Дебелоклуна рибарка

Дебелоклуна рибарка
Заштитен статус
	; Незагрозен (МСЗП 3.1)
Научна класификација
Царство:	Животни
Колено:	Хордови
Класа:	Птици
Ред:	Бекасови
Семејство:	Рибарки
Род:	Gelochelidon; C.L. Brehm, 1830
Вид:	Дебелоклуна рибарка
Научен назив
	Gelochelidon nilotica; (Gmelin, 1789)

Дебелоклуната рибарка (науч. Gelochelidon nilotica) порано Sterna nilotica морска птица од семејството на рибарките (Sternidae). Сега се смета за монотипична во својот род.

Опис

Дебелоклуната рибарка е голема и моќна птица, слична по големина и општ изглед со тенкоклуната рибарка, но се разликува по краткиот дебел клун сличен на галебите, широките крилја, долгите нозе и цврстото тело. Летно време, возрасните птици имаат сиви горни делови, бели долни, црна капа, силен црн клун и црни нозе. Повикот е карактеристично кер-вик.

Во должина се од 33-42 см, со распон на крилјата 76-91 см^[1]^[2] и тежина од 150 до 292 грама.^[3]

Зимно време капата ја нема, а има темна лента низ окото. Младенчињата имаат поубава маска на очите, а инаку се слични со возрасните преку зима.

Распространетост

Се размножува во потоплите краишта на јужна Европа (и мала изолирана група во северна Германија и Данска), во умерена и источна Азија, на двата брега од Северна Америка, источна Јужна Америка и Австралија. Оваа птица има бројни географски раси кои се разликуваат претежно во големината и малку во перјето.

Сите форми имаат пост-размножувачко раздвижување, а птиците што живеат на север се птици преселници кои зимуваат во јужна Африка, Карибите и северна Јужна Америка, јужна Азија и Нов Зеланд.

И на дебелоклуната рибарка се однесува Договорот за заштита на африканско-евроазиските миграторни водни птици.

Поведение

Овој вид се размножува во колонии крај езера, бари или крајбрежја. Гнездото го сместува на земја, во плитка дупка и снесува 2-5 јајца. Додека во Европа овој вид е најчесто во близина на слатките води, во Америка е на крајбрежјата од океаните.^[1]

Птицата не е типична рибарка. Таа според изгледот личи на видовите од родот Sterna, а според начинот на исхрана на Chlidonias, односно на црната рибарка и белокрилата рибарка. Порано беше сместена во родот Sterna, но сега е монотипична во својот род Gelochelidon.

Дебелоклуната рибарка не се нурнува во лов по риби како останатите рибарки и има поширока исхрана од нив. Често се храни со инсекти кои ги лови во лет и неретко прелетува врз влажни полиња, па дури и нерамни предели каде лови водоземци и мали цицачи, како и мали птици и пилиња, а и јајца од други рибарки.^[1] Таа е опортунист во исхраната, и е забележана како се храни со мртви водни коњчиња по патиштата.^[4]

Галерија

Museum specimen

Дебелоклуна рибарка во Австралија

Наводи

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 [1] (2011).
↑ [2] (2011).
↑ CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.
↑ S., Sivakumar (2004). „Gullbilled Tern Gelochelidon nilotica (Gmelin, 1789) feeding on insect road kills“. Newsletter for Ornithologists. 1 (1–2): 18–19.

„Sterna nilotica“. IUCN Red List. Version 2006. International Union for Conservation of Nature. 2004. Посетено на 11 May 2006.
Bridge, E. S.; Jones, A. W. & Baker, A. J. (2005): A phylogenetic framework for the terns (Sternini) inferred from mtDNA sequences: implications for taxonomy and plumage evolution. Molecular Phylogenetics and Evolution 35: 459–469. PDF fulltext
Collinson, M. (2006). Splitting headaches? Recent taxonomic changes affecting the British and Western Palaearctic lists. British Birds 99(6): 306-323.
Harrison, Peter (1988): Seabirds (2nd edition). Christopher Helm, London ISBN 0-7470-1410-8
National Geographic Society (2002): Field Guide to the Birds of North America. National Geographic, Washington DC. ISBN 0-7922-6877-6
Olsen, Klaus Malling & Larsson, Hans (1995): Terns of Europe and North America. Christopher Helm, London. ISBN 0-7136-4056-1

Надворешни врски

Photo Field Guide on Flickr

[Cornell-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 [1] (2011).

[2] [2] (2011).

[CRC-3] CRC Handbook of Avian Body Masses by John B. Dunning Jr. (Editor). CRC Press (1992), ISBN 978-0-8493-4258-5.

[4] S., Sivakumar (2004). „Gullbilled Tern Gelochelidon nilotica (Gmelin, 1789) feeding on insect road kills“. Newsletter for Ornithologists. 1 (1–2): 18–19.

[1]

[2]

[3]

[4]