Зелена технологија

Од Википедија — слободната енциклопедија
Одржлив урбан дизајн и иновација: Автономна и мобилна станица која ја надополнува енергијата на електричните возила што користат сончева енергија.

Еколошка технологија (envirotech) или зелена технологија (greentech), исто така позната како чиста технологија (cleantech), претставува примена на една или повеќе еколошки науки, зелена хемија, мониторинг на животната средина и електронски уреди за следење, моделирање и зачувување на природната средина и ресурси со цел да се ограничат негативните влијанија од човечката активност. Терминот исто така се користи за опишување на технологии за одржливо производство на енергија како што се фотоволтаици, ветерни турбини итн. Одржливиот развој е јадрото на еколошките технологии. Терминот еколошки технологии исто така се користи за да се опише класа на електронски уреди кои можат да промовираат одржливо управување со ресурсите.

Прочистување и справување со отпад[уреди | уреди извор]

Примери[уреди | уреди извор]

Прочистување на водата[уреди | уреди извор]

Поглед низ постројка за отсолување со обратна осмоза во Шпанија.

Прочистувањето на водата има за цел да креира вода која тече низ околината без нечистотија/бактерии/загадување. Многу други феномени водат потекло од овој концепт на прочистување на водата. Загадувањето на водата е главниот непријател на овој концепт, а ширум светот се организирани различни кампањи и активисти за да помогнат во прочистувањето на водата.[1]

Прочистување на воздухот[уреди | уреди извор]

За прочистување на воздухот разни зелени растенија можат да се одгледуваат во затворени простории, со ова се одржува свежината на воздухот бидејќи сите растенија го отстрануваат CO2 и го претвораат во кислород. Најдобри растенија за оваа цел се: Dypsis lutescens, Sansevieria trifasciata и Epipremnum aureum.[2] Покрај користењето на самите растенија, некои видови бактерии можат да се додадат на листовите на овие растенија за да помогнат во отстранувањето на токсичните гасови, како што е толуенот.[3][4]

Третман на отпадни води[уреди | уреди извор]

Обработката на отпадните води е концептуално сличен на прочистувањето на водата. Обработките на канализацијата се многу важни бидејќи ја прочистуваат водата по нивоа на загадување. Најзагадената вода не се користи за ништо, а најмалку загадена се снабдува на места каде што водата многу се користи. Тоа може да доведе до разни други концепти за заштита на животната средина, одржливост итн.[5]

Ремедијација на животната средина[уреди | уреди извор]

Ремедијација на животната средина е отстранување на загадувачи или контаминанти за општа заштита на животната средина. Ова се постигнува со различни хемиски, биолошки и рефус методи.[6]

Управување со цврст отпад[уреди | уреди извор]

Управувањето со цврст отпад опфаќа прочистување, потрошувачка, повторна употреба, депонирање и третман на цврстиот отпад и ги презема владата или владејачките тела на градот.[7]

Одржлива енергија[уреди | уреди извор]

Прототип на канцелариска зграда со нула емисии во Сент Луис, Мисури

Загриженоста за загадувањето и стакленички гасови ја поттикнаа потрагата по одржливи алтернативи на нашата сегашна употреба на гориво. Глобалното намалување на стакленички гасови бара усвојување на методи за зачувување на енергијата, како и воведување на одржливо производство. Тоа намалување на еколошката штета вклучува глобални промени како што се:

  • намалување на загадувањето на воздухот и метанот од биомасата
  • практично елиминирање на фосилните горива за возила, топлина и електрична енергија оставени во земјата.
  • широко распространета употреба на јавен превоз, возила со батерии и горивни ќелии
  • повеќе електрична енергија произведена од ветер/сонце/вода
  • намалување на врвните барања со даноци за јаглерод и цените за времето на користење.

Бидејќи горивото што го користи индустријата и транспортот го сочинуваат најголемиот дел од светската побарувачка, со инвестирање во зачувување и ефикасност (користење помалку гориво), загадувањето и стакленичките гасови од овие два сектора можат да се намалат низ целиот свет. Напредната енергетски ефикасна технологија на електромоторите (и електричните генератори) која е исплатлива може да ја поттикне примената на генератори со променлива брзина и ефикасна енергетска искористеност, со што може да го намали количеството на јаглерод диоксид (CO2) и сулфур диоксид (SO2) што инаку би се вовело во атмосферата, доколку електричната енергија се генерира со користење на фосилни горива. Greasestock е настан кој се одржува секоја година во Јорктаун Хајтс, Њујорк, кој е еден од најголемите изложби на еколошка технологија во САД.[8][9][10][11][12] Некои научници изразија загриженост дека имплементацијата на нови еколошки технологии во високо развиените национални економии може да предизвика економски и социјални нарушувања во помалку развиените економии.[13]

Примери[уреди | уреди извор]

Tesla Roadster (2008) беше првиот целосно електричен спортски автомобил во продажба и во сериско производство. Може целосно да се наполни од електрична мрежа за 4 до 48 часа во зависност од користениот штекер.

Обновлива енергија[уреди | уреди извор]

Обновливата енергија е енергија што може лесно да се надополнува. Со години се користеле извори како дрво, сонце, вода итн. како начини на производство на енергија. Енергијата што може да се произведе од природни објекти како што се сонцето, ветерот итн. се смета за обновлива. Технологиите што се користат вклучуваат ветерна енергија, хидроенергија, сончева енергија, геотермална енергија и биомаса/биоенергија.

