Света Гора (планина)
| Света Гора | |
|---|---|
| Άθως | |
.jpg) Поглед на планината | |
| Највисока точка | |
| Надм. вис. | 2.030 м |
| Координати | 40°09′30″N 24°19′38″E / 40.1584° СГШ; 24.3273° ИГД |
| Географија | |
Света Гора на карта
| |
| Место | Халкидик, Егејска Македонија |
 | |
Света Гора или Атон (грчки: Άθως, Атос; Άγιο Όρος) — планина на полуостровот Халкидик, Егејска Македонија.[1]
Опис[уреди | уреди извор]
Планината е сместена на истоимениот полуостров Света Гора, на кој се наоѓа православната монашка република со своите 20 манастири и мноштво скитови, создадена во X век.[1]
Древното име Атон се споменува од разни антички автори — Аристотел, Херодот, Страбон и други. Според Есхил на Атон е запалена една од осумте клади кои го означиле крајот на Тројанската војна.[1] На неа имало важно светилиште уште во претхристијанско време. Карпите се гнајсови, гранити и амфиболити.[1]
Обрасната е со дабови, костени, јавори и други видови дрвја. Дел е од мрежата на заштитени подрачја Натура 2000 (1270003) и прогласена за орнитолошки важно место (037). Вклучена е во списокот на светско наследство на УНЕСКО (природно и културно) во 1988 г. (454).[1]
До врвот се стасува по два пата. Едниот е манастирот Велика Лавра (160 м) - Керасија (600 м) - пештерна црква „Пресв. Богородица“ (1.540 м) - врвот (каде стои параклисот „Св. Преображение“) за околу 6 часа. Другиот пат оди манастирот „Св. Павле“ (130 м) - скит „Св. Ана“ (300 м) - пештерна црква „Пресв. Богородица“ (1.540 м) - врвот за 8 часа.[1]
| Име | Грчки | Висина (м) | Местоположба |
|---|---|---|---|
| Света Гора, Атон | Άθως | 2.030[1] | во Ј дел на планината |
| Андитонас, Андитос | Αντίθωνας, Αντίθως | 1.042[1] | во централниот дел, СИ над Дионисијат |
| Ставрос | Σταυρός | 1.001[1] | во Ј дел, С од главниот врв |
| Циакмаки | Τσιακμάκι | 1.540[1] | во Ј дел, И од главниот врв |
| Гаванудес | Γκαβανούδες | 820[1] | во централниот дел, И над Симонопетра |
| Кацанара | Κατσανάρα | 608[1] | |
| Кацарис | Κάτσαρης | 703[1] | |
| Кедра | Κέδρα | 801[1] | во централниот дел, СИ над Симонопетра |
| Криовуно | Κρυόβουνο | 599[1] | |
| Мармарас | Μαρμαράς | 629[1] | |
| Палиопиргос | Παλιόπυργος | 820[1] | во Ј дел, Ј од главниот врв |
| Паривуни | Παριβούνι | 700[1] | |
| Профитис Илијас | Προφήτης Ηλίας | 895[1] | |
| Трија Синора | Τρία Σύνορα | 758[1] | |
| Цамандара | Τσαμαντάρα | 883[1] | во централниот дел, СИ над Симонопетра |
| Чука | Τσούκα | 738[1] | |
| Цукниди | Τσουκνίδι | 648 [1] |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 Νέζης, Νίκος (2010). Τα ελληνικά βουνά : γεωγραφική εγκυκλοπαίδεια. Τόμος 2. Ηπειρωτική Ελλάδα. Πελοπόννησος - Στερεά Ελλάδα - Θεσσαλία - Ήπειρος - Μακεδονία - Θράκη. Αθήνα: Ελληνική Ομοσπονδία Ορειβασίας Αναρρίχησης : Κληροδότημα Αθ. Λευκαδίτη. стр. 362. ISBN 978-960-86676-6-2.
| ||||||