Прејди на содржината

Сјон

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сјон на фестивалот „LiteratureXchange“ во Архус (Данска 2019)

Сигурјон Биргир Сигурдсон (роден на 27 август 1962 година), познат како Сјон ( /ʃ ɔː n / SHAWN; што значи „глетка“ но е и кратенка од неговото прво име), е исландски поет, романописец и текстописец. Сјон често соработувал со пејачката Бјорк и настапувал со Шугаркјубс како Џони Триумф. Неговите дела се преведени на 30 јазици.[1]

Биографија

[уреди | уреди извор]

Роден во Рејкјавик, Исланд, Сјон ја започнал својата писателска кариера рано и ја објавил својата прва поетска збирка, Визии, во 1978 година. Тој бил еден од основачите на нео-надреалистичката група Медиса и станал значаен во културната сцена во Рејкјавик.[2]

Активен е на исландската музичка сцена уште од почетокот на 1980-тите, Сјон има соработувано со многу од најпознатите уметници од тоа време и настапувал како гостин вокалист за Шугаркјубс уште во 1987 година под името Џони Триумф. Овој настап бил придружен со музичко видео на Сјон како свири на воздушна гитара со Бјорк и Еинар Ирн Бенедиксон. Сјон повремено го повторува овој свој настап. На пример за последниот бис на концертите на „Шугаркјубс“, вклучувајќи го и еднократното шоу на бендот во 2006 година во Рејкјавик.

Сјон настапил во документарниот филм за Бјорк. Во 2007 година придонел за оригиналната приказна и го напишал сценариото за анимираниот филм Ана и Мудс. Бил дел и од глумечката екипа, толкувајќи го ликот д -р Артман.[3]

Од август до декември 2021 година, Сјон пресојува во Швајцарија како „писател во резиденција“ на Литературхаус Цирих и Фондацијата PWG во Цирих.[4]

Сјон живее и работи во Лондон. Во моментов престојува со сопругата и двете деца во Рејкјавик.

  • Челична ноќ (1987)
  • Ангел, Стовехат и јагоди (1989)
  • Ноќ на лимонот (1993)
  • Направено во тајност / ме видоа твоите очи (1994)
  • Приказната за големата капа (1995)
  • Нами и неговите седум глави (2000)
  • Со треперење солза (2001)
  • Приказната за чудната птица (2002)
  • Сината лисица (2003)
  • Муза што шепоти (2005)
  • Од устата на китот (2008)
  • Месечен камен - момчето кое никогаш не било (2013)
  • Кодекс 1962 (2016)
  • Пченкарнозлатна коса, сиви очи (2019)
  • Визии (1978)
  • Мадона (1979)
  • Биргита (Медиса, 1979)
  • Како се води љубов со рацете? (со Matthías Sigurður Magnússon) ("Hvernig elskar maður hendur?" , Медиса, 1981)
  • Велосипедот на слепиот ("Reiðhjól blinda mannsins", 1982)
  • Книга на илузии („Сјонхверфингабокин“, Медаса, 1983)
  • О, нели е диво? (Медиса, 1985)
  • Замоци за играчки. На На ("Лејкфангакасталар", Медиса, 1986)
  • Момчето со рендгенски очи, песни од 1978 до 1986 година („Drengurinn með röntgenaugun“, M l og menning, 1986)
  • Има нешто што не можам да го запаметам за облаците („mang man ekki eitthvað um skýin“, M l og menning, 1991)
  • Нејасни фигури ("myrkar fígúrur", M l og menning, 1998)
  • Песната на собирачот на камења ("söngur steinasafnarans", Бјартур, 2007)
  • Собрани песни 1978–2008 („јошафан 1978–2008“, Бјартур, 2008)
  • Масакр на гледање кит во Рејкјавик (2009) (сценарио и ко екранизација)
  • Северниот човек (се очекува 2022 година) (ко-писател со Роберт Егерс )
  • Јагне (2021) (ко-писател со Валдимар Јохансон)
Добитник е на наградата за литература на Нордискиот совет 2005 година
  • 1995: Награда за култура на весникот ДВ за литература во тајност
  • 1998: Фонд за писатели на исландската радиодифузна служба за придонес во исландската литература
  • 2002: Награда за култура на весникот ДВ за литература за „Солза што трепери“
  • 2005: Награда за литература на Нордискиот совет за Сината лисица
  • 2005: Награда на исландските книжари за Роман на годината за „Муза што шепоти“

Сјон бил номиниран за Оскар и Златен глобус за песната „Ги видов сите“ од филмот Танчерка во мракот.[5]

Во 2016 година Сјон станал третиот писател избран да соработува на проектот „Библиотека на иднината“.[6]

  1. „Sjonorama“. Web. Посетено на 28 February 2013.
  2. „literature.is - Höfundar“. Web. Bjartur. Архивирано од изворникот на 2012-03-23. Посетено на 28 February 2013.
  3. „Anna and the Moods“. Web. CAOZ Ltd. Архивирано од изворникот на 2013-05-20. Посетено на 28 February 2013.
  4. https://www.writers-in-residence.ch
  5. „Awards - Sjonorama“. Web. Посетено на 28 February 2013.
  6. Cowdrey, Katherine (October 14, 2016). „Icelandic writer Sjón named next Future Library contributor“. The Bookseller.

 

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]