Прејди на содржината

Калмарска Унија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Калмарска Унија
Kalmar Union
1397–1523
Flag of Калмарска Унија
Знаме
Калмарска Унија, околу 1400
Калмарска Унија, околу 1400
СтатусЛичен сојуз
Главен градРоскилде (1397–1443)
Копенхаген (1443–1523)
Вероисповед
Римокатолицизам

верски нереди (римокатолици/лутеранци) кон крајот на владеењето на Кристијан II
УредувањеЛичен сојуз
Регент 
• 1387–1412a
Маргарета I (прва)
• 1513–23b
Кристијан II (последен)
Legislatureриксрод и хередаг
(по еден во секое кралство)
Историски периодДоцен среден век
• Воспоставување
17 јуни 1397
1434–1436
ноември 1520
• Густав Ваза избран како
крал на Шведска
6 јуни 1523
• Распад
1523
Валутамарка, ортиг, норвешки фенинг, шведски фенинг
Претходници
Наследници
Kingdom of Denmark
Kingdom of Norway
Kingdom of Sweden
Данска–Норвешка
Kingdom of Sweden
Шкотско Кралство
  1. Маргарета I владеела со Данска 1387–1412, со Норвешка 1388–1389, и со Шведска 1389–1412
  2. Кристијан II владеел со Данска и Норвешка 1513–1523; со Шведска 1520–1521

Калмарска Унија (норвешки, дански, шведски: Kalmarunionen) – серија лични сојузи во периодот од 1397 до 1523 година[1], која ги обединила Норвешка, Данска и Шведска под еден монарх. Секоја од овие земји се одрекнала од својата сувереност, но не и од независноста. Во 1523 година, Шведска, незадоволна од данската доминација, излегла од сојузот основајќи суверена монархија под Густав I. Данска сепак ја контролира Норвешка сè до 1814 година, која потоа е под контрола на Шведска. Калмарската Унија ја создала данската кралица Маргарета I Велика во шведскиот град Калмар, кој тогаш се наоѓал на шведско-данската граница, откако данските и шведските сили со заедничка акција го победиле шведскиот крал Алберт од Мекленбург, кој бил со германско потекло.

Шведска, незадоволна со данската доминација и нејзината политика на војување за делови од денешна Германија, првпат се побунила во 1439 година. Тој бунт бил задушен, но оној од 1470 година, траел со десетлетија. На крајот, Калмарската Унија пропаднала во 1523 година кога Густав Ваза бил избран за крал на Шведска.[2] Данска успеала да ја одржи контролата над Норвешка сè до 1814 година кога под притисок на Велика Британија и Шведска била присилена да ѝ ја предаде на Шведска.

  1. Harald Gustafsson, "A State that Failed?" Scandinavian Journal of History (2006) 32#3 pp 205–220
  2. Michael Roberts, The Early Vasas. A History of Sweden 1523–1611 (1968) ch 1

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]