Фредерик Бентинг
| Фредерик Бентинг |
|---|
Господин Фредерик Грант Бентинг (англиски: Frederick Grant Banting) бил роден во Алистон на 4 Ноември 1891 година , а починал на 21 Февруари 1941година. Тој бил Канадски медицински истражувач, лекар, уметник и добитник на Нобеловата награда. Тој бил првата личност која го користела инсулинот на луѓето за да се третира дијабетес.[1]
Бентинг и Џон Меклауд во 1923 година добиле Нобеловата Награда За Медицина во. Тој е најмладиот добитник на Нобелова награда за Медицина и Физиологија. [2] Британскиот Крал Џорџ Петти во 1934 година го прогласил за витез.
Биографија[уреди | уреди извор]
Потоа по Првата светска војна Бентинг се вратил во Канада во периодот од 1919 година. Во 1920 година специјализирал ортопедија во Детската Болница воТоронто. 1920 година, бил преместен во Лондон каде на Универзитет Западно Онтарио предавал Ендокринологија. За време на рутинско читање на медицински списанија, тој напишал идеја за тоа како да се изолира секрет од гуштерче ,а тоа беше важен чекор во лекувањето на дијабетес. Незадоволен од својата работа и мотивиран од нова идеја, тој го напуштил Лондон и се преселил во Торонто. На Универзитетот во Торонто од 17 Мај 1921 година, тој го започнал своето истражување под водство на професорот Џон Мек Леод со помош на еден млад студент Чарлс Бест.
Летото 1921 год. Бентинг ја потврдил својата идеја. Тој ги поврзувал кај кучињата главната линија на панкреасот, која делумно атрофирала. Неколку недели подоцна, тој го отстранил панкреасот од кучињата, кои, според неговите идеи, ќе бидат полни со секрет. Тој им давал од овој секрет, на кучињата со дијабетес и го анализирал нивото на шеќер во крвта.
По неколку месеци интензивна работа, методот што го користел Бентинг се покажал како успешен. Кучињата со дијабетес живееле нормално, а нивото на шеќер во крвта било регулирано со секретот од панкреасот.
Овие резултати биле поттик за понатамошно истражување. Професорот Меклауд и хемичарот Џејмс Колип биле вклучени во студијата. Интензивната истражувачка работа на овој тим довел до изолација и производство на корисен екстракт, кој бил наречен инсулин.
Неколку месеци подоцна, започнало масовно производство, и наскоро животите на милиони луѓе кои страдале од ендокрини болести беа продолжени од страна на дијабетес мелитус.
Бентинг и Меклауд во 1923 година примиле Нобелова Награда за физиологија и медицина.
Бентинг ги поделил парите од наградата со неговиот помошник Бест, верувајќи дека Бест ја заслужува наградата повеќе од Меклауд, кој пак ги поделил парите од наградата со Колип.
Бентинг е првиот светски познат научник од Канада. Канадската Влада му обезбедила доживотна финансиска помош за истражување во 1934 година. британски кралот Џорџ Петти го прогласил за витез.
Тој починал на 21 февруари 1941 година, од авион кој се урнал за време на патување во Англија. Авионот се урнал кратко време по полетувањето 10 миљи (16 км) од местото Мусграве Харбор. Точната цел на летот не е позната. Бентинг аматерски се занимавал и со сликарство. Два пати се женел, а имал само еден син од својот прв брак.
Воени истражувања[уреди | уреди извор]
Во 1930-тите години, Бентинг, плашејќи се од можна војна, започнал неколку студии. Тој одиграл важна улога во создавањето на првиот масовно произведен гравитациски комбинезон, кој подоцна бил користен од пилотите на Кралските воздухопловни сили во текотна Втората светска војна. Тој учествувал во создавањето на биолошко оружје за масовно производство на антракс сепак, неговата улога во овој проект е нејасна.[3]
Полеску го открил инсулинот[уреди | уреди извор]
Николае Полеску, Романски физиолог и професор по медицина, тој постигнал успех во 1916 година кога го изолирал екстрактот од панкреасот, кој по употребата кај кучиња со дијабетес, го нормализирал нивото на шеќер во крвта. По Првата светска војна, тој успеал да го изолира антидијабетичниот хормон на панкреасот, кој го нарекол панкреин (инсулин). Тој напишал неколку научни трудови на оваа тема во 1922 година, а тоа беше причината за неговиот метод на производство на панкреин.
