Просечен индекс на среќата

Од Википедија — слободната енциклопедија

Просечен индекс на среќата е роман на португалскиот писател Давид Машадо од 2013 година. Романот бил добитник на Наградата за литература на Европската Унија за 2015 година.

Содржина[уреди | уреди извор]

Погодено од финансиската криза во Португалија, семејството на Даниел се разделува. Неговата сопруга Марта, заедно со децата, се отселува кај нејзините родители. Но, Даниел верува дека повторно ќе најде работа и дека повторно ќе го спои своето семејство. Даниел се јавува како раскажувач во романот, кој ја раскажува приказната преку имагинарен дијалог со својот пријател Алмодовар. Меѓутоа, Даниел ги губи и своите хонорарни работни места, зашто времето го троши за да им помогне на Шавиер, кој страда од агорафобија, Авила, поранешен професор кого го малтретира една банда средношколци и Вашко, синот на Алмодовар, кој постојано запаѓа во неволји. Шавиер има математичка теорија на среќата и го пресметува индексот на среќата за секој човек.[1]

Осврт кон делото[уреди | уреди извор]

Романот претставува потрага по она што е потребно за човекот да биде среќен, но и обид да се сфати колку големо може да биде човечкото срце. Во книгата заедно се спакувани радоста, болката, носталгијата, песимизмот, надежта и љубовта. Романот претставува неверојатно патување до себе.[2]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Betty магазин, година V, број 54, август 2018, стр. 23.
  2. Betty магазин, година V, број 54, август 2018, стр. 23.