Сага за Гренланѓаните
Сага за Гренланѓаните (исландски: Grænlendinga saga) — исландска сага што ги опишува викиншките експедиции на Гренланд и Северна Америка. Оваа сага е една од двата главни книжевни извори (другиот е Сага за Ерик Црвениот) што даваат информации за стапнувањето на викинзите на американскиот континент и нивните обиди за колонизација. Зачуваниот препис на сагата е направен во XIV век, а оригиналот од XIII век е изгубен.[1] Настаните опишани во самата сага се случиле помеѓу 970 и 1030 г.
Содржина[уреди | уреди извор]
Сагата започнува со доаѓањето на Ерик Црвениот во Гренланд, кој ја основа првата нордиска населба на островот. Ги следи животите на неговите потомци, особено сосредоточувајќи се на неговиот син, Лејф Ериксон, кој е заслужен за откривањето на Винланд, за кој се верува дека е денешен Њуфаундленд.
Централниот заплет се врти околу заемнодејствата помеѓу нордиските доселеници и домородните народи со кои се среќаваат во Винланд. Овие средби се движат од мирно тргување до насилни судири, истакнувајќи ја сложеноста на културната размена и колонизацијата.[2]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ The Sagas of Icelanders (Penguin Books. Örnólfur Thorsson, ed. 2001, p. 626.)
- ↑ „The Saga of the Greenlanders“. Books & Boots (англиски). 2014-05-12. Посетено на 2024-04-07.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
 |
„Сага за Гренланѓаните“ на Ризницата ? |