Прејди на содржината

Централна џамија (Бирмингем)

Непроверена
Од Википедија — слободната енциклопедија
Централна џамија (Бирмингем)
Централна џамија Бирмингем
Основни податоци
МестоHighgate, Birmingham, England
ПрипадностDeobandi[1]
Мреж. местоwww.centralmosque.org.uk/
Куполи1
Минариња2

Бирмингемската Централна џамија, е џамија во областа Хајгејт во Бирмингем, Англија, управувана од Бирмингемската џамија Труст. Организацијата „Муслимани во Велика Британија“ ја класифицира Бирмингемската централна џамија како Деобанди .[1] Џамијата има капацитет од 6.000, вклучувајќи и жени. Џамијата обезбедува шеријатски собир кој во 2016 година разгледа 400 барања за развод.[2]

Џамијата има 21 наведени доверители,[3] а нејзин претседател е Мухамед Афзал.[4] Нејзин потпретседател е Мохамед Сарвар.[5]

Историја

[уреди | уреди извор]

Златна купола беше додадена на врвот на минарето во 1981 година.[6] Во 1986 година, џамијата побара и доби дозвола за повикување на молитва во одредени граници.[7] Помеѓу 1988 и 1990 година, училиштето Ал-Хиџрах ги едуцираше децата во три изнајмени соби во џамијата пред да се преселат во куќата Мидленд во Смол Хит.[8]

Во 2006 година, противпожарната служба на Западен Мидлендс го изгасна пожарот во џамијата, кој започна во една од канцелариите во зградата. Не се прошири далеку, но сепак предизвика штета на електрониката и исто така ја уништи документацијата.[9]

Во декември 2011 година еден човек беше уапсен откако се закани на Фејсбук дека ќе ја бомбардира џамијата.[10]

По протестот на Англиската одбранбена лига (ЕДЛ) во април 2017 година, Централната џамија во Бирмингем одржа чајна забава со цел да им се спротивстави на овие демонстрации и да го промовира меѓуверскиот дијалог. Чајната забава на крајот имаше повеќе учесници од оригиналниот марш на ЕДЛ.[11]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  • Гамкол Шариф Масџид
  • Исламот во Велика Британија
  • Исламски училишта и гранки
  • Исламизам
  • Исламски шеријатски собор
  • Список на џамии во Обединетото Кралство
  1. 1,0 1,1 „Birmingham Central Mosque“. Muslims in Britain. 25 April 2015. Посетено на 4 June 2017.
  2. Bone, Amra (2 March 2017). „Inside Britain's sharia councils: hardline and anti-women – or a dignified way to divorce?“. The Guardian. Посетено на 5 June 2017.
  3. „Charity Details“. beta.charitycommission.gov.uk (англиски). Архивирано од изворникот на 2019-03-06. Посетено на 2019-03-05.
  4. Oldham, Jeanette (2016-01-28). „Muhammad Afzal row after claiming more men domestic violence victims“. birminghammail. Посетено на 2019-03-05.
  5. Oldham, Jeanette (2016-02-03). „Birmingham Central Mosque DID hear forced marriage case says women's group - days after its denial“. birminghammail. Посетено на 2019-03-05.
  6. Panikos Panayi (1999). The Impact of Immigration in Post-war Britain: A Documentary History of the Effects and Experiences of Immigrants in Britain since 1945. Manchester University Press. стр. 103. ISBN 0-7190-4685-8.
  7. W. A. R. Shadid (1995). Religious Freedom and the Position of Islam in Western Europe. Peters Publishers. стр. 35. ISBN 90-390-0065-4.
  8. „History of Al-Hijrah“. Al-Hijrah. Архивирано од изворникот на 16 October 2008. Посетено на 2008-12-20.
  9. „Arsonists set fire to city mosque“. BBC News. 2006-01-07. Посетено на 2007-12-02.
  10. „Man arrested after Facebook threat to bomb Birmingham mosque“. Mirror. 12 December 2011. Посетено на 27 February 2020.
  11. York, Chris (8 April 2017). „EDL Birmingham Demo Countered By Mosque Tea Party“. The Huffington Post. Посетено на 5 June 2017.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]