Традиционално рударство
Традиционално рударство, познато и како старовремско рударство, ― рударски метод кој вклучува употреба на едноставни рачни алатки, како што се лопати, чизми, чекани, длета и садови.[1] Вршено е и во површинска и во подземна средина. До раните 1900-ти, традиционалното рударство било широко користено низ целиот свет. Сè уште е користен метод на рударство во некои земји, вклучувајќи ги Колумбија и Перу во Јужна Америка и Нигер во Африка. Во традиционалното површинско и подземно ископување, се користени чекани и длета со казми и лопати. Рударски колички се користени за движење на руда и други материјали во постапката на ископување.[2] Садовите се користени за зафати за плацерно ископување, како што е ситото за злато. Традиционалниот метод на раздробување карпи бил со палење оган, што вклучувал загревање на карпата со оган за да се прошири.[3][4] Откако карпата ќе се загрее, таа била гаснета со вода за да се скрши. Запалувањето било еден од најефикасните методи за кршење карпи до 1867 година кога Алфред Нобел го измислил динамитот.[4]
Традиционалните рударски зафати создале некои од најголемите рачно изработени одлики на Земјата, како што е отворениот рудник Голема Дупка (Биг Хол) во Јужна Африка, за кој се тврди дека е најголемата дупка на Земјата ископана рачно.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Aryee, Benjamin N.A.; Ntibery, Bernard K.; Atorkui, Evans (2003). „Trends in the small-scale mining of precious minerals in Ghana: a perspective on its environmental impact“. Elsevier: 133, 134. Наводот journal бара
|journal=(help) - ↑ „Eliminating Child Labour in Mining and Quarrying“. International Labour Organization. 2005: 7. Наводот journal бара
|journal=(help) - ↑ From Mapping to Mixing: Political Recognition of Expertise from the Allotment System to the Public Promotion of Manufactories
- ↑ 4,0 4,1 Introduction To Mining