Хаплогрупа NO1

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаплогрупа NO1
Можно време на потеклопред околу 45,400–45,840 години п.н.е.
Можно место на потеклоЈугоисточна Азија или Источна Азија
ПредокK-M2313 (M2313/Z4858)
ПотомциN (M231) и O (M175).[1]
Дефинирање на мутацииM214; F176/M2314; CTS5858/M2325/F346; CTS11572[2]

Хаплогрупа NO1 (M214/Page39; F176/M2314; CTS5858/M2325/F346; CTS11572), исто така позната како NO-M214 — хаплогрупа на ДНК на човечки Y-хромозом. NO1 е единствената потврдена подклада на Хаплоггрупата K-M2313 (позната како NO-M2313, K2a1),[3] која е единствената подклада на Хаплогрупата K2a (K-M2308).[4] NO е доминантна Y-DNA хаплогрупа во повеќето делови на источна и северна Евроазија, вклучувајќи ги и Источна Азија, Сибир и северна Феноскандиа.

Локацијата на NO1 на SNP M214 ја следи таксономијата поставена од Кармин и сор. 2022,[5] и е во согласност со структурата прикажана од ISOGG (2022). (Меѓутоа, ниту Кармин ниту ИСОГГ не интегрираа едно од наодите на Позник и сор. 2016:[2] дека постоела генерација на подклада и над хаплогрупата NO1 (M214) и под K-M2308. Односно, и ISOGG и Кармин и сор. продолжи да ја поистоветува K2a со хаплогрупата NO).

Пред 2016 година, подкладите што ги компромитираат и NO и NO1 не беа препознаени и се сметаа за синоним за K2a. [6] Истражувачи како Дејвид Позник (Позник и сор. 2016) документирани примери на претходно непознати подклади на хаплогрупата К2, и кај античките остатоци и кај живите индивидуи, кои: (најпрво) имаа неколку, различни групи на SNP, кои претходно се сметаа за уникатно дефинирачки K2a и NO, но исто така (второ) немаа ниту една од SNP-ите конкретно ги идентификуваат хаплогрупите Хаплоггрупа N (M231) и Хаплогрупата О (M175).[6] Ова демонстрираше убедливо дека повеќе фази на развој го одвоиле K2a од NO, што според тоа сочинувало „баба“ и „внуче“ клади. Позник и сор. 2016 година го користеше името „K2a1“ (познато како K-M2313) за Y-DNA на некои од поединците кои припаѓаа на K2a(xK2a*,NO), истовремено споменувајќи дека K-M2313 не ги вклучува сите примери на K2a(xK2a *, НЕ).

Од 2022 година, Меѓународното здружение за генетска генеалогија (ISOGG) се однесува на NO-M214 како „NO1“, а на K2a (M2308)/K-M2313 како „NO“. Може да има барем уште една примарна гранка на NO: официјалното дрво на ISOGG на Y-DNA хаплогрупата наведува хаплогрупа позната како „NO1~“ (CTS707/M2306) заедно со NO-M214 (кој ISOGG го нарекува „NO1“). Тилдата (~) покажува дека нејзината точна позиција на NO1~ во филогенијата е непозната. Тоа може да биде примарна гранка или брат или сестра на NO, може да биде примарна гранка или брат или сестра на K2a, K-M2313, или наместо тоа може да биде примарна гранка на K2a.

Врз основа на проектираното потекло на K2a, K-M2313 и на базалните хаплогрупи N* и O*, соодветно, NO* веројатно потекнува од Источна Азија.[7]

Распространетост[уреди | уреди извор]

[8]

Миграција на Хаплогрупа БР.

Иако постојат некои докази дека НЕ* се наоѓа кај живи индивидуи, овие примери не се добро истражени. Понатамошното истражување може наместо тоа да ги идентификува дека припаѓаат на N* (M231), N1 или привремената подклада N2 (F3373/M2283/Page56/S323).[9] Овие случаи вклучуваат:

Членовите на Хаплогрупата NO* вклучуваат телугу со индиско потекло земен во Обединетото Кралство и Малајец земен во Сингапур.[12]

Две групи на антички остатоци кои претходно се сметаа дека можеби припаѓаат на NO, оттогаш се прекласифицирани возводно до K2a.

