Доцна антика

Барберинска слонова коска, од Леонидска/Јустинијанова Римска Империја од еден императорски диптих, изработен во императорска работилница во Константинопол во првата половина на шестиот век (Музеј Лувр)

Доцна антика ― груба периодизација за периодот од н.е. помеѓу 300 - 600 година, употребена од историчарите и научниците за да се опише интервалот помеѓу Класичната Антика и Средниот Век воглавно во Европа и Медитеранскиот свет. Тоа е временскиот период помеѓу стагнацијата на Римската Империја од 3 век н.е и натаму, губењето на нејзиниот западен дел, опстојувањето на Римската Империја со седиште во Константинопол, и почетоците на арабјанското освојување. Поимот Spätantike, буквално „Доцна антика“, бил употребен од германските историчари од моментот кога ја популаризирал Алојз Ригл во раниот 19 век,.

Македонија

Во Македонија доцната антика го опфаќа периодот од 2 - 4 век. Во Музејот на Македонија постои доцноантичката збирка која брои вкупно 516 предмети (керамички и стаклени садови, керамички и бронзени светилки, накит, декоративна пластика). Во постојаната музејска поставка се изложени 184 предмети, карактеристични за втората значајна етапа на Римското Царство и кои претставуваат одраз на новата доцноримска култура.

Надворешни врски

• Музеј на Македонија
• Worlds of Late Antiquity, from the Универзитет на Пенсилванија
• Mosaic Архивирано на 7 април 2005 г., извори, документи и клучни термини во Доцната антика.
• The End of the Classical World, извори и документи од Книга на Интернет за средниот век
• Overview of Late Antiquity, од ORB [1]
• Оддел за Доцна антика во Средоземјето на ОРБ од ОРБ [2]