Јоаким Нистрем

Од Википедија — слободната енциклопедија

ЈоакимЈокеНистрем (20 февруари 1963) е поранешен топ десет тенисер од Шведска кој освоил 13 титули во поединечна конкуренција во текот на својата професионална кариера. Играл со десната рака, а својот најдобар пласман во поединечна конкуренција на АТП турнирите го имал на 31 март 1986 година, кога бил рангиран како седми играч на светот. Истата година тој бил рангиран како светски играч број 4 во конкуренција на двојки.

Тениска кариера[уреди | уреди извор]

Тој бил четвртфиналист во поединечна конкуренција на турнирите на Отвореното првенство на Франција (1985 година) и на САД опен (1985 и 1986 година), а потоа шампион во двојки на Вимблдон во 1986 година заедно со Матс Виландер. Бил член на победничките тимови од Дејвис купот на Шведска во 1985 и 1987 година. Се квалификувал за турнирот во поединечна конкуренција Мастерс на крајот на годината и тоа во 1984, 1985 и 1986 година.

Нистрем бил дел од генерацијата многу добри шведски тенисери во 1980те и раните 1990ти години, меѓу кои биле Андерс Јарид, Јонас Свенсон, Микаел Пернфорс, Кент Карлсон, Стефан Едберг, Хенрик Сундстрем и секако Матс Виландер.

Откако се пензионирал од тенисот, Нистрем работел како капитен на Фед купот за репрезентацијата на Шведска и како помошник тренер на тенисерот Матс Виландер во шведскиот Дејвис куп тим. Надвор од овие обврски, тој бил тренер и на финецот Јарко Ниеминен и на австриецот Јирген Мелцер.[1] Подоцна и Џек Сок го ангажирал како негов тренер.[2]

Временска рамка во поедиечна конкуренција[уреди | уреди извор]

Турнир 1980 година 1981 година 1982 година 1983 година 1984 година 1985 година 1986 година 1987 година 1988 година 1989 година Кариера Кариера победи - порази
Грен слем турнири
Австралија опен апстиненција 1 коло апстиненција 4 коло 3 коло 3 коло не ја задржил наградата апстиненција апстиненција 1 коло 0/5 7–5
Француски опен апстиненција 1 коло 4 коло 3 коло 2 коло четврт финале 1 коло 4 коло 3 коло апстиненција 0/8 15–8
Вимблдон апстиненција 2 коло 1 коло апстиненција 2 коло 3 коло 3 коло 3 коло 3 коло апстиненција 0/7 10–7
УС Опен апстиненција апстиненција апстиненција 4 коло 4 коло четврт финале четврт финале 2 коло 1 коло апстиненција 0/6 16–6
СР 0/0 0/3 0/2 0/3 0/4 0/4 0/3 0/3 0/3 0/1 0/26 N/A
Победа - праз 0–0 1–3 3–2 8–3 8–4 12–4 6–3 6–3 4–3 0–1 N/A 48–26
Првенства за крајот на годината
Мастерси апстиненција апстиненција апстиненција апстиненција четврт финале 1 коло игра во група секој со секого апстиненција апстиненција апстиненција 0/3 2–4

Финалиња во кариерата[уреди | уреди извор]

Поединечна конкуренција: 18 (13 титули, 5 второпласиран)[уреди | уреди извор]

Резултат Број Година Турнир Подлога Противник Резултат
Пораз 1. 1983 Минхен, Германија Земја Чехословачка Томаш Шмид 0–6, 3–6, 6–4, 6–2, 5–7
Победа 1. 1983 Сиднеј Аутдор, Австралија Трева САД Мајк Бузер 2–6, 6–3, 6–1
Победа 2. 1984 Гстад, Швајцарија Земја САД Брајан Тичер 6–4, 6–2
Победа 3. 1984 Северен Конвеј, САД Земја САД Тим Вилкинсон 6–2, 7–5
Пораз 2. 1984 Барселона, Шпанија Земја Шведска Матс Виландер 6–7, 4–6, 6–0, 2–6
Победа 4. 1984 Базел, Швајцарија Тврда САД Тим Вилкинсон 6–3, 3–6, 6–4, 6–2
Победа 5. 1984 Келн, Герамнија Тепих - синтелон (i) Чехословачка Мирослав Мечир 7–6, 6–2
Победа 6. 1985 Минхен, Грманија Земја Западна Германија Ханс Швајсер 6–1, 6–0
Победа 7. 1985 Гстад, Швајцарија Земја Западна Германија Андреас Маурер 6–4, 1–6, 7–5, 6–3
Пораз 3. 1985 Палермо Италија Земја Франција Тиери Туласн 2–6, 0–6
Победа 8. 1986 Торонто Индор, Канада Тепих - синтелон(i) Чехословачка Милан Шрајбер 6–1, 6–4
Победа 9. 1986 Ла Квинта, САД Тврда Франција Јаник Ноа 6–1, 6–3, 6–2
Пораз 4. 1986 Mилано, Италија Тепих - синтелон(i) Чехословачка Иван Лендл 2–6, 2–6, 4–6
Победа 10. 1986 Ротердам, Холандија Тепих - синтелонi) Шведска Андерс Јарид 6–0, 6–3
Победа 11. 1986 Монте Карло, Монако Земја Франција Јаник Ноа 6–3, 6–2
Победа 12. 1986 Мадрид, Шпанија Земја Шведска Кент Карлсон 6–1, 6–1
Пораз 5. 1987 Лион, Франција Тепих - синтелон(i) Франција Јаник Ноа 4–6, 5–7
Победа 13. 1987 Бастад, Шведска Земја Шведска Стефан Едберг 4–6, 6–0, 6–3

