Втора робовска војна: Разлика помеѓу преработките

Од Википедија — слободната енциклопедија
[проверена преработка][проверена преработка]
Избришана содржина Додадена содржина
изменета категоризација, дополнување
с Bot: Migrating 17 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q537096 (translate me)
Ред 33: Ред 33:
[[Категорија:100-ти п.н.е.]]
[[Категорија:100-ти п.н.е.]]
[[Категорија:Римски робовски војни]]
[[Категорија:Римски робовски војни]]

[[ar:حرب العبيد الثانية]]
[[bg:Второ робско въстание]]
[[ca:Segona Guerra Servil]]
[[en:Second Servile War]]
[[es:Segunda Guerra Servil]]
[[eu:Bigarren Gerra Serbila]]
[[fr:Deuxième Guerre servile]]
[[it:Seconda guerra servile]]
[[la:Secundum Bellum Servile]]
[[ja:第二次奴隷戦争]]
[[no:Andre slavekrig]]
[[pl:Powstania niewolników w starożytnym Rzymie]]
[[ru:Второе сицилийское восстание]]
[[sr:Други устанак робова]]
[[sh:Drugi robovski rat]]
[[fi:Toinen orjasota]]
[[sv:Andra slavkriget]]

Преработка од 06:18, 12 април 2013

Втора робовска војна
Дел од Римски робовски војни
Датум 104–100 BC
Место Сицилија
Исход победа на Рим
Територијални
промени
нема
Завојувани страни
Римска република робови од Сицилија
Команданти и водачи
Маниј Аквилиј, конзул Салвиј,
Атенион

Второто робовско востание било неуспешна побуна на робови која се случила помеѓу 104 и 100 година п.н.е. на Сицилија во времето на римската република.

Конзулот Гај Мариј регрутирал луѓе за војната против племето Кимбрии во Кисалпска Галија. Побарал помош од Никомед, крал на Битинија. Дополнителната војска никогаш не пристигнала поради оптужбата дека римските собирачи на данок, робовите кои не можеле да ги платат, ги претворале во слободни луѓе. Мариј објавил декрет според кој сите сојузнички луѓе морале да бидат пуштени на слобода доколку се наоѓаче под римско ропство.

Околу 800 робови биле пуштени на Сицилија. Истите тие ги наговориле останатите да ги напуштат своите робовладетели и да се ослобат. Востанието избило кога гувернерот им наредил да се вратат. Робот Салвиј ги следел стапките на Евниј и бил избран за војсководец на востаниците. Се преименувал во Трифон според владетелот на селевкидската империја, Диодос Трифон.

Трифоновата војска броела илјадници истренирани војници и добро опремени робови, околу 2.000 коњаника и 20.000 пешадиски војници. Римскиот конзул Маниј Аквилиј успеал да го задуши востанието после вложен голем напор. Ова било второт во низата од три римски робовски востанија.

Втората робовска војна во литературата

  • Во кратката книга „The Boar“ на Ф. Л. Лукас (Athenaeum, 10 септември, 1920) е обработена историјата на Сицилија и периодот по робовските војни.

Наводи

  • Шау Врент (2001). „Spartacus and the Slave Wars: a brief history with documents.“ стр. 107-129.(на google books)