Кихну
Кихну е остров во Балтичкото Море. Тој бил најголемиот остров во Риганскиот Залив[1] и седмиот по големина остров на Естонија.
Кихну спаѓал во округот Парну и заедно со соседните острови ја формира парохијата Кихну, една од најмалите општини во земјата.
604 луѓе живееле на Кихну од 2007 од кои 69 биле основци. Имало четири села: Лемси, Линакула, Руцикула и Сааре. Можело да се стигне до Кихну со петнаесетминутно патување со авион од Парну или со траект, а патувањата траат три часа од Парну и еден од Манилаид. Кога морето било замрзнато во зима, можно било да се вози до островот преку мразот.
Блискиот остров Манилаид (или Манија, Манија на кихну дијалект) е населен со луѓе од Кихну од 1933 година и на тој начин ја споделува својата култура.
Кихну на локалниот дијалект се нарекува и Кихнумуа . Имињата на други јазици вклучуваат Килу на латвиски, Кино на стандарден шведски, Кин на естонски шведски и историски, Кухно на германски. На естонскиот знаковен јазик, островот се потпишувал со имитација на вертикалните ленти на здолништето Кихну. Постоеле различни теории за етимологијата на името Кихну, без консензус. Најраната снимена верзија на името била Кине, од 1386 година.[2]
УНЕСКО ги прогласил традициите и културниот простор на Кихну за нематеријално културно наследство на човештвото, на 7 ноември 2003 г.[3][4]
Култура[уреди | уреди извор]
Бидејќи мажите од Кихну често биле на море, жените го воделе секојдневниот живот на островот и станале чувари на културното наследство на островот, кое вклучувало ракотворби, танци, игри и музика. Последново било особено важен дел од традициите на островот и ги придружувало ракотворбите, верските гозби и други прослави. Древните песни во стилот на руно биле исто така важни, како и традиционалната облека која била украсена со украси и светли бои. Постоеле елаборирани свадбени традиции, кои се сметале за „најкомплексен и најсветлиот израз“ на културата Кихну.[5]
Јазик[уреди | уреди извор]
Се сметало дека кихнускиот дијалект припаѓал на островската дијалектна група на северноестонскиот јазик, заедно со дијалектите Саарема, Муху и Хиума. Невообичаено било меѓу северноестонските дијалекти во зачувувањето на хармонијата на самогласките, како и повеќето други фински јазици. Дијалектот вклучувал трифтонзи. Имало шведски влијанија во вокабуларот и интонацијата.
Географија и клима[уреди | уреди извор]
Островот има песочна внатрешност и карпест брег составен од повеќе од педесет островчиња, кои се важно место за гнездење на птиците. По должината на дините, гребените на плажите и песоците од источниот дел, островот ја достигнува максималната висина од 29,6 m надморска височина. [6]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ C.Michael Hogan. 2011. Gulf of Riga. Encyclopedia of Earth. Eds. P.Saundry & C.J.Cleveland. National Council for Science and the Environment. Washington DC.
- ↑ Dictionary of Estonian Place names.
- ↑ „Kihnu cultural space – intangible heritage“. UNESCO.
- ↑ „Beyond Tallinn: Stunning Places to Visit in Estonia You Never Knew Existed – Europe Guidebook“. 4 February 2023. Архивирано од изворникот на 2023-10-02. Посетено на 7 April 2023.
- ↑ „Kihnu wedding“. Kihnu Cultural Space. Посетено на 23 July 2020.
- ↑ Празен навод (help)
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Кихну“ на Ризницата ? |