Прејди на содржината

Вија Домиција

Од Википедија — слободната енциклопедија
Вија Домиција
Вија Домиција

Вија Домиција бил првиот римски пат изграден во Галија, кој ги поврзувал Италија и Хиспанија преку Галија Нарбоенсис, преку она што сега е Јужна Франција. Маршрутата што Римјаните ја регулирале и поплочувале била древна кога тргнале да ја испитаат и ја следи митската рута што ја поминал Херакле.[1] Вија Домиција е рута долга 600 километри што минува низ југот на Франција, поврзувајќи ги Пиринеите со Алпите. Ова ремек-дело на инженерството било изградено од Римјаните пред околу 2.000 години.

Изградбата на патот била нарачана од Гнеус Домитиус Ахенобарбус, чие име го носела, по поразот на Алоброге и Аверни од него и Квинт Фабиус Максимус Алоброгикус во 122 п.н.е. Домициј, исто така, основал утврден гарнизон во Нарбо (денешна Нарбона) на брегот, во близина на Хиспанија, за да ја чува изградбата на патот. Наскоро се развил во целосна римска колонија Колонија Нарбо Мартиус.[2] Земјите на западниот дел од патеката, надвор од реката Рона, биле под контрола на Аверните кои, според Страбон, ја прошириле својата контрола до Нарбо и Пиринеите.[3]

Преминувајќи ги Алпите по најлесниот премин кој бил 1850 ,етри висок, Вија Домиција ја следела долината на Дуранс, ја преминала Рона кај Бокер поминала низ Ним (Немаус), потоа следела крајбрежната рамнина долж Лионскиот Залив. Во Нарбона, таа се сретнала со Вија Аквитанија (која водела кон Атлантскиот Океан преку Тулуз и Бордо). Така, Нарбона била клучна стратешка раскрсница на Вија Домиција и Вија Аквитанија, и била достапно, но лесно одбранливо пристаниште во тоа време. Оваа „крајна точка“ во римското ширење на запад и последователно снабдување, комуникација и утврдување била многу важна предност и се третирало како таква. Помеѓу градовите што ги поврзувала, Вија Домиција била обезбедена со низа куќички на растојание од еден ден патување за натоварена количка, во која можеле да се добијат засолниште, проверки и свежи коњи за патниците на службена работа.

Маршрутата како што била во доцната антика е претставена на шематски начин на Појтингеровата табла.

Овој пат може да се следи на топографските карти препечатени со античката рута, во Париз 1997 година.

Во Русино, патот се дели на два дела: Внатрешна и крајбрежна патека, кои повторно се спојуваат во Ла Јункера, каде започнува Вија Августа.

Римски мостови

[уреди | уреди извор]

По должината на патот има остатоци од неколку римски мостови, вклучувајќи ги Римскиот мост Сен-Тибери, Понт Амброа во Амбрусум, Понт Жилиен и Понт Серме.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. F. Benoît, "La légende d'Héraclès et la colonisation grecque dans le delta du Rhône", L'Humanité 8 (1949:104-48), noted by Fred S. Kleiner, "Gallia Graeca, Gallia Romana and the Introduction of Classical Sculpture in Gaul" American Journal of Archaeology 77.4 (October 1973:379-390) p. 381 note 20, with further bibliography.
  2. Brennan,T.C.,The Praetorship in the Roman Republic, p. 507
  3. Strabo, Geography, 4.2.3
  4. Riess, Frank (2016). Narbonne and its Territory in Late Antiquity: From the Visigoths to the Arabs (англиски). Routledge. ISBN 978-1-317-09069-4.

Библиографија

[уреди | уреди извор]

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]