Трансхуманизам

Од Википедија — слободната енциклопедија
Логотип на трансхуманизмот

Трансхуманизам (од лат. trans - „низ, над, преку“ и homo — „човек“) — филозофска мисла, идеологија или глобално интелектуално и културно движење кое се залага за усовршувањето на човештвото преку подобрување на неговиот физички и ментален капацитет со помош на сите технолошки и научни достигнувања, односно за поништување на сето она што приврзаниците на ова движење го сметаат како непожелен и непотребен аспект од човековата сосотојба, како што се страдањето, болеста, стареењето, смрта и слично [1]. Трансхуманистичките мислители освен можностите, ги проучуваат и последиците од развојот на технологијата и подобрувањето на човекот, како и другите емергентни технологии кои можат да влијаат врз целта на оваа филозофска мисла [2]. Трансхуманизмот се означува со симболите H + или h + и најчесто се смета за синоним на подобрување на човекот.

За првпат поимот „трансхуманизам“ бил воведен од страна на еден од првите професори по футурологија, Фереидоун М. Есфандиари (познат како FM-2030), во текот на своите предавање на темата "Нови концепти за човекот" низ универзитетите во Соединетите Американски Држави. Тој сметал дека трансхуманизмот е преоден стадиум во човековиот развој кој води до по-човештвото. Оваа хипотеза, претставувала основа британскиот филозоф Макс Мор, кој ги поставил принципите на трансхуманизмот како футуристичка филозофија и ја организирал интелигенција во Калифорнија во текот на 90-тите години на XX век, која прерасна во глобално трансхуманистичко движење [3][4].

Трансхуманистите предвидуваат дека луѓето еден ден ќе се трансформираат во суштества со моќни интелектуални и физички способности со што ќе дојде до промена во способноста за апстрактно мислење, системите за комуникација за самоизразување и интеракциј, интроспекцијата, решавањето на проблеми, размената на идеи, општествените структури составени од многу соработувачки и натпреварувачки групи, од семејства до нации. До промена ќе дојде и во социјалната интеракција меѓу луѓето како и во големиот број на вредности, општествени норми и ритули кои заедно ја создаваат основата на човечкото општество. Отука, човечките суштества ќе престанат да бидат луѓе и ќе се оформат во битија кои ќе го надминат денешното човештво во секој аспект. Овие човечки суштества со големи психофизчки способности во трансхуманистичката литература се именуваат како постлуѓе или полуѓе (на англиски: post-humans).

Трансхуманистичката идеја за човековата иднина привлекла многу следбеници и критичари со различни перспективи. Трансхуманизмот е дефиниран од Френсис Фукујама како "опасната идеја на светот" [5], а други заштитници, како Роналд Бејл го сметаат за "најхрабрата, дрска и идеалистичката надеж за иднината на човештвото" [6]

Извори[уреди | уреди извор]

  1. Нашата постхумана иднина
  2. Bostrom, Nick (2005). "A history of transhumanist thought".  (консултирано на 2006-02-21)
  3. Hughes, James (2004). Citizen Cyborg: Why Democratic Societies Must Respond to the Redesigned Human of the Future. Westview Press. ISBN 0-8133-4198-1. OCLC 56632213
  4. Gelles, David (2009). Immortality 2.0: a silicon valley insider looks at California's Transhumanist movement
  5. Transhumanism
  6. „Transhumanism: The Most Dangerous Idea?“. Архивирано од изворникот 2006-02-08. Посетено на 2006-02-08.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]