  • Човекот Уст'-Ишим датира од приближно 45.000 П.н.е. и бил пронајден во Омската област, Русија.[13] (До 2016 година овие остатоци беа погрешно класифицирани како К2*.)
  • Оаа 1 : пронајдени останки во Романија на мажјак кој живеел 37.000-42.000 години пред нашата ера.[14]

Слично на тоа, случаите кои претходно се сметаа за можни примери на NO* или NO1*, а бидејќи беа исклучени, вклучуваат:

  • Двајца Хан Кинези за кои претходно беше откриено дека се негативни за M175 (т.е. Хаплогрупа О) и LLY22g (застарен, можеби неточен маркер за N1), потоа беше откриено дека припаѓаат на N* (N-M231),[15] и;
  • Клад првпат идентификуван во Јужна Индија, дефиниран од SNP M147 и означен како „pre-NO“ и „Хаплогрупа X“, меѓу другите имиња, беше откриено дека е брат или сестра на NO (K2a) во рамките на Хаплогрупа K2 (K-M526).

Подклади[уреди | уреди извор]

Филогенетско дрво[уреди | уреди извор]

Оваа филогенија на хаплогрупите K2a, K2a1 и NO се заснова на YFull 2018, Позник 2016, ISOGG 2018, Карафет 2008.[16][17]

  • K2a K-M2308 (M2308) Пронајдени само во античките остатоци[18]
    • K2a1 K-M2313 (M2313/Z4858)[19] Именуван од Позник 2016 година; претходно не се разликувал од К2а.
      • NO K-M214 (M214/Page39; F176/M2314; CTS5858/M2325/F346; CTS11572)[19] Позник 2016 и ISOGG 2018 прават разлика помеѓу NO1 (M214), N и O.
        • N M231; CTS2947/M2175; Z4891; CTS10118
        • O M175/P186/P191/P196; F369/M1755; F380/M1757/S27659

Позицијата на NO1~ (CTS707/M2306), подклада на K2a1 или NO, во оваа филогена е нејасна.

Филогенетско дрво на човечките ДНК хаплогрупи на човечкиот Y-хромозом [χ 1][χ 2]
"Y-хромозомски Адам"
A00 A0-T [χ 3]
A0 A1 [χ 4]
A1a A1b
A1b1 BT
B CT
DE CF
D E C F
F1  F2  F3  GHIJK
G HIJK
IJK H
IJ K
I   J     LT [χ 5]       K2 [χ 6]
L     T    K2a [χ 7]        K2b [χ 8]     K2c     K2d K2e [χ 9]  
K-M2313 [χ 10]     K2b1 [χ 11] P [χ 12]
NO1   S [χ 13]  M [χ 14]    P1     P2
N O Q R
Footnotes
  1. ↑ Van Oven M, Van Geystelen A, Kayser M, Decorte R, Larmuseau HD (2014). „Seeing the wood for the trees: a minimal reference phylogeny for the human Y chromosome“. Human Mutation. 35 (2): 187–91. doi:10.1002/humu.22468. PMID 24166809. S2CID 23291764.
  2. ↑ International Society of Genetic Genealogy (ISOGG; 2015), Y-ДНК Хаплогрупа Tree 2015. (Access date: 1 February 2015.)
  3. ↑ Хаплогрупа A0-T е исто позната како A-L1085 (и претходно како A0'1'2'3'4).
  4. ↑ Хаплогрупа A1 е исто така позната и како A1'2'3'4.
  5. ↑ Хаплогрупа LT (L298/P326) е исто така позната и како Хаплогрупа K1.
  6. ↑ Помеѓу 2002 и 2008, Хаплогрупа T-M184 била позната како "Хаплогрупа K2". Оттогаш тоа име е повторно доделено на K-M526, брат или сестра на Хаплогрупа LT.
  7. ↑ Хаплогрупа K2a (M2308) и нејзината примарна подклада K-M2313 биле одделени од Хаплогрупа NO (F549) во 2016 година. (Ова следеше по објавувањето на: Poznik GD, Xue Y, Mendez FL, и др. (2016). „Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences“. Nature Genetics. 48 (6): 593–9. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036. Во минатото, друга Хаплогрупа, NO (M214) и K2e исто така се идентификувале како "K2a".
  8. ↑ Хаплогрупа K2b (M1221/P331/PF5911) е исто така позната и како Хаплогрупа MPS.
  9. ↑ Хаплогрупа K2e (K-M147) претходно била позната како "Хаплогрупа X" и "K2a" (но е брат/сестра подклада на сегашната K2a).
  10. ↑ K-M2313*, кој сè уште нема филогенетско име, е документиран кај две живи индивидуи, кои имаат етнички врски со Индија и Југоисточна Азија. Покрај тоа, K-Y28299, кој се чини дека е примарна гранка на K-M2313, е пронајден кај три живи индивидуи од Индија. Види
    Poznik op. cit.; YFull YTree v5.08, 2017, "K-M2335", and; PhyloTree, 2017, "Details of the Y-SNP markers included in the minimal Y tree" (Датум на пристап на овие страници: 9 декември 2017 година)
  11. ↑ Хаплогрупа K2b1 (P397/P399) е исто така позната и како Хаплогрупа MS, но има поширока и посложена внатрешна структура.
  12. ↑ Хаплогрупа P (P295) is also klnown as K2b2.
  13. ↑ Хаплогрупа S, од of 2017, е исто така позната и како K2b1a. (Претходно името Хаплогрупа S било доделено на K2b1a4.)
  14. ↑ Хаплогрупа M, од 2017, е исто така позната и како K2b1b. (Претходно името Хаплогрупа M било доделено на K2b1d.)

