Луриски јазик

Од Википедија — слободната енциклопедија
Луриски јазик
северно: زون لری
јужно: لری
"Луриски" напишан и на севернолуриски и јужнолуриски на персиско писмо
ИзговорМФА: [loriː]
Застапен воИран, неколку села во Ирак[1]
НародЛури
Говорници4–5 милиони  (2012)[2][3]
Јазично семејство
Дијалекти
централнолуриски
бахтијарски
јужнолуриски
Јазични кодови
ISO 639-3Разни:
lrc — севернолуриски
bqi — бахтијарски
luz — јужнолуриски

Лурискиот (لری, لری) е ирански јазик и мајчин јазик на Лурите. Лурискиот потекнува од средноперсиските дијалекти.[2][4] and Southern Luri.[2][4] Јазикот се зборува во Иран.[5]

Историја[уреди | уреди извор]

Лурискиот е најблискиот жив јазик со средноперсискиот јазик.[6] Јазикот потекнува од средноперсискиот.[2][7] Јазикот е лексички сличен на современиот персиски, а се разликува главно по фонологијата.[8]


Зборовен фонд[уреди | уреди извор]

Во споредба со другите ирански јазици, лурискиот е помалку погодено од странско влијание, како што се арапскиот и турскиот. Во денешно време, многу древноирански јазични карактеристики се зачувани и може да се забележат во граматиката и зборовниот фонд. Според различните регионални и социо-еколошки услови и поради долгогодишните општествени односи со соседните етнички групи, особено Курдите и Персијците, различните дијалекти на лурискиот, и покрај главно заедничките карактеристики, имаат значителни разлики. Северниот дијалект има тенденција да има повеќе курдски заемки, а јужните дијалекти (бахтијарски и јужнолуриски) се повеќе изложени на персиски заемки.[9]


Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Dougherty, Beth K.; Ghareeb, Edmund A. (2013). Historical Dictionary of Iraq. Historical Dictionaries of Asia, Oceania, and the Middle East (2nd. изд.). Lanham: Scarecrow Press. стр. 209. ISBN 978-0-8108-6845-8.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Anonby, Erik John (July 2003). „Update on Luri: How many languages?“ (PDF). Journal of the Royal Asiatic Society. Series 3. 13 (2): 171–197. doi:10.1017/S1356186303003067. S2CID 162293895. Архивирано од изворникот (PDF) на 2018-10-06. Посетено на 2024-01-25.
  3. ↑ Anonby, Erik J. (20 December 2012). „LORI LANGUAGE ii. Sociolinguistic Status“. Encyclopædia Iranica. ISSN 2330-4804. Посетено на 2019-04-14. In 2003, the Lori-speaking population in Iran was estimated at 4.2 million speakers, or about 6 percent of the national figure (Anonby, 2003b, p. 173). Given the nationwide growth in population since then, the number of Lori speakers in 2012 is likely closer to 5 million
  4. ↑ 4,0 4,1 G. R. Fazel, 'Lur', in Muslim Peoples: A World Ethnographic Survey, ed. R. V. Weekes (Westport, 1984), pp. 446–447
  5. ↑ Limbert, John (Spring 1968). „The Origin and Appearance of the Kurds in Pre-Islamic Iran“. Iranian Studies. 1 (2): 41–51. doi:10.1080/00210866808701350. JSTOR 4309997.
  6. ↑ C.S. Coon, "Iran:Demography and Ethnography" in Encyclopaedia of Islam, Volume IV, E. J. Brill, pp 10,8.
  7. ↑ Stilo, Donald (15 December 2007). „Isfahan xxi. PROVINCIAL DIALECTS“. Encyclopædia Iranica. XIV, fasc. 1. стр. 93–112. ISSN 2330-4804. Посетено на 2019-04-14. While the modern SWI languages, for instance, Persian, Lori-Baḵtiāri and others, are derived directly from Old Persian through Middle Persian/Pahlavi
  8. ↑ Digard, J.-P.; Windfuhr, G. L.; Ittig, A. (15 December 1988). „BAḴTĪĀRĪ TRIBE ii. The Baḵtīārī Dialect“. Encyclopædia Iranica. III, fasc. 5. стр. 553–560. ISSN 2330-4804. Посетено на 2019-04-14.
  9. ↑ „Lur - History and Cultural Relations“. everyculture.com. Посетено на 2019-04-14.

Литература[уреди | уреди извор]

  • Freidl, Erika. 2015. Warm Hearts and Sharp Tongues: Life in 555 Proverbs from the Zagros Mountains of Iran. Vienna: New Academic Press. ISBN 978-3-7003-1925-2
  • F. Vahman and G. Asatrian, Poetry of the Baxtiārīs: Love Poems, Wedding Songs, Lullabies, Laments, Copenhagen, 1995.[1]

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Луриски_јазик&oldid=5168361“