Тоне Партљич
| Тоне Партљич | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | 5 август 1940 Марибор, Драва Бановина, Кралство Југославија (сега во Словенија) |
| Занимање | писател, драматург, сценарист, политичар |
| Значајни дела | „Татко ми, социјалистичкиот кулак“; „Сакав да го фатам сонцето“ |
| Значајни награди | Прешернова награда 2016 животно дело |
Тоне Партљич (роден на 5 август 1940 година) е словенечки писател, драматург и политичар[1].
Помеѓу 1990 и 2004 година тој беше член на Словенечкото национално собрание, од 1994 година како член на партијата LDS. Тој исто така беше претседател на Друштвото на словенечките писатели помеѓу 1983 и 1987 година.
Партљич е роден во Марибор и израснал во Песница при Марибор. Студирал во Марибор, а дипломирал словенечки и англиски јазик во 1965 година и работел како учител, а потоа како драматург и уметнички директор во Словенечки народен театар и Љубљана Градски театар[2]. .
Во 1980 година ја доби Наградата на Фондацијата Прешерен за неговите сатирични комедии[3].
Објавени дела[уреди | уреди извор]
Пиеси[уреди | уреди извор]
- „Риба во плиткото“, (1968)
- „Нека пее Чук“, (1971)
- „Толмун и Камен“, (1972)
- „Нема штука“, (1973)
- "Собори го Хок", (1977)
- „Тогаш и сега“ (1979)
- „За кого друг да се молам?“, (1980)
- „Вака си ти, вака сме ние“, (1980)
- „Збогум на ѕвездите“, (1981)
- „О, не, не штука“, (1982)
- „Вујко ми, социјалистот кулак“, (1983)
- „Секретар за хумор“, (1984)
- „Црвено и сино меѓу дрвјата“, (1985)
- „Оправдување“, Градски театар Љубљана, (1986)
- „Штука што ти дава мозочен удар“, (1987)
- „Доаѓа сопругата на поетот“, (1989)
- „Стави ме како печат на твоето срце“, (1990)
- „Мојот дедо, социјалистичкиот труп“, (1991)
- „Стајерц во Љубљана“, (1995)
- „Политика, мојата болест“, (1996)
- „Госпоѓа на парламентот“, (1996)
- „Комедии“, (1997)
- „Мајстор и Марјета“, (1998)
- „Марија почиста“, (1998)
- „Еден ден на вистината“, (1999)
- „Неправдата боли“, (1999)
- „Чај за двајца“, (2001)
- „Еделвајс или Денис и Дитка“, (2001)
- „Избрани комедии“, (2003)
- „Свадба на почистата Марија“, (2006)
- „Сојузи и партнерства“, (2007)
- „За националниот интерес“, (2007)
Проза[уреди | уреди извор]
- „Не барај ги птиците“, (1967)
- „Неплодност“, (1971)
- „Волкот на улиците на Мадрид“, (1974)
- „Збогум на ѕвездите“, (1982)
- „Пепси или провинциски донџуан“, (1987)
- „Црвено и сино меѓу дрвјата“, (1987)
- „Културен хумор, молам“, (1988)
- „Маѓепсани, маѓепсани“, Книга за млади, (1990)
- „Гоуол!: Предизборни хумористики“, (1992)
- „Мала“, Прешерен дружба, (1992)
- „Во снежните ѕвона на Марија“, (1994)
- „Старецот зад оградата“, (1995)
- „Само подај ми рака“, (1997)
- „Писател во парламентот“, (1998)
- „Фатална привлечност“, (2001)
- „Кампања“, (2002)
- „Голаж, река и мостови“, (2003)
- „Гроб кај Марија Снежна“, (2005)
Младинска литература[уреди | уреди извор]
- „Сакав да го фатам сонцето“ (1981)
- „Слушнав дека тревата расте“, (1990)
- Дипл'с морнарица, (1996)
- „Маша и Тјаша“ (1999)
- „Генерал: десет реда за Рудолф Маистро“, (2006)
Телевизија[уреди | уреди извор]
- Шкуке па ни, шкуке па не (1980), словенечка телевизиска хумористична серија
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Tone Partljič“. Архивирано од изворникот на 16 јануари 2023. Посетено на 8 април 2023.
- ↑ PARTLJIČ, Tone
- ↑ „Gradivo za delavnico ZNANE OSEBE“ (PDF). Архивирано од изворникот на 2 февруари 2023. Посетено на 8 април 2023.