 има најширока дистрибуција, почнувајќи од Полска до Исланд, Британските острови и Франција. Q-L804 е една од двете подклади познати како Q нордиски меѓу генеалошките заедници. Q-L527 е другата подклада на Q Нордик.

Распространетост на подклада[уреди | уреди извор]

Q-Y9052 (BY459). Оваа лоза се наоѓа во Шведска, Норвешка и Германија.

Q-JN14 Пронајден е во Норвешка, Исланд, Британските острови, Германија, Франција и Полска.

Q-Y7582 (BY386). Оваа лоза е пронајдена во Шкотска, Исланд и Англија.

Техничка спецификација на мутација[уреди | уреди извор]

L804 беше откриен и дефиниран од Томас Кран од Геномичкиот истражувачки центар на семејното стебло на ДНК во 2012 година.[5] Техничките детали за L804 се:

Нуклеотидна промена: Т во А
Позиција (основен пар):
Вкупна големина (основни парови):
Напред 5′→ 3′: GAATTCTGTGGGTGACTTTGTG
Обратно 5′→ 3′: GCACAGTGAAGAATGTGGGAC
Позиција: [1] chrY: 11.907.522
dbSNP151: rs765685783

Поврзани СНП[уреди | уреди извор]

Q-L804 е дефиниран од SNP-ите L804 и L805 и E324.

Филогентично дрво и подгрупи[уреди | уреди извор]

Тековниот статус на полигенетското дрво за Q-L804 е објавен од Пиноти и сор. во написот Y хромозомските секвенци откриваат краток берингов застој, брза експанзија и рана популациска структура на основачите на домородните Американци. Калибрирана филогена на Y хаплогрупата Q-L804 и нејзината врска со другите гранки на Q-L54.[6]

  • Q-L54
    • Q-L330
    • Q-MPB001 (18,9 ка)
      • Q-CTS1780
      • Q-M930
        • Q-L804
        • Q-M3 (15,0 ка)
          • Q-Y4308
          • Q-M848 (14,9 ка)

Филогенетско дрво за хаплогрупата Q-L804. Дрвото исто така, вклучува проценка на староста на гранките и TMRCA (Време до најновиот заеднички предок)

  • Q > Q-L472 > Q-L56 > Q -L53 > Q-L54 > Q-M1107 > Q-M930
    • Q-L804 формирана во 15200 година п.н.е., TMRCA 3200 година п.н.е.
      • Q-Y9052 формирана во 3200 година п.н.е., TMRCA 3200 година п.н.е.
        • Q-Y9294 формирана во 3200 година п.н.е., TMRCA 2800 година п.н.е.
          • Q-YP5210
          • Q-Y9048
      • Q-A13540 формирана во 3200 година п.н.е., TMRCA 2900 година п.н.е.
        • Q-JN15 формирана во 2900 година п.н.е., TMRCA 1650 година п.н.е.
          • Q-Y16137
        • Q-Y7582 формирана во 2900 година п.н.е., TMRCA 1650 година п.н.е.
          • Q-Y38488
          • Q-Y12445
          • Q-Y15622

Семејно стебло ДНК Y-DNA хаплотре за хаплогрупата Q-L804.

  • Q (M242) > Q-MEH2 > Q-M346 > Q-L53 > Q-L54 > Q-CTS3814 > Q-CTS11969
    • Q-L804
      • Q-BY387
        • Q-PH2487
        • Q-Y38488
      • Q-JN14
        • Q-Y16137
        • Q-BY66620
      • Q-BY459
        • Q-Y9291

Поддрвото Q-BY387 се наоѓа на Исланд, Шкотска и Англија. Q-JN14 е широко дистрибуиран во северозападна Европа, но повеќето комплети се од Норвешка. Поддрвото Q-BY459 е од FT ДНК главно пронајдено во Шведска и Норвешка.

Y-DNA Q-M242 субклади[уреди | уреди извор]

Филогенетско дрво[уреди | уреди извор]

