Дувачки инструмент

Од Википедија — слободната енциклопедија
Распоред на дувачите во оркестрот:
1. Дрвени дувачи: Fl. picc. = флаута пикола, Fl. = флаути, Ob. = обои, C. ingl. = англиски рог, Cl. b. = бас-кларинет, Cl. = кларинети, Fg. = фаготи, Cfg. = контрафагот.
2. Лимени дувачи: Cor. = хорни, Tr. = труби, Trbn. = тромбони, Tb. = туба.
Ерке, дувачки инструмент од Аргентина

Дувачки инструменти се инструменти кои го произведуваат тонот со дување, обично од устата и белите дробови на свирачот. Дувачките инструменти претставуваат едно голема и разнолико семејство. Се разликуваат по облик, материјал, начин на дување и улога. Тие спаѓаат во аерофони инструменти.

Бројот на дувачи инструменти во оркестарот зависи од големината и видот на оркестарот како и од потребите на композицијата, т.е. на композиторот кој го создава делото.

Во симфониски оркестар зад гудачите се наоѓаат свирачи на дрвени дувачки инструманати и рогови, а во последниот ред се наоѓаат свирачите на лимени дувачки инструменти (види слика).

Поделба на дувачки инструменти[уреди | уреди извор]

Зависно од материјалите од кои се произвeдени, дувачките инструменти се делат на две основни групи:[1]

1. Дрвени дувачки инструменти, во кои спаѓаат:

  • сите видови на флејти. Тонот кај нив се произведува со дување во мали кружни влезни отвори.
  • сите видови на обои. Тонот кај нив се произведува со дување во двојни писки.
  • англиски рог, на кој тонот се произведува исто така со дување во двојни писки.
  • сите видови на кларинети. На нив тонот се произведува со дување во клунести усник со единечна писка.
  • сите видови на саксофони. На нив тонот се произведува со дување во клунести усник со единечна писка.
  • сите видови на фаготи. На нив тонот се произведува со дување во двојни писки.

2. Лимени дувачки инструменти, на кои тонот се произведува со дување во метален усник. Тука спаѓаат:

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Baines, Anthony (1961). Musical Instruments Through the Ages. Harmondsworth: Pelican.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]