Глобален хектар
Глобалниот хектар (gha) е мерна единица за еколошкиот отпечаток на луѓето или човекови активности и биокапацитетот на Земјата или нејзините региони. Еден глобален хектар е светската годишна количина на биолошко производство за човечка употреба и асимилација на човечкиот отпад, по хектар на биолошки продуктивно земјиште и рибарство.
Тој го мери производството и потрошувачката на различни производи. Започнува со вкупното биолошко производство и асимилација на отпадот во светот, вклучувајќи ги културите, шумите (и производството на дрво и апсорпцијата на CO2), пасењето и риболовот.[1] Вкупниот износ на овие видови производство, пондериран според богатството на земјиштето што го користат,[1] се дели со бројот на искористени хектари. Биолошки продуктивните области вклучуваат: земјоделски површини, шуми и риболовни површини, а не вклучуваат пустини, ледници и отворен океан.[2]
„Глобални хектари по лице“ се однесува на количината на производство и асимилација на отпад по лице на планетата. Во 2012 година имаше приближно 12,2 милијарди глобални хектари производство и асимилација на отпад, што е во просек 1,7 глобални хектари по лице.[3] Потрошувачката изнесуваше 20,1 милијарди глобални хектари или 2,8 глобални хектари по лице, што значи дека било потрошено околу 65% повеќе отколку што било произведено. Ова е можно бидејќи насекаде низ светот постојат природни резерви кои функционираат како резервна храна, материјал и енергија, иако само за релативно краток временски период. Поради брзиот раст на населението, овие резерви се исцрпуваат со постојано растечко темпо.
Терминот „глобален хектар“ беше воведен во раните 2000-ти,[4] врз основа на сличен концепт од 1970-тите именуван како „духовен простор“.[5] Противниците и бранителите на концептот имаат водено дискусии за неговите силни и слаби страни.[6]
Примена[уреди | уреди извор]
Глобалниот хектар е корисна мерка за биокапацитет бидејќи може да ги претвори работите како што се барањата за човечка исхрана во обични единици, кои ќе можат да покажат колку луѓе може да издржи одреден регион на земјата, земајќи ги предвид актуелните технологии и земјоделски методи. Може да се користи како начин за одредување на релативната носивост на земјата.
Различни хектари земјиште можат да обезбедат различни количини на глобални хектари. На пример, хектар бујна површина со високи нивоа на врнежи би претставувала поголема вредност во глобални хектари отколку хектар пустина.
Може да се користи и за да се покаже дека консумирањето различна храна може да ја зголеми способноста на Земјата да поддржува поголеми популации. За илустрација, производството на месо генерално бара повеќе земја и енергија отколку што го бара производството на зеленчук; одржувањето на диета базирана на месо бара помала населеност на планетата.
Еквиваленти на глобалниот хектар[уреди | уреди извор]
Во просек, глобален хектар може да се спореди со површина од стандарден хектар. Хектар (ha) е единица површина еднаква на 10,000 метри квадратни, 0,01 квадратни километри, 0,00386102 квадратни милји или еден квадратен хектметар (100 метри квадратни).
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 Borucke, Michael; Moore, David; Cranston, Gemma; Gracey, Kyle; Iha, Katsunori; Larson, Joy; Lazarus, Elias; Morales, Juan Carlos; Wackernagel, Mathis (2013). „Accounting for demand and supply of the biosphere's regenerative capacity: The National Footprint Accounts' underlying methodology and framework“. The Living Planet Report 2016 cites this paper to explain the "conversion from actual land areas to global hectares.". Ecological Indicators. 24: 518–533. doi:10.1016/j.ecolind.2012.08.005.
- ↑ „FAQs: What is a global hectare?“. Global Footprint Network. Посетено на 8 May 2012.
- ↑ WWF (2016). Living Planet Report 2016 (англиски). Gland, Switzerland: WWF International. стр. 77. ISBN 978-2-940529-40-7.
- ↑ Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America vol. 99 (2002), p. 9266.
- ↑ Mathis Wackernagel, William Rees, Our Ecological Footprint: Reducing Human Impact on the Earth (1998), p. 49.
- ↑ Galli, Alessandro; Giampietro, Mario; Goldfinger, Steve; Lazarus, Elias; Lin, David; Saltelli, Andrea; Wackernagel, Mathis; Müller, Felix (2016). „Questioning the Ecological Footprint“ (PDF). Ecological Indicators. 69: 224–232. doi:10.1016/j.ecolind.2016.04.014.