Филогенетско дрво на човечките ДНК хаплогрупи на човечкиот Y-хромозом [χ 1][χ 2]
"Y-хромозомски Адам"
A00 A0-T [χ 3]
A0 A1 [χ 4]
A1a A1b
A1b1 BT
B CT
DE CF
D E C F
F1  F2  F3  GHIJK
G HIJK
IJK H
IJ K
I   J     LT [χ 5]       K2 [χ 6]
L     T    K2a [χ 7]        K2b [χ 8]     K2c     K2d K2e [χ 9]  
K-M2313 [χ 10]     K2b1 [χ 11] P [χ 12]
NO1   S [χ 13]  M [χ 14]    P1     P2
N O Q R
Footnotes
  1. ↑ Van Oven M, Van Geystelen A, Kayser M, Decorte R, Larmuseau HD (2014). „Seeing the wood for the trees: a minimal reference phylogeny for the human Y chromosome“. Human Mutation. 35 (2): 187–91. doi:10.1002/humu.22468. PMID 24166809. S2CID 23291764.
  2. ↑ International Society of Genetic Genealogy (ISOGG; 2015), Y-ДНК Хаплогрупа Tree 2015. (Access date: 1 February 2015.)
  3. ↑ Хаплогрупа A0-T е исто позната како A-L1085 (и претходно како A0'1'2'3'4).
  4. ↑ Хаплогрупа A1 е исто така позната и како A1'2'3'4.
  5. ↑ Хаплогрупа LT (L298/P326) е исто така позната и како Хаплогрупа K1.
  6. ↑ Помеѓу 2002 и 2008, Хаплогрупа T-M184 била позната како "Хаплогрупа K2". Оттогаш тоа име е повторно доделено на K-M526, брат или сестра на Хаплогрупа LT.
  7. ↑ Хаплогрупа K2a (M2308) и нејзината примарна подклада K-M2313 биле одделени од Хаплогрупа NO (F549) во 2016 година. (Ова следеше по објавувањето на: Poznik GD, Xue Y, Mendez FL, и др. (2016). „Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences“. Nature Genetics. 48 (6): 593–9. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. Во минатото, друга Хаплогрупа, NO (M214) и K2e исто така се идентификувале како "K2a".
  8. ↑ Хаплогрупа K2b (M1221/P331/PF5911) е исто така позната и како Хаплогрупа MPS.
  9. ↑ Хаплогрупа K2e (K-M147) претходно била позната како "Хаплогрупа X" и "K2a" (но е брат/сестра подклада на сегашната K2a).
  10. ↑ K-M2313*, кој сè уште нема филогенетско име, е документиран кај две живи индивидуи, кои имаат етнички врски со Индија и Југоисточна Азија. Покрај тоа, K-Y28299, кој се чини дека е примарна гранка на K-M2313, е пронајден кај три живи индивидуи од Индија. Види
    Poznik op. cit.; YFull YTree v5.08, 2017, "K-M2335", and; PhyloTree, 2017, "Details of the Y-SNP markers included in the minimal Y tree" (Датум на пристап на овие страници: 9 декември 2017 година)
  11. ↑ Хаплогрупа K2b1 (P397/P399) е исто така позната и како Хаплогрупа MS, но има поширока и посложена внатрешна структура.
  12. ↑ Хаплогрупа P (P295) is also klnown as K2b2.
  13. ↑ Хаплогрупа S, од of 2017, е исто така позната и како K2b1a. (Претходно името Хаплогрупа S било доделено на K2b1a4.)
  14. ↑ Хаплогрупа M, од 2017, е исто така позната и како K2b1b. (Претходно името Хаплогрупа M било доделено на K2b1d.)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Y-DNA Haplogroup Q and its Subclades - 2019, ISOGG
  2. ↑ Helgason, Agnar; Stefánsson, Kári (September 2000). „Estimating Scandinavian and Gaelic Ancestry in the Male Settlers of Iceland“. American Journal of Human Genetics. 67 (3): 697–717. doi:10.1086/303046. PMC 1287529. PMID 10931763.
  3. ↑ Kivisild, Toomas (March 2017). „The study of human Y chromosome variation through ancient DNA“. Human Genetics. 136 (5): 529–546. doi:10.1007/s00439-017-1773-z. PMC 5418327. PMID 28260210.
  4. ↑ Karafet, Tatiana M.; Osipova, Ludmila P.; Savina, Olga V.; Hallmark, Brian; Hammer, Michael F. (2018). „Siberian genetic diversity reveals complex origins of the Samoyedic-speaking populations“. American Journal of Human Biology. 30 (6): e23194. doi:10.1002/ajhb.23194. ISSN 1042-0533. PMID 30408262.
  5. ↑ „Y-DNA Haplogroup Q and its Subclades - 2012“. International Society of Genetic Genealogy. 7 August 2012. Посетено на 13 October 2019.
  6. ↑ Pinotti, Thomaz; Bergström, Anders; Geppert, Maria; Bawn, Matt; Ohasi, Dominique; Shi, Wentao; Lacerda, Daniela R.; Solli, Arne; Norstedt, Jakob (2018). „Y Chromosome Sequences Reveal a Short Beringian Standstill, Rapid Expansion, and early Population structure of Native American Founders“. Current Biology. 29 (1): 149–157.e3. doi:10.1016/j.cub.2018.11.029. ISSN 0960-9822. PMID 30581024. |hdl-access= бара |hdl= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_Q-L804_(Y-ДНК)&oldid=5159973“