Даму Смит
Даму Амири Имара Смит (1951 - 5 мај 2006) бил американски активист за мир и заштита на животната средина.
Ран живот и образование[уреди | уреди извор]
Даму Смит бил роден во 1951 година во Сент Луис, Мисури, во семејството на Силвестер и Вернис Смит. Неговиот татко бил пожарникар, а мајка му била лиценцирана медицинска сестра.[1] Смит бил израснат со неговите двајца браќа и сестра во станбениот проект во селото Кар Сквер. Како семејство од работничка класа, тие понекогаш имале потреба од социјална помош или друга владина помош. Смит изјавил дека ова искуство во него развило голема чувствителност кон маките на заедниците со ниски приходи и одиграло централна улога во обликувањето на неговите ставови како возрасен и како активист. Како средношколец, Смит имал можност да присуствува на некои од митинзите на Денот на афроамериканската солидарност во Каиро, Илиноис, каде што ги слушал говорите на Амири Барака, Нина Симон и Џеси Џексон и ги обиколил афроамериканските населби каде што белите врховисти пукале во куќите, глетка која му го променила животот. Како бруцош на Универзитетот Сент Џон во Минесота и претседател на Организацијата на афро-американски студенти, Смит водел протест и преземање на административните канцеларии на училиштето за да побара програма за афроамерикански студии. Во тоа време тој го променил своето име во Даму Амири Имара Смит, првите три збора од кое значат „крв“, „лидерство“ и „сила“ на свахили, соодветно.[2]
Кариера[уреди | уреди извор]
Во 1973 година, Смит се преселил во Вашингтон, каде што го започнал следното поглавје во неговата доживотна мисија за застапување за социјална правда во САД и во странство.[2] Тој беше еден од првите афро-американски активисти кои се бореле против еколошкиот расизам.[3] Во текот на 1978, 1979 и 1980 година, тој претседаваше со локалното поглавје на Алијансата против расистичка и политичка репресија, чии национални претседавачи беа Ангела Дејвис и Бенџамин Дејвис, и организирал многу протести и едукативни настани против расизмот во Америка и апартхејдот во Зимбабве, Намибија и Јужна Африка. Во текот на следните 30 години, активизмот на Смит вклучуваше будност во борбата против апартхејдот во Јужна Африка како извршен директор на Канцеларијата за Африка во Вашингтон и ко-основач на Уметниците за слободна Јужна Африка. Дополнително, Смит ја насочи својата енергија и внимание на широки напори за разоткривање на оруженото насилство и полициска бруталност, а исто така беше активен во кампањите за мир и замрзнување на нуклеарното оружје, работејќи како помошник директор на Канцеларијата во Вашингтон на Комитетот за служба на американски пријатели.[2] Тој зборуваше против американската инвазија на Ирак во 1990-тите за време на Заливската војна.[3]
Смит беше познат по неговото пионерско лидерство во движењето за еколошка правда, работејќи како прв координатор за еколошка правда за Јужниот организационен комитет за економска и социјална правда. Откако ги обиколи градовите сериозно погодени од хемиското загадување и ги виде разорните влијанија на овие практики врз заедниците со ниски приходи и афроамериканските заедници, тој организираше Токсични тури на југ за Гринпис. Во 1999 година, тој ја координираше најголемата конференција за еколошка правда што некогаш била одржана, настан што доведе до формирање на Националната афроамериканска мрежа за еколошка правда, првата мрежа на афроамерикански активисти за еколошка правда, на која тој служел како извршен директор.[2]
Тој бил основач и извршен директор на Black Voices for Peace.[4]
Личен живот[уреди | уреди извор]
.jpg)
Смит почина на 5 мај 2006 година од рак на дебелото црево во Универзитетската болница Џорџ Вашингтон. Го преживеале неговата партнерка Аделек Фостер, неговата ќерка, сестра и двајца браќа.[5]
Награди и почести[уреди | уреди извор]
Во 1986 година, Смит ја доби наградата Malcolm X Community Service Award. Тој ја доби наградата за општествено корисна работа на Националната адвокатска комора во 1989 година. Конференцијата за јужнохристијанско лидерство му додели на Смит награда во 1996 година, а во 1998 година, тој ја доби наградата Сент Џејмс Ситизен за работни места и животна средина.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Powell, Sara (2006). „Damu Smith (1951-2006)“. Washington Report on Middle East Affairs (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-09-23. Посетено на 2019-09-23.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Lee, Barbara (2006). „152 Cong. Rec. 8142 - HONORING DAMU SMITH“. govinfo. Архивирано од изворникот на 2019-09-23. Посетено на 2019-09-23.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Eaton, Amber (2009-03-28). „Damu Smith (1952–2006)“. BlackPast (англиски). Посетено на 2019-09-23.
- ↑ Berger, Rose Marie (2006-08-01). „Remembering Damu Smith“. Sojourners (англиски). Посетено на 2019-09-23.
- ↑ „Damu Smith, 54; Peace Activist Worked for Variety of Causes“. Los Angeles Times (англиски). 2006-05-08. Посетено на 2019-09-23.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Даму Смит на
Семрежната филмска база на податоци (англиски)
