Суреја Агаоглу

Од Википедија — слободната енциклопедија

Суреја Агаоглу (1903, Шуша, Азербејџан – 29 декември 1989 година, Истанбул ) била турско - азербејџански писателка, правник и првата жена адвокат во турската историја .[1][2]

Ран живот и образование[уреди | уреди извор]

Агаоглу била ќерка на Ахмет Агаоглу, истакнат азербејџански, а подоцна и турски политичар од почетокот на 20 век.[3] По падот на Демократската Република Азербејџан во 1920 година, Агаоглус се преселил во Турција каде Сурејја се запишала на Правниот факултет на Универзитетот во Истанбул .[4]

Кариера[уреди | уреди извор]

По дипломирањето Агаоглу работела како адвокат од 1927 година до нејзината смрт во 1989 година. Во 1928 година, земајќи ја бесплатната адвокатска лиценца и стана првата жена адвокатка во Турција.[5] За нејзина иницијатива Адвокатската комора на Истанбул е избрана за член на Меѓународната адвокатска комора. Од 1946 до 1960 година таа беше единствената жена член на управниот одбор на овој синдикат.[6] По турскиот државен удар во 1960 година, таа станала адвокатка на неговиот брат . Во тоа време, тој влегол во политиката како член на новоформираната партија Нова Турција и стана лидер на партијата во [7]

Во еден момент таа работела како асистент на професорот Шварц и Туркан Радо .[8] Автор е на книгите „Што видов во Лондон“ ( Londra'da Gördüklerim ) и „Еден живот помина вака“ ( Бир Хајат Бојле Гечти ), каде што разговарала за многу правни прашања и напишала биографски информации за нејзиниот татко.[9][10] Таа била една од соработниците на женското списание Kadın Gazetesi .

Освен овие, Сурејја Агаоглу формирала и приватен центар за згрижување деца наречен Здружение на пријатели на деца.

Личен живот[уреди | уреди извор]

Таа се омажи за германскиот адвокат Вернер Ташенбрекер во 1950 година и се разведе во 1960-тите. Немаа деца.[11]

Семејство[уреди | уреди извор]

Нејзиниот татко Ахмет Агаоглу бил истакнат азербејџански и натурализиран турски политичар, публицист и новинар. Тој бил еден од основачите на пантуркизмот.[12] Нејзината сестра Тезер Ташкиран била писателка, политичарка и учителка.[13][14] Нејзиниот брат Самет Агаоглу бил поет и политичар.[15]

Смртта[уреди | уреди извор]

Таа паднала и претрпе церебрална хеморагија додека го напуштала панелот за „Правата на жените и модернизација“ на кој присуствуваше во Истанбул на 29 декември 1989 година и била погребана на гробиштата Ферикој.Суреја Агаоглу починала од церебрално крварење во 1989 година.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Ghada Talhami. Historical Dictionary of Women in the Middle East and North Africa. Scarecrow Press; 19 December 2012. ISBN 978-0-8108-7086-4. p. 355–.
  2. ↑ Fahri Sakal. Ağaoğlu Ahmed Bey. Türk Tarih Kurumu Basımevi; 1999. ISBN 978-975-16-1112-3. p. 13, 47, 62.
  3. ↑ İbrahim Sarı. Türk Tarihinde Kadın: Türklerde Kadın Baş Tacıydı…. noktaekitap; 1 March 2018. GGKEY:9RDRN2BTDSL. p. 93–.
  4. ↑ Bekir Bakan. Türkiye'deki Kadın Hak İhlalleri. Cinius Yayınları; 1 June 2012. ISBN 978-605-127-468-3. p. 148–.
  5. ↑ „Süreyya Ağaoğlu“ (турски). İstanbul Barosu. 28 November 2010. Архивирано од изворникот на 28 October 2018. Посетено на 19 March 2021.
  6. ↑ „Süreyya Ağaoğlu“ (турски). www.ankahukuk.com. 2 April 2015. Архивирано од изворникот на 27 October 2018. Посетено на 19 March 2021.
  7. ↑ Istanbul.Milliyet Gazetesi Arşivi, Süreyya Ağaoğlu, YTP İl Başkanı Oldu, Milliyet Gazetesi, 28 August 1962
  8. ↑ Çi?dem Borchers. Frauenstudium und Hochschulkarrieren in der Türkei: Historische Entwicklungen vom 19. Jahrhundert bis heute mit vergleichendem Blick auf Deutschland. Waxmann Verlag; 2013. ISBN 978-3-8309-7952-4. p. 331–.
  9. ↑ "Süreyya Ağaoğlu (1903 - 1989) Türkiye'nin ilk kadın avukatı". Turkce Bilgi, by Yeni Lazilar
  10. ↑ Ufuk Özcan. Ahmet Ağaoğlu ve rol değişikliği: yüzyıl dönümünde batıcı bir aydın. Donkişot Yayınları; 2002. ISBN 978-975-8627-64-6. p. ?.
  11. ↑ „Kadın Rehberi: Süreyya Ağaoğlu sayfası“. www.kadineserleri.org. 2 April 2015. Архивирано од изворникот на 4 October 2018.
  12. ↑ Khalid, Adeeb (1998). The Politics of Muslim Cultural Reform: Jadidism in Central Asia. University of California Press. стр. 112. ISBN 978-0-520-21356-2.
  13. ↑ „Tezer Taşkıran“. www.biyografya.com. 2012. Архивирано од изворникот на 12 March 2021.
  14. ↑ Dilqəm Əhməd Bss. 50-52. Erişim tarihi: 9 Mart 2021. (2015). „Tezer Taşkıran“ (PDF). TİME-Print. Архивирано од изворникот (PDF) на 9 March 2021. Посетено на 30 June 2018.
  15. ↑ 9 March 2021 (3 March 2009). „YAZIÇI VƏ DÖVLƏT XADİMİ SƏMƏD AĞAOĞLUNUN "HEKAYƏLƏR VƏ MEMUARLAR"I“. azertag.az. Архивирано од изворникот на 9 March 2021. Посетено на 9 March 2021.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Суреја_Агаоглу&oldid=5063769“