Врски[уреди | уреди извор]
- ↑ „Frederick Grant Banting (1891–1941) Codiscoverer of Insulin“. Journal of the American Medical Association. 198 (6). 1966. doi:10.1001/jama.1966.03110190142041.
- ↑ „Frederick Grant Banting (1891—1941) Codiscoverer of Insulin“. Journal of the American Medical Association. 198 (6). 1966. doi:10.1001/jama.1966.03110190142041.
- ↑ Бантинг је радио као проналазач и истраживач за војску http://www.informisanje.info/2016/11/frederik-banting-insulin-dijabetes/
Листа на литература[уреди | уреди извор]
- Banting, F. G.; Best, C. H. (2009). „The Journal of Laboratory and Clinical Medicine: Vol. VII St. Louis, February, 1922 No. 5“. Nutrition Reviews. 45 (4): 55–57. doi:10.1111/j.1753-4887.1987.tb07442.x.
- Bliss, Michael (1990) [1982]. The Discovery of Insulin (изд. 3rd.). University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-8344-9.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Jackson, A.Y. (1943). Banting as an Artist. Ryerson Press.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Shaw, Margaret Mason (1976). Frederick Banting. Fitzhenry & Whiteside. ISBN 978-0-88902-229-4.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Stevenson, Lloyd (1946). Sir Frederick Banting. Ryerson Press.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Harris, Seale (1946). Banting's miracle; the story of the discoverer of insulin. Lippincott.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Walters, Eric (2005). Elixir. Puffin Canada. ISBN 978-0-14-301641-0.CS1-одржување: ref=harv (link)
- Raju, T. N. (1998). „The Nobel Chronicles. 1923: Frederick G Banting (1891—1941), John J R Macleod (1876—1935)“. Lancet. 352 (9138): 1482. PMID 9808029.
- Hudson, R. P. (1979). „New light on the insulin controversy (Frederick G. Banting and J. J. R. Macleod)“. Annals of Internal Medicine. 91 (2): 311. doi:10.7326/0003-4819-91-2-311. PMID 380438.
- Fletcher, K. (2007). „Sir Frederick Banting homestead sold to developer, family outraged“. Canadian Medical Association Journal. 176 (12): 1691–1692. doi:10.1503/cmaj.070613. PMC 1877854. PMID 17548378.
- Shampo, M. A.; Kyle, R. A. (2005). „Frederick Banting--Nobel Laureate for Discovery of Insulin“. Mayo Clinic Proceedings. 80 (5): 576. doi:10.4065/80.5.576. PMID 15887423.
- MacLeod, J. B. A. (2006). „Frederick G. Banting: Giving Prospects for Life from the Past to the New Millennium“. Archives of Surgery. 141 (7): 705–707. doi:10.1001/archsurg.141.7.705. PMID 16847245.
- Elliot, J. C. (2004). „Banting--a Nobel artist“. The Medical journal of Australia. 181 (11–12): 631. PMID 15588191.
- Todhunter, E. N. (1953). „Frederick G. Banting, November 14, 1891-February 22, 1941“. Journal of the American Dietetic Association. 29 (11): 1093. PMID 13108539.
- Les caprices du Nobel by William Rostène, ed. L'Harmattan (Paris), 2013 (in French). Фредерик Бентинг
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Човекот кој го откри Инсулинот-Фредерик Бантинг
- Фредерик Бантинг На Интернет Архива (јазик: англиски)
- Национален Историски Локалитет Бантинг Хаус
- Предавање за Нобеловата награда на бентинг
- Биографија на Страницата За Нобелова награда
- Онтарио Плакети - Откривањето На Инсулинот Архивирано на веб-страницата (22 декември 2015 година)
- ПРЕКУГРАНИЧНИ Дигитални Архиви-Бркање Лек За Дијабетес
- Познати Канадски Лекари: Сер Фредерик Бантинг библиотека И Архива На Канад
- Светски Ден На Дијабетесот-14 ноември
- 1928 Година Џексон И Фредерик Бантинг Историски Времеплов, Центар За Северно Наследство На Принцот Од Велс
- Фредерик Бантинг Документи, Томас Фишер Ретки Книги Библиотека Архивирано на веб-страницата (14. Март 2012)