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ ISOGG, Y-DNA Haplogroup Tree 2018 (17 January 2018).
  2. ↑ 2,0 2,1 G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  3. ↑ Monika Karmin et al., 2022, "Episodes of Diversification and Isolation in Island Southeast Asian and Near Oceanian Male Lineages", Molecular Biology and Evolution, vol. 39, i. 3 (March). (Access: 25 January 2023.)
  4. ↑ G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  5. ↑ Monika Karmin et al., 2022, "Episodes of Diversification and Isolation in Island Southeast Asian and Near Oceanian Male Lineages", Molecular Biology and Evolution, vol. 39, i. 3 (March). (Access: 25 January 2023.)
  6. ↑ 6,0 6,1 G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  7. ↑ G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  8. ↑ Wang, Chuan-Chao; Li, Hui (2013-06-03). „Inferring human history in East Asia from Y chromosomes“. Investigative Genetics. 4 (1): 11. doi:10.1186/2041-2223-4-11. ISSN 2041-2223. PMC 3687582. PMID 23731529.
  9. ↑ Xue, Yali; Zerjal, Tatiana; Bao, Weidong; Zhu, Suling; Shu, Qunfang; Xu, Jiujin; Du, Ruofu; Fu, Songbin; Li, Pu (2006). „Male demography in East Asia: a north-south contrast in human population expansion times“. Genetics. 172 (4): 2431–2439. doi:10.1534/genetics.105.054270. PMC 1456369. PMID 16489223.CS1-одржување: display-автори (link)
  10. ↑ Xue, Yali; Zerjal, Tatiana; Bao, Weidong; Zhu, Suling; Shu, Qunfang; Xu, Jiujin; Du, Ruofu; Fu, Songbin; Li, Pu (2006). „Male demography in East Asia: a north-south contrast in human population expansion times“. Genetics. 172 (4): 2431–2439. doi:10.1534/genetics.105.054270. PMC 1456369. PMID 16489223.CS1-одржување: display-автори (link)
  11. ↑ Hammer et al. (2005) "Dual origins of the Japanese: common ground for hunter-gatherer and farmer Y chromosomes," [{{{1}}} Архивирано] на {{{2}}}. The Japan Society of Human Genetics, 2005
  12. ↑ G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  13. ↑ „Archived copy“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2016-03-24. Посетено на 2017-03-10.CS1-одржување: архивиран примерок како наслов (link)
  14. ↑ Poznik, GD; Xue, Y; Mendez, FL; Willems, TF; Massaia, A; Wilson Sayres, MA; Ayub, Q; McCarthy, SA; Narechania, A (2016). „Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences“. Nat Genet. 48 (6): 593–9. doi:10.1038/ng.3559. PMC 4884158. PMID 27111036.
  15. ↑ Tatiana M. Karafet, Brian Hallmark, Murray P. Cox et al., "Major East-West Division Underlies Y Chromosome Stratification Across Indonesia," MBE Advance Access published March 5, 2010.
  16. ↑ G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  17. ↑ Karafet; Mendez, F. L.; Meilerman, M. B.; Underhill, P. A.; Zegura, S. L.; Hammer, M. F.; и др. (2008). „Abstract New Binary Polymorphisms Reshape and Increase Resolution of the Human Y-Chromosomal Haplogroup Tree“. Genome Research. 18 (5): 830–8. doi:10.1101/gr.7172008. PMC 2336805. PMID 18385274.
  18. ↑ G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
  19. ↑ 19,0 19,1 G. David Poznik et al., 2016, "Punctuated bursts in human male demography inferred from 1,244 worldwide Y-chromosome sequences" Nature Genetics, no. 48, pp. 593–599.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Хаплогрупа_NO1&oldid=5161422“