Двојки: 20 (8 титули, 12 второпласиран)[уреди | уреди извор]

Резултат Бр. Година Турнир Подлога Партнер Противник Резултат
Пораз 1. 1982 Бастад, Шведска Земја Шведска Матс Виландер Шведска Андерс Јарид
Шведска Ханс Симонсен
6–0, 3–6, 6–7
Победа 1. 1983 Бастад, Земја Шведска Матс Виландер Шведска Андерс Јарид
Шведска Ханс Симонсен
1–6, 7–6, 7–6
Пораз 2. 1983 Женева, Швајцарија Земја Шведска Матс Виландер Чехословачка Станислав Бирнер
САД Блејн Виленборг
1–6, 6–2, 3–6
Пораз 3. 1984 Келн, Германија Тепих - синтелон (i) Шведска Јан Гунарсон Полска Војтек Фибак
САД Сенди Мајер
1–6, 3–6
Пораз 4. 1984 Австралија опен, Мелбурн Трева Шведска Матс Виландер Австралија Марк Едмонсон
САД Шервуд Стјуард
2–6, 2–6, 5–7
Победа 2. 1985 Филаделфија, САД Тепих - синтелон (i) Шведска Матс Виландер Полска Војтек Фибак
САД Сенди Мајер
3–6, 6–2, 6–2
Пораз 5. 1985 Синсинати, САД Тврда Шведска Матс Виландер Шведска Стефан Едберг
Шведска Андерс Јарид
6–4, 2–6, 3–6
Победа 3. 1985 Палермо, Италија Земја Обединето Кралство Колин Доудесвил Шпанија Серхио Касал
Шпанија Емилио Санчес
6–4, 6–7, 7–6
Пораз 6. 1985 Мастерс Њујорк Тепих - синтелон (i) Шведска Матс Виландер Шведска Стефан Едберг

Шведска Андерс Јарид

1–6, 6–7
Победа 4. 1986 Торонто Индор, Канада Тепих - синтелон (i) Полска Војтрек Фибак Јужна Африка Кристо Стејн
Јужна Африка Дани Визер
6–3, 7–6
Пораз 7. 1986 Монте Карло, Монако Земја Шведска Матс Виландер Франција Гај Форжет
Франција Јаник Ноа
4–6, 6–3, 4–6
Победа 5. 1986 Мадрид, Шпанија Земја Шведска Андерс Јарид Шпанија Хесус Колас
Шпанија Давид де Мигел
6–2, 6–2
Победа 6. 1986 Вимблдон, Лондон Трева Шведска Матс Виландер САД Гери Донели
САД Петер Флеминг
7–6, 6–3, 6–3
Пораз 8. 1986 Гстад, Швајвцарија Земја Шведска Стефан Едберг Шпанија Серхио Касал
Шпанија Емилио Санчес
3–6, 6–3, 3–6
Пораз 9. 1986 САД опен, Њујорк Тврда Шведска Матс Виландер Еквадор Андрес Гомес
Југославија Слободан Живојиновиќ
6–4, 3–6, 3–6, 6–4, 3–6
Победа 7. 1986 Барселона, Шпанија Земја Шведска Јан Гунарсон Перу Карлос ди Лаура
Италија Клаудио Панета
6–3, 6–4
Пораз 10. 1987 Бостон, САД Земја Шведска Матс Виландер Чиле Ханс Гилдемистер
Еквадор Андрес Гомес
6–7, 6–3, 1–6
Пораз 11. 1987 Индијанаполис, САД Земја Шведска Матс Виландер Австралија Лаур Вардер
САД Блеин Виленборг
0–6, 3–6
Победа 8. 1988 Бордо, Франција Земја Италија Клаудио Панета Аргентина Кристијан Миниуси
Италија Диего Наргисо
6–1, 6–4
Пораз 12. 1988 Кицбиел, Австрија Земја Италија Клаудио Панета Шпанија Серхио Касал
Шпанија Емилио Санчес
4–6, 6–7

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Jarkko Nieminen hires Joakim Nyström as a coach
  2. Cvitkovic, Romana (November 14, 2012). „Jack Sock tries to work his way up rankings“. USA Today. Посетено на March 6, 2016.

 Надворешни врски[уреди | уреди извор]