Прејди на содржината

Балканска линија

Од Википедија — слободната енциклопедија

Балканска линија (руски: Балканский рубеж; српски: Балканска међа / Balkanska međa) е руско - српски акционен филм од 2019 година во режија на Андреј Волгин,[1][2][3] кој прикажува тајна операција за заземање на аеродромот Слатина на Косово по бомбардирањето на Југославија, предводена од Јунус-бек Јевкуров. Овие настани станале најопасното влошување на односите меѓу Русите и Западот од Кубанската ракетна криза.

Филмот бил објавен во Русија на 21 март 2019 година (три дена пред 20-годишнината од настаните прикажани во филмот).

Во 1999 година, за време на бомбардирањето на Југославија, аеродромот во Слатина беше преземен од терористи предводени од албанскиот воен лидер, Смук. Потоа, операција за заземање на аеродромот од нив е спроведена од страна на руски разузнавачки агенти. Терористите се занимаваат со земање органи, грабежи, атентати и етничко чистење.

Руската воздухопловна војска и воениот разузнавач Аслан-Бек Евхоев и поранешниот падобранец, кој стана платеник Андреј Шаталов, раководат со мал одред задолжен за опасната мисија да ги запре терористите, да го заземе аеродромот што го држат од нив и да го држат до засилување на руските воздухопловни трупи. стационирани во Босна пристигнаа пред силите на НАТО, кои тимот ќе ги остави претходно, како и спасувањето на љубовниот интерес на Шаталов Јасна Благојевиќ, која била заробена за да се берат органи, заедно со неколку затвореници етнички Срби.[4]

Производство

[уреди | уреди извор]
Креатори на филмот Балканската линија (од лево кон десно): Андреј Волгин, Андреј Анајкин, Иван Наумов

Идејата за создавање филм за настаните во Југославија кај Гоша Куценко дојде во 2012 година, за време на разговор со пријател, словачкиот продуцент Васил Шевц. Сценариото беше поканет да го напише писателот Иван Наумов, кој создаде љубовна приказна на 600 страници на руски мировник и една Србинка. Куценко подоцна се сретна со продуцентот Вадим Биркин и генералот Јунус-Бек Евкуров, кои се согласија да му помогнат. Вистинските детали за операцијата во која учествуваше Евкуров (во тоа време - мајорот на специјалните сили на ГРУ) сè уште се под печат на тајност, па сценаристите го смислија заплетот по сопствена дискреција, а Евкуров ги советуваше за веродостојноста на она што се случуваше.[5]

На Милош Биковиќ прво му била понудена улога на руски војник, но тој одбил, одлучувајќи дека пологично е да глуми Србин во заедничкиот филм на Русија и Србија. Сепак, тој веднаш се согласил да помогне во организирањето на снимањето во неговата татковина и стана не само глумец, туку и еден од продуцентите на филмот.

Милена Радуловиќ специјално за учеството во снимањето на филмот учеше руски и секој пат го подобруваше, по што сега го зборува речиси без акцент.

Емир Кустурица имал мала улога како белградски таксист. Според извршната продуцентка Анастасија Пелевина, најпрвин режисерот морал да влезе во екипата од српска страна, но нивните работни распореди не се поклопувале.

За снимањето, сите глумци во улогата на специјалци поминаа тешки двомесечни тренинзи, значително затегнувајќи го физичкиот и стрелачкиот тренинг.

Локациското снимање се одвиваше во Москва, Московската област, Република Крим, Русија и Србија.

Ослободување

[уреди | уреди извор]

Филмот бил објавен во Русија, Србија, Киргистан, Ерменија, Белорусија и Казахстан на 21 март 2019 година.

  1. "Спасти Ленинград" и "Звёздные войны": самые ожидаемые фильмы 2019 года“ [Saving Leningrad and Star Wars: the most anticipated films of 2019]. RIA Novosti (руски). January 10, 2019.
  2. Dabb, Dmitriy (January 2, 2019). „«Самые ожидаемые фильмы 2019 года“ [“The most anticipated films of 2019]. Vzglyad (руски).
  3. „Сиквелы, байопики, экранизации бестселлеров: самые ожидаемые фильмы 2019 года“ [Sequels, biopic, best-seller film adaptations: the most anticipated films of 2019]. RIA news Crimea (руски). January 12, 2019.
  4. „Балканский рубеж, 2018“. Kinoafisha.info (руски).
  5. „Gosha Kutsenko in the second trailer of the film The Balkan Line. Film.ru. Архивирано од изворникот на 2019-03-27. Посетено на 2022-02-19.