Конзервација на енергија[уреди | уреди извор]

Заштедата на енергија претставува искористување на уреди кои бараат помали количества енергија со цел да се намали потрошувачката на електрична енергија. Намалувањето на употребата на електричната енергија предизвикува согорување на помалку фосилни горива за да се обезбеди таа електрична енергија.

eGain прогнозирање[уреди | уреди извор]

eGain прогнозирањето е метод кој користи технологија за прогнозирање за да се предвиди идното временско влијание врз објектот.[14] Со прилагодување на топлината врз основа на временската прогноза, системот ја елиминира непотребната употреба на топлина, со што се намалува потрошувачката на енергија и емисијата на стакленички гасови.[15]

Образование[уреди | уреди извор]

Курсевите насочени кон обука на дипломирани студенти со некои специфични вештини во еколошките системи или технологијата на животната средина стануваат се почести и спаѓаат во три широки класи:

  • Курсеви за еколошко инженерство или еколошки системи ориентирани кон пристап на инженерство во кој структурите и пејзажот се конструирани за да се спојат со или да ја заштитат животната средина;
  • Курсеви за еколошка хемија, одржлива хемија или хемиско инженерство на животната средина, ориентирани кон разбирање на ефектите (добри и лоши) на хемикалиите во животната средина. Ваквите обуки можат да се фокусираат на рударските процеси, загадувачите и најчесто покриваат и биохемиски процеси;
  • Курсеви за еколошка технологија ориентирани кон обука на студенти на електронски, електрични или електротехнолошки студии да развиваат уреди и артефакти способни да го следат, мерат, моделираат и контролираат влијанието врз животната средина, вклучувајќи следење и управување со производството на енергија од обновливи извори и развивање нови технологии за производство на енергија.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ Recycling". Retrieved June 15th, 2009. http://earth911.com/recycling/. "Recycle.gif". Retrieved June 15th, 2009. „UWF - University of West Florida Libraries - Home“. Архивирано од изворникот на 2012-11-23. Посетено на 2009-06-24. "What is Water Purification". Retrieved June 16th, 2009, "Sewage Treatment". Retrieved June 17th, 2009 „Sewage Treatment“. Архивирано од изворникот на 2009-03-26. Посетено на 2009-06-24. "Environmental Remedies and water Resource
  2. ↑ Kamal Meattle on how to grow fresh air Архивирано на 6 јуни 2011 г. TED (conference)
  3. ↑ EOS magazine, February 2017; Azalea's with extra bacteria can help to degrade toluene
  4. ↑ „Bacteria on Hedera helix able to help degrade exhaust gases from Diesel engines running on Diesel“. Архивирано од изворникот на 2017-09-01. Посетено на 2023-05-29.
  5. ↑ "Sewage Treatment". Retrieved June 17th, 2009 Starrett, Steve, уред. (2009). World Environmental and Water Resources Congress 2009. doi:10.1061/9780784410363. ISBN 9780784410363. Архивирано од изворникот на 2009-03-26. Посетено на 2009-06-24. "Environmental remedies and water Resource"
  6. ↑ Livescience. Retrieved June 27, 2009.10 top emerging environmental technologies. http://www.reference.md/files/D052/mD052918.html
  7. ↑ Retrieved June 16th, 2009. "Urban Waste Management". Retrieved June 16th, 2009. http://documents1.worldbank.org/curated/en/237191468330923040/pdf/918610v20WP0FM0BE0CATALOGED0BY0WED0.pdf
  8. ↑ Norman, Jim. "Where There's Never an Oil Shortage". The New York Times. May 13, 2007.
  9. ↑ Tillman, Adriane. "Greasestock Festival returns, bigger and better Архивирано на 18 мај 2008 г.". May 14, 2008.
  10. ↑ "Greasestock 2008 Архивирано на 29 мај 2008 г.". Greasestock Архивирано на 29 мај 2008 г. . Retrieved May 20, 2008.
  11. ↑ Max, Josh. "Gas-guzzlers become veggie delights at Greasestock in Yorktown Heights Архивирано на 5 август 2011 г.". Daily News. May 13, 2008.
  12. ↑ "Greasestock 2008: Alternative Fuel, Fun and French Fries Архивирано на 29 мај 2008 г.". Natural Awakenings. May 2008.
  13. ↑ Eric Bonds and Liam Downey, ""Green" Technology and Ecologically Unequal Exchange: The Environmental and Social Consequences of Ecological Modernization in the World-System" in: Journal of World-Systems Research, Volume 18, Issue 2 (http://jwsr.pitt.edu/ojs/index.php/jwsr/article/view/482)
  14. ↑ Taesler, R. (1990/91) Climate and Building Energy Management. Energy and Buildings, Vol. 15-16, pp 599 - 608.
  15. ↑ United States Patent 6098893 Comfort control system incorporating weather forecast data and a method for operating such a system (Inventor Stefan Berglund)

Понатамошно читање[уреди | уреди извор]

  • OECD Studies on Environmental Innovation Invention and Transfer of Environmental Technologies. OECD. September 2011. ISBN 978-92-64-11561-3.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Зелена_технологија&oldid=5038347“