Долмабахче: Разлика помеѓу преработките
| [проверена преработка] | [проверена преработка] |
| Ред 19: | Ред 19: | ||
== Карактеристики== |
== Карактеристики== |
||
Должината на дворецот е 600 м, плоштината е 45 000 м2, со вкупно 285 стаи, 6 хамами и 68 бањи. Самата фасада на Долбабахче ја покажува класична европска зграда со две страни. Сепак, внатрешноста на зградата е со типичен отомански стил. Едно од најзабележителните работи во палатата се техничките услуги кои биле воведени во времето, преку гасоводното осветлување, тоалети со вода, централно затоплување и лифт. Таваните се украсени со злато. Биле искористени 14 тони злато и 40 тони сребро. При изградбата стаклото како материјал нема голема намена, туку бил користен кристалот. Во централната сала се наоѓа најголемиот лустер во светот, со 750 сијалици, кој бил подарок од страна на британската кралица Викторија. |
Должината на дворецот е 600 м, плоштината е 45 000 м2, со вкупно 285 стаи, 6 хамами и 68 бањи. Самата фасада на Долбабахче ја покажува класична европска зграда со две страни. Сепак, внатрешноста на зградата е со типичен отомански стил. Дизајнот на палатата е по западен образ и вклучува елементи од барок, рококо и неокласицизам, преплетени со традиционалното отоманско искуство и култура. |
||
Едно од најзабележителните работи во палатата се техничките услуги кои биле воведени во времето, преку гасоводното осветлување, тоалети со вода, централно затоплување и лифт. Таваните се украсени со злато. Биле искористени 14 тони злато и 40 тони сребро. При изградбата стаклото како материјал нема голема намена, туку бил користен кристалот. Во централната сала се наоѓа најголемиот лустер во светот, со 750 сијалици, кој бил подарок од страна на британската кралица [[Викторија]]. |
|||
Долмабахче е најголемиот дворец во Труција по плоштина. Неговите градби зафаќаат место од 15 000 м2. Се состои од 285 соби, 44 сали, 68 тоалетни и 6 хамами. Местото каде се наоѓа дворецот било залив на Босфорот, и често била користена како градина за прошетка на султаните. Од овде доаѓа и името на палатата, ''dolma'' "затворена, полна", a ''bahce'' - "градина". |
|||
Долмабахче бил дом на шест султани од [[1858]] г. до [[1924]] г. кога калифатът бил укинат. Со закон од [[1924]] година, Долмабахче станал државна сопственост. [[Мустафа Кемал Ататурк]] дворецот го користел за летна резиденција и создал едни од најважните закони на новата република во него. Тој последните свои денови ги поминал во оваа палата, каде починал во [[1938]] година. |
|||
При посета на Долмабахче, дозволено е да се разгледа само неговиот административен дел или само харемот. |
|||
== Видете исто така == |
== Видете исто така == |
||
Преработка од 17:26, 15 март 2011
 |
Долмабахче (турски: Dolmabahçe Sarayе) е дворец во Истанбул, Турција. Се наоѓа во европскиот дел на градот. Овој објект е првиот дворец којшто бил изграден во Османлиската империја. Бил граден во времето на Абдул Меџит I во периодот помеѓу 1842 и 1853 година. До 1922 година служил за резиденција на султанот. По 1922 година во него живеал Кемал Ататурк. Денеска е претворен во музеј.
Историја
До средината на 19 век, резиденцијата на Отоманската Империја, односно на султанот се наоѓала во Топкапи Сарај, кој бил изграден главно во средновековен стил. Во времето кога империјата своите контакти ги проширила со земјите од Западна Европа, султанот решил дека треба да биде изградена палата по европски стил. Така, по порачка на султанот Абдул Меџид I, ерменските архитекти Карабет и Балијан ја изградиле новата резиденција. Изградбата на истата започнала во 1842, а завршила до 1856 година целосно. Трошоците кои биле потрошени за изградбата на Долмабахче биле околу 5 милиони фунти, кое одговарало на приближно 1/4 од годишните даноци. Финансирањето на објектот се одвивало преку печатење на книжни пари. Според некои извори, се говори дека тогашниот министер за финансии му соопштил на султанот дека изградбата на палатата чини околу 3500 пиастра, но всушност тоа била сумата која била неопходна за печатењето на парите.
Самата изградба довела да империјата се доближи до банкрот и да стане финансиски зависна од надворешни извори односно земји. Долмабахче е првиот дворец кој бил изграден во европски стил. Од неговата изградба со 1922 година служел како главна резиденција на султанот. По ова, овде живеел и таткото на турската нација, Мустафа Кемал Ататурк.
Карактеристики
Должината на дворецот е 600 м, плоштината е 45 000 м2, со вкупно 285 стаи, 6 хамами и 68 бањи. Самата фасада на Долбабахче ја покажува класична европска зграда со две страни. Сепак, внатрешноста на зградата е со типичен отомански стил. Дизајнот на палатата е по западен образ и вклучува елементи од барок, рококо и неокласицизам, преплетени со традиционалното отоманско искуство и култура.
Едно од најзабележителните работи во палатата се техничките услуги кои биле воведени во времето, преку гасоводното осветлување, тоалети со вода, централно затоплување и лифт. Таваните се украсени со злато. Биле искористени 14 тони злато и 40 тони сребро. При изградбата стаклото како материјал нема голема намена, туку бил користен кристалот. Во централната сала се наоѓа најголемиот лустер во светот, со 750 сијалици, кој бил подарок од страна на британската кралица Викторија.
Долмабахче е најголемиот дворец во Труција по плоштина. Неговите градби зафаќаат место од 15 000 м2. Се состои од 285 соби, 44 сали, 68 тоалетни и 6 хамами. Местото каде се наоѓа дворецот било залив на Босфорот, и често била користена како градина за прошетка на султаните. Од овде доаѓа и името на палатата, dolma "затворена, полна", a bahce - "градина".
Долмабахче бил дом на шест султани од 1858 г. до 1924 г. кога калифатът бил укинат. Со закон од 1924 година, Долмабахче станал државна сопственост. Мустафа Кемал Ататурк дворецот го користел за летна резиденција и создал едни од најважните закони на новата република во него. Тој последните свои денови ги поминал во оваа палата, каде починал во 1938 година.
При посета на Долмабахче, дозволено е да се разгледа само неговиот административен дел или